آیدا بزرگی خواهر دو قلوی آیدین،یکی از سه کوهنورد مفقود شده در برودپیک، متنی را خطاب به برادرش نوشته است. متنی دراماتیک که دلتنگی ها یک خواهر نسبت به برادرش را به خوبی نشان می دهد.
متن نامه خواهر آیدین بزرگی به شرح زیر است:
«میخوام بی پرده بنویسم که دلم برات تنگ شده. دو هفته ای میشه که صداتو نشنیدم و بهت نگفتم مواظب خودت باش. موقع رفتن تو فرودگاه انقدر شوق رفتن داشتی که حتی نذاشتی ببوسمت، بغلت کردم و چند ثانیه به آغوش کشیدمت و در حالی که اشک تو چشمام حلقه زده بود و تو نمی خواستی که گریه کنم از بغلم اومدی بیرون و گفتی کفایت میکنه ولی اون چند ثانیه بغل کردنت اصلا کفایت نمیکرد آیدین. چقدر پشیمونم که خودمو به زور تو بغلت نگه نداشتم و چقدر پشیمونم که صورتتو تو دستام نگرفتم و تو چشمات نگاه نکردم و بهت نگفتم اگه تو نباشی میمیرم. چقدر پشیمونم که شاید واسه آخرین بار نبوسیدمت...
تفاوت به دنیا اومدن من و تو فقط 5 دقیقه بود و تو 5 دقیقه دیرتر از من به دنیا اومدی ولی واسه رفتنت از پیشم خیلی زوده. اینارو مینویسم که بیای و بخونی و بدونی که شب ها عکست رو روی قلبم میذاشتم و تا صبح مواظب بودم تکون نخوره تا صدا و انرژی تپش قلبم که 9 ماه تو فاصله چند سانتیمتری ازهم بود و حتی همزمان قلبامون تشکیل شده بود بهت انرژی بده و زودتر برت گردونه و روزنامه ای رو که عکستون توش چاپ شده بود رو زیر بالشم میذاشتم تا زودتر برگردی...
اینو بدون که برای من همیشه زنده ای و فقط ناراحتی من از دلتنگیه. از اینکه نمیدونم دیگه کی ممکنه بتونم ببوسمت و بغلت کنم و دستاتو تو دستام بگیرم. از اینکه نمیدونم دیگه کی میتونم تو چشمات زل بزنم و بگم دوست دارم داداشم ...»
برنگشتند بازهای عاشق
پران شدند کبوتران سپید
آه شان چون سرو بماند در روزگار
در دل شیفتگان سوز دار
ای فرو خفتگان با کرشمه وناز
کرده اید بیرق وطن در اهتزاز
درستبر سینه گنبد بلند زمین
جاودان راه بنام ایران زمین
پی تان رهنورد کوهساران
بسرایند نامتان به افق
پچ پچ یادتان به شفق
پویا . آیدین .مجتبی
روحشان غریق رحمت پروردگار ( قدرت -پ)
راسته که میگن آنچه از دل براید لاجرم بر دل نشیند.
خا بیامرزد این جوانان را.
خدایا صبر بده به آیدا جان عزیز:(
روز وصل دوستداران یا باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
گرچه یاران غافلند از یاد ما
از من ایشان را هزاران یاد باد
یاد رویت مرهمی بــــــر آن غـــــــم هجران کند
مینویسم تا کـــــــــه جمله هـر کـــدام از عاشقان
بشنوند و خوانــدن آن چشمشان گـــــــــریان کند
هـــــــــر زمان امید دارم بــــــر وصالت میرسم
غافل از آنـــــــــم فراقت این دلـــــــــم نالان کند
ترسم این عمــــر از غمت روزی به پایانش رسد
آرزوی وصل تـــــــو چشم مرا حیـــــــران کند
من که عمـــری عشق را بیهوده می انـــــگاشتم
فاش گویم کاین تــــــــــــواند درد من درمان کند
ماهروی خوب من در دل غــــــــم عشق تو بود
شاید آن روزی کــــه بیند دیــــــــده ام تابان کند
گــــــرچه میدانم به مشتاقی رویت مانـــــــده ام
می رسد موعود دیـــــــــــدارت سرم سامان کند
کاش میشد زنــــــــــدگی اینقدر تلخی ها نداشت
تا تواند دل غــــــــــم هجر تــــــــو را پنهان کند
حسرت دیــــــــــدار رویت روز تا شب طی شود
هر سحر ساعی بــــــــــدان جان در بر جانان کند
از صميم قلبم متاسفم و تسليت مي كم
خدا صبرتون بده...
شاید هم یک نوع حودخواهی باشه این ورزش یه خاطر عواقب خطرناکش
یک جور خودکشی داوطلبانه است
جور دیگری نمی توان به این بنده خدا حرفی زد که تسلیش دهیم
کوه نوردی درسته که عشقه ولی واقعا کی حاضره بره یه جاییه که احتمال برگشتنش فقط 20-30 درصده !!!؟؟؟