محمدکاظم انبارلویی در سرمقاله روزنامه رسالت نوشت: دكتر حسن روحاني رئيس جمهور محترم به وعده خود با مردم عمل كرد و گزارش عملكرد يكصد روزه دولت را ارائه داد.
سه تن از مجريان صدا و سيما در اين گزارش، رئيس جمهور را ياري كردند.
متاسفانه بر خلاف اصول حرفه‌اي خبرنگاري گزارش يكصد روزه را تبديل به يك
گفتگوي خودماني كردند و آن را از مرتبت «ديالوگ» به «مونولوگ» فرو كاهيدند.
ديروز روزنامه ايران ارگان دولت در تيتر اول خود ازاين گزارش نوشت:
«رونمايي از هشت سال نابساماني و 100 روز تدبير» به نظر مي‌رسد اين نگاه به
گزارش يكصد روزه يك نگاه افراطي و به دور از انصاف و عدالت بود. دلايل
زير مي‌تواند اين نگاه را اصلاح كند؛
1- بدون شك يكي از توفيقات دولت در يكصد روز تصدي مسئوليت بويژه در دقيقه
90 اين ايام موضوع پيروزي ديپلماتيك و گفتگوهاي ژنو بود كه منجر به يك
توافقنامه شد. اين توافقنامه قرار است تحريم‌هاي جديد را متوقف كند و
تحريم‌هاي قديم را به تدريج كاهش دهد و حق غني‌سازي و برخورداري از انرژي
صلح‌آميز هسته‌اي را پاس بدارد. اين پيروزي چگونه به دست آمد؟ نماينده دولت
در حالي سر ميز مذاكرات ژنو نشسته بود كه ايران در دولت نهم و دهم چرخه
سوخت را كامل كرد وديپلمات هاي ما با غني‌سازي 5/3 درصد، 5 درصد و نيز 20
درصد بر سر ميز مذاكرات نشستند. آقاي ظريف در اين قمار ديپلماتيك چپش پر
بود و با 19 هزار سانتريفيوژ با شش قدرت جهاني سخن مي‌گفت، مردم مي‌دانند
اين توانايي در صد روز اخير پيدا نشده و محصول هشت سال تلاش دولت گذشته
بود، آن هم با دادن شهداي هسته‌اي! رئيس سازمان انرژي هسته‌اي دولت گذشته
فردي بود كه از ترور سرويس‌هاي موساد و تروريست‌هاي رژيم اشغالگر قدس جان
سالم بدر برده بود. لذا نابسامان نشان دادن عملكرد دولت گذشته و بي‌مهري به
آن در پديداري اين پيروزي از انصاف و عدالت بدور است.
2- آقاي روحاني فوري‌ترين كار دولت را تامين كالاهاي اساسي دانست. برخي از
روزنامه‌هاي دوم خردادي از اين گزارش تيتر زدند كه تنها سه روز گندم
داشتيم! به نظر مي‌رسددر اين مورد شعور مخاطب ناديده گرفته شده است. تامين
كالاهاي اساسي براي كشور چيزي نيست كه با 4 يا 5روز تدبير قابل حل باشد.
مساعي دولت گذشته در انباشتن انبارها ناديده گرفته شده، طرح اين موضوع نياز
به ارائه سند و مدرك دارد. بر فرض هم صحت داشته باشد، ذكر آن جز
عقده‌گشايي عليه رئيس دولت گذشته چه فايده‌اي دارد؟
3- آقاي روحاني دوباره موضوع خالي بودن خزانه را مطرح كردند. متاسفانه
خبرنگاران يا مجرياني كه آنجا بودند يك كلمه به نقدهاي مشفقانه‌اي كه به
اين سخن در مطبوعات و رسانه‌ها مطرح شده بود، اشاره نكردند. خزانه كشور محل
دريافت‌ها و پرداخت‌هاي دولت است. صفر بودن آن حتي منفي بودن آن دليل بر
خالي بودن آن نيست. حال آنكه رئيس جمهور اذعان دارند وقتي خزانه را تحويل
گرفتند. به اصطلاح مانده حساب آن 1280 ميليارد تومان بوده است. آشكارترين
دليل نادرست بودن اين ادعا اين است كه دولت طي هشت ماه گذشته پرداخت‌هاي
خود را سر موعد عمل كرده است. اگر خزانه خالي بود كه كارمندان دولت و قضات و
نيروهاي لشكري و كشوري بايد مي‌رفتند خانه مي‌نشستند تا دولت برود دنبال
خزانه پر.
از سوي ديگر رئيس جمهور محترم گله خزانه خالي را دارند، از طرف ديگر در
همين گزارش وعده دو بسته كالايي را تا پايان سال، به اقشار كم درآمد
مي‌دهند. اگر خزانه خالي و دولت با كسري روبه‌روست اين دو بسته كالايي را
آن هم بدون مصوبه مجلس از كجا مي‌خواهند بدهند؟
4- آقاي روحاني از يك سو مي‌گويند درآمد دولت‌هاي نهم و دهم بي‌سابقه بوده
است. از سوي ديگر از بدهي دولت به بانك‌ها، تامين اجتماعي و تعهدات سخن
مي‌گويند، بعد عدد و رقمي كه از درآمد و بدهي مي‌گويند، جاي هيچگونه نگراني
باقي نمي‌گذارد اما اعداد و ارقام را طوري مي‌گويند كه اگر دولت بدهي دارد
يك فاجعه است.
همه دولت‌ها بدهي داشته‌اند، بدهي خود را بايد تصفيه كنند بخصوص كه رئيس
جمهور قبول دارد در آمدها حداقل در بخش نفت طي هشت سال گذشته بي‌سابقه بوده
است.
5- رئيس جمهور از موضوع كسري يارانه‌ها در سال جاري گفتند. بدون اينكه براي
ادعاي خود سندي ارائه دهند. منتقدين در اين باره سند ارائه داده‌اند كه
دولت كسري ندارد. اما نه رئيس جمهور، نه مسئولين مربوط در اين مورد حاضر
نشدند توضيح دهند.
منتقدين به طور شفاف گفتند مهم‌ترين منابع حاصل از قانون هدفمندي يارانه‌ها
فروش نفت خام در داخل، ميعانات گازي و نفتي و گاز طبيعي است جمع جبري اين
سه قلم براساس صورت‌هاي مالي شركت ملي نفت نه تنها پاسخگوي تامين منابع
قانوني هدفمندي يارانه‌هاست بلكه مقدار زيادي هم مازاد دارد كه دولت بايد
به عنوان درآمد عمومي به خزانه واريز كند. اما رئيس جمهور همه اين نقد ها
را ناديده گرفت وپاسخي به آن نداد وحرف خود را در مورد كسري يارانه ها
تكرار كرد.
6- رئيس جمهور محترم مطالبي در مورد مهار تورم و كنترل حجم نقدينگي مطرح
فرمودند، كه در خور تقدير است. اما مردمي كه هر روز براي خريد به بازار
مي‌روند، مي‌توانند در مورد اين توفيق دولت در كنترل گراني، تورم و...
داوري كنند.
7- رئيس جمهور، به حق به تلاش‌هاي دولت در مورد تهيه پيش‌نويس حقوق شهروندي اشاره كردند كه شايسته تقديراست.
اما صدور يك كيفر خواست عليه دولت گذشته در اين گزارش بدون آنكه اجازه و حق دفاع به آنها بدهند با رعايت حقوق شهروندي سازگار است؟
8- رئيس دولت در اين گزارش تصريح دارد «دنبال آشتي است و مي‌خواهد با همه
آشتي كند.» اين رويكرد خوبي است، بايد از آن استقبال كرد و اين رويكرد
متضمن وحدت ملي، وحدت نخبگان و... است. اما اگر اينطور است چرا دو سوم
گزارش عملكرد قهر و كينه‌توزي با دولت گذشته است؟ اين با دنبال آشتي بودن
نمي‌خواند. نقد دولت گذشته حق است، بايد از آن دريغ نكرد اما نقد با گوشه و
كنايه، طنز و هجو از سوي رئيس دولت كه بايد سخن او مقوم وحدت ملي باشد چه
معني دارد؟
9- نقطه قوت اين گزارش اين بود كه آقاي رئيس جمهور منشا توفيقات دولت را
همياري و همكاري مردم و هدايت‌هاي رهبري دانستند. حق هم همين است اين نگاه
نشانه اعتدال است بايد از آن تشكر كرد.
البته لازم بود از منتقدين هم كه با نقد مشفقانه او را ياري كردند،با اداي
وظيفه پاسخگويي تشكر مي‌شد و نيز از مسئولين دولت گذشته نيز كه با سكوت
خود فضاي سياسي را آرام نگه داشته‌اند تشكر مي‌شد. اگر روزي قرار باشد
مسئولين دولت فعلي و دولت گذشته در يك مناظره تلويزيوني عيار ادعاهاي خود
را مستنددر معرض افكار عمومي بگذارند، فضاي ابهام برطرف مي شود و به سوي
شفاف سازي مي رويم. اين فضا كمك مي كند گام هاي پيشرفت براي كشور را محكم
تر برداريم.