آهنگساز پیشکسوت موسیقی جنگ با اشاره به اینکه موسیقی جنگ در ایران وامدار موسیقی مقامی است تاکید کرد که در ایام دفاع مقدس هیچ موسیقی به اندازه مداحی آهنگران و کویتی‌پور روی مردم تاثیرگذار نبود.
احمد علی‌راغب که از پیشکسوتان آهنگسازی انقلابی و دفاع مقدسی در سه دهه اخیر است در گفتگو با مهر، با بیان اینکه چگونگی موسیقی جنگ با سلیقه هر ملت در ارتباط است، خاطرنشان کرد: موسیقی جنگ گونه‌ای از موسیقی است که سعی دارد با تکنیک‌هایی پیام روز جامعه را به مخاطب خود ارائه کند. این موسیقی می کوشد مردم را به همدلی، همراهی و همبستگی هدایت کند که می تواند در هر جامعه ای مورد توجه قرار گیرد. البته باید به این نکته نیز توجه خاص کرد که موسیقی جنگ باید جذاب و در عین حال ساده و بر انگیزاننده احساس شنونده باشد. احساسی که نشات گرفته از یک ملودی خوب در کنار اشعار درست و پر از معنی است.
سازنده سرود "خجسته باد این پیروزی" پیرامون موسیقی جنگ در کشورمان تصریح کرد: بر اساس تعریفی که از موسیقی جنگ ارائه دادم، معتقدم موسیقی جنگ در ایران به نوعی وام گرفته از موسیقی نواحی و مقامی کشورمان است که می تواند بیشتر از اینها مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد. موضوعی که به نوعی معرف نقش برجسته موسیقی مقامی ایران در تولید مبنایی آثار موسیقایی در ژانرهای مختلف است.
وی با اشاره به پر رنگ بودن نقش شعر و کلام در موسیقی جنگ به ویژه در دوران 8 سال دفاع مقدس گفت: به طور حتم موسیقی در دوران دفاع مقدس انتقال‌دهنده پیامی بود که دلاوری‌های رزمندگان ما را در جای جای سرزمین‌مان به مخاطب در هر طیفی می‌رساند، پیامی که به جرات بدون هیچ پیچیدگی بود و آنچنان جذابیتی داشت که مخاطب با جان و دل به آن گوش می کرد و او را در معرض حال و هوای جبهه قرار می داد.
راغب با بیان اینکه موسیقی که در دوران پیروزی انقلاب اسلامی ساخته می شد ارتباط چندانی در نوع ساخت با موسیقی های دوران دفاع مقدس نداشت، افزود: این نوع موسیقی تاثیر چندانی روی موسیقی جنگ نداشت چرا که سرودهای انقلابی در آن دوران اغلب برای تهییج مردم و دمیدن روح امید برای سرنگونی رژیم پهلوی بود که بیشتر همه جنبه ملی میهنی داشت اما در زمان جنگ آنچه برای سیاستگذاران عرصه موسیقی مهم بود این بود که غیر از استفاده از اشعار وطنی به موارد دیگری نیز بپردازیم. مواردی که جنبه های معنوی زیادی داشت و متفاوت تر از سرودهای اول انقلاب بود.
این آهنگساز در بخش دیگری از صحبتهای خود تصریح کرد: انقلاب اسلامی ایران و دوران دفاع مقدس، انتقال دهنده مفاهیم و ارزش های نابی هستند که باید بیشتر از اینها به جوانان به ویژه نسل سوم و چهارم انقلاب معرفی شوند. البته که یک تک آهنگ نمی تواند این وظیفه سنگین را به دوش بکشد چراکه نوع ملودی و کلام هم نقش اساسی در این زمینه دارند.
وی با اشاره به ویژگیهای موسیقی جنگ گفت: در موسیقی جنگ آنچه مهم است ایجاد یک ریتم شادی‌آور و هیجان آفرین است که بتواند مخاطب را به جنگیدن برای دفاع از وطن خود ترغیب کند به همین جهت در این نوع موسیقی سازهای کوبه ای مهم ترین نقش را ایفا می کنند. البته ما در دوران دفاع مقدس شاهد این بودیم که کمتر موسیقی و سرودی به اندازه نوحه ها و مداحی افرادی چون کویتی‌پور و آهنگران تاثیرگذار بود که این موضوع نشات گرفته از روحیه مردم ایران و باورهای اعتقادی آنهاست که با شنیدن نغمه های این مداحان به شدت تحت تاثیر قرار می گرفتند. اگر چه نسل امروز دیگر با اغلب نوحه های جنگ مگر مواردی معدود ارتباط نمی گیرند و خواهان این هستند که در قالب ارکستر و موسیقی های روز به مفاهیم این چنین گوش دهند.
راغب با تاکید بر حفظ و اشاعه موسیقی جنگ و پرهیز از نگاه موزه ای به این ژانر موسیقایی ادامه داد: بسیاری از کشورهایی که در آنها جنگ رخ داده است، هنوز فیلم ها و آهنگ هایی دارند که موضوع اصلی آنها جنگ و مقاومت است. همه آنها به این باور رسیده اند که موسیقی جنگ به نوعی نیاز یک جامعه است بنابراین ما هم نمی توانیم بی تفاوت از کنار این ژانر عبور کنیم. البته فعالیت بر مبنای سلایق نسل امروز با آوردن صداهای تازه یکی از مهم ترین مواردی است که می توان به آن توجه کرد.