تیتو ویلانووا روز گذشته، ۲۸ تیر، به دلیل عود کردن بیماری سرطان از مقام خود کناره‌گیری کرد
واکنش سریع باشگاه بارسلونا به خبر استعفای ویلانووا، سرمربی این تیم که به دلیل ابتلا به سرطان انجام شد اگر چه غافلگیر کننده نبود، اما شوک بزرگی به حساب می‌آید. شوکی که بیشتر به انتخاب جانشین برای او مربوط می‌شود.
مساله سلامت این مربی محبوب، مشهور و محترم از این جهت مهم به شمار می‌آید که قادر است پایه های این تیم قدرتمند اروپایی را به لرزه در بیاورد.
اما این خبر غافلگیر کننده نبود، به دلیل اینکه همیشه احتمال بالایی برای برگشت مجدد سرطان او وجود داشت؛ اگرچه جدی بودن بیماری او خبری نبود که در موردش اطلاع‌رسانی صورت بگیرد.
روزی که ساندرو راسل، رئیس باشگاه خبر استعفا ویلانووا را با رسانه‌ها در میان گذاشت از آمادگی باشگاه برای پیدا کردن جانشینی برای او در مدت کمتر از یک هفته سخن گفت و اعلام کرد که پیش‌تر مسئولان باشگاه خود را برای چنین روزی آماده کرده بودند؛ اتفاقی که اگرچه ناراحت کننده به نظر می‌رسد اما در واقع اجتناب ناپذیر و واقعگرایانه بوده است.
سرمربی جدید بارسلونا چه کسی خواهد بود؟
گزینه رورا و روبی، دستیارهای ویلانووا به دلیل کمبود تجربه مد نظر قرار نمی‌گیرند.
اگرچه ویلانووا خود از دستیاری گواردیولا، جانشین او شد، اما سابقه طولانی ۵ سال دستیاری او در شرایط دشوار و پر استرس نیو کمپ با تجربه محدود رورا و روبی قابل مقایسه نیست.
لوئیز انریکه بیش از هر کس دیگر برای بارسلونا "خودی" به حساب می‌آید
با اینکه بارسلونا معمولا ترجیح می‌دهد مربی جدید را از میان گزینه‌های موجود در باشگاه انتخاب کند، اما این بار به نظر می‌رسد که مجبور است دست به قمار بزند و از کسانی دعوت کند که تجربه کار با این باشگاه را نداشته‌اند.
با همه اینها به احتمال قوی، مسئولان باشگاه کسی را جایگزین ویلانووا خواهند کرد که بیشترین آشنایی را با شیوه بازی منحصر به فرد تیم داشته باشد.
نباید فراموش کرد که هر بازیکن در این تیم نقش مشخص و منحصر به فردی را ایفا می‌کند، از دفاع گرفته تا هافبک و حمله؛ نقشی که برای ایفای آن ساعت‌ها تمرین صورت گرفته و این نکته‌ایست که برای یک مربی نا آشنا به خصوصیات بارسلونا به راحتی قابل درک نیست.
به دلیل تمام نکات یاد شده و با در نظر گرفتن اینکه کمتر از یک ماه تا شروع فصل جدید زمان باقی است، استخدام کسی که آشنایی چندانی با بازی این تیم و سیستم دفاعی پرقدرتش ندارد و انتظار تطبیق فوری مربی و بازیکنان میتواند قمار بزرگی برای بارسلونا به حساب بیاید.
یکی از کسانی که بیشترین گمانه‌زنی‌ها را به سمت خود معطوف داشته، یوهان کرایف، اسطوره هلندی است که هم سابقه بازی برای بارسلونا را دارد و هم سیستم بازی "تیکی-تاکا" را در دوران مربیگریش در این تیم بنیان نهاد.
نکته‌ای که احتمال همکاری کرایف را خیلی ضعیف می‌کند کدورت شخصی بین او و راسل، مدیریت باشگاه است، کدورتی که به نظر نمی‌آید حتی به خاطر جذب دوباره مدافع اسبق بارسا به این تیم در چنین شرایط حساسی کنار گذاشته شود؛ نا گفته نماند که از طرف خود کرایف هم اشتیاق چندانی برای بازگشت به فضای پر تنش مربیگری نشان داده نمی‌شود.
با همه اینها شاگردان کرایف، کسانی که شیوه مربیگری او را با اعتقاد فرا گرفته‌اند و در شیوه مربیگری خود دخالت می‌دهند می‌توانند انتخاب‌های مناسبی باشند.
با توجه به معیارهای انتخاب مربی در بارسا میکائیل لادروپ هم گزینه مناسبی به نظر می‌رسد
میکائیل لادروپ، سرمربی سوانزی، که تمام سال‌های بازی در بارسلونا را تحت آموزش کرایف بوده یکی از کسانی است که در گمانه‌زنی‌های واقعگرایانه انتخاب مناسبی به نظر می‌آید. لادروپ بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ برای بارسلونا توپ می‌زد و در سال ۱۹۹۲ با این تیم به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا رسید.
شیوه مربی گری او در سوانزی به وضوح بسیار نزدیک به سنتی است که برای دهه‌ها در نیوکمپ جریان داشته. به اضافه اینکه محبوبیت او به عنوان بازیکن در بارسلونای دهه ۷۰ میتواند مایه پذیرش او از سوی طرفداران تیم شود.
با همه امتیازهایی که برای لادروپ شمرده شد، دوری او از بارسلونا برای سال‌ها میتواند امتیازی منفی برای او باشد؛ اگر خیلی بخواهیم انتخاب‌ها را دقیق بررسی کنیم، امتیاز منفی دیگر لادروپ میتواند دلخوری بارسلونی‌ها از پیوستن او به رئال مادرید، تیم رقیب، در سال ۱۹۹۲ باشد.
اما کسی که با قاطعیت می‌توان گفت بیشترین شانس را برای در دست گرفتن سکان هدایت بارسا در دست دارد، لوئیز انریکه اسپانیایی، مربی سلتا است. او، برخلاف لادروپ، بعد چهار سال بازی برای رئال به بارسلونا پیوست و در مدت ۸ سال بازی برای این تیم ۱۰۸ گل به ثمر رساند و بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ نقش کاپیتانی این تیم را هم به عهده داشت.
اما نکته دیگری که باعث قوت گرفتن گمانه‌زنی‌ها به نفع انریکه می‌شود تجربه ۳ سال مربیگری تیم دوم باشگاه، بارسلونا بی است.
گزینه تقریبا مشابه دیگر میتواند فرانک د بور باشد که اگر چه تجربه بازیش در بارسلونا قابل مقایسه با انریکه نیست اما شانس این را داشت که در جوانان آژاکس تحت مربیگری کرایف آموزش ببیند.
اما در نظرسنجی‌ها مارچلو بیلسای آرژانتینی هم در میان کسانی است که از شانس بالایی برای عهده دار شدن مربیگری بارسلونا برخوردارند. مربی سابق تیم ملی آرژانتین و تیم باشگاهی اتلتیکو بیلبائو که به خاطر رفتار تندش به "بیلسای دیوانه" شهرت دارد. اگرچه او یکی از بهترین و پیشرو‌ترین مریبان فوتبال حال حاضر دنیا به حساب می‌آید اما به دلیل رفتار تندش بعید می‌رسد از شانس چندانی برخوردار باشد.
به نظر می‌رسد گزینه‌های منطقی برای جانشینی ویلانووا به ترتیب، انریکه، لادراپ و د بور باشند؛ هرچند که در محافل فوتبالی از روبرتو مانچینی، یورگن کلوپ و یوپ هاینکس هم گاهی صحبت‌هایی به میان می‌آید. خوشبختانه به نظر می‌رسد انتظار برای مشخص شدن مربی بارسلونا طولانی نخواهد بود.