صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۱۵۶۶۴۷
تاریخ انتشار: ۱۶:۰۱ - ۲۷ تير ۱۳۹۲
تابناک نوشت:
چالش جدیدی میان نزدیکان حسن روحانی و مسئولان دفتر و یاران نزدیک رسانه‌ای محمود احمدی‌نژاد در حال وقوع است؛ چالشی که کلید واژه آن دعوت از خبرنگاران برای همراهی رئیس جمهور در سفر به نیویورک برای شرکت در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد است.

ظاهر مسأله این است که شیخان، معاون ارتباطات و اطلاع ‌رسانی دفتر رییس‌جمهور در نامه‌ای از رسانه‌ها می‌خواهد تا نسبت به معرفی خبرنگار برای پوشش خبری سفر احتمالی حجت‌الاسلام و المسلمین روحانی به نیویورک در شهریور ماه اقدام کنند.

از گوشه و کنار خبر رسیده ‌که پس از آگاهی اعضای دفتر حجت‌الاسلام روحانی از این درخواست، نسبت به این مسأله اعتراض می‌شود. اعتراض اعضای دفتر حجت الاسلام روحانی به این مسأله بوده که اگر قرار است وی به نیویورک سفر کند، اعضای این دفتر باید از رسانه‌ها درخواست کنند. نکته اعتراضی دیگر آن‌ها این بوده که هنوز رییس جمهور منتخب، تصمیم‌ نهایی برای سفر به نیویورک نگرفته است؛ البته تابناک درستی این اخبار را تأیید نمی‌کند.

محمد شیخان نیز در واکنش به اعتراضات اعضای دفتر حجت‌الاسلام روحانی خاطرنشان می‌کند که دفتر تشریفات ریاست جمهوری از وی خواسته تا از رسانه‌ها تقاضای معرفی خبرنگار کند. دفتر تشریفات ریاست جمهوری نیز اعلام می‌کند با توجه به سابقه کارشکنی‌های دولت آمریکا در صدور روادید برای همراهان رییس جمهور، آن‌ها از مدت‌ها پیش نسبت به فرستادن مدارک مورد نیاز برای صدور روادید آمریکا اقدام می‌کرده‌اند و امسال نیز برای این سفر احتمالی به مانند سال‌های گذشته رفتار شده است.

نکته مهم در این میان آن که مدت‌هاست رئیس جمهور کنونی و رئیس جمهور منتخب از وجود رابط‌های ویژه‌ای بین خود برای انتقال دولت و کارهایی که در این مدت بناست انجام شود، سخن می‌گویند،‌ ولی‌ گویا این رابط ویژه تنها در خبر‌هاست و عملا کار خاصی ‌انجام نمی‌دهد. مثلا در چنین موردی دولت کنونی به آسانی می‌تواند با علم به مشکلاتی که در زمینه صدور روادید برای گروه اعزامی ایران و خبرنگاران وجود دارد، رئیس جمهور منتخب را در جریان مشکلات گذاشته و با همراهی همدیگر مشکلات را تدبیر کنند تا اگر بناست رئیس جمهور ایران در سازمان ملل ‌باشد، حضوری فعال و گسترده باشد.

حال اگر بنا باشد چنین مسأله‌ای در این حد خرد، بین دولت کنونی و منتخب مشکل پدید آورد، در مورد تحویل دادن کارهای کلان و عظیم دولت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر هماهنگی لازم و برادری در این زمان کم حاصل نشود، دولت جدید زمان بیشتری‌ برای مسلط شدن بر کار‌ها صرف خواهد کرد و عملا عمر خود و مردم را هزینه خواهد کرد. پس چه بهتر که در این مدت کم، دو طرف‌ برای مردم و به نفع مردم از اختلاف نظر‌های کوچک و کودکانه پرهیز کرده و به خاطر مردم، خود را برای چند روز هم که شده هماهنگ کنند.

ارسال نظرات