انجمن دانش آموختگان دانشگاه شهید عباسپور طی نامه ای نسبت به ادغام غیر قانونی این دانشگاه در دانشگاه شهید بهشتی اعتراض کردند.
به گزارش ایلنا، متن این نامه به این شرح است:
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامیموضوع: ادغام غیر قانونی دانشگاه صنعت آب و برق (شهید عباسپور)
با سلام و تحیت
احتراماً همانگونه که مستحضرید دانشگاه صنعت آب و برق (شهید عباسپور) که از دانشگاههای دولتی تهران محسوب می گردد، فعالیت خود را از سال۱۳۴۹ تحت عنوان مجتمع آموزشی آغاز نموده است. خط مشی اصلی این دانشگاه، ارائه آموزشهای علمی و کاربردی و تخصصی مورد نیاز صنعت آب و برق در چارچوب استانداردهای آموزشی و بر پایه دانش و فناوری موجود و جدیدترین دستاوردهای این صنعت در سطح بین‌المللی بوده است. این دانشگاه با داشتن ۱۲۰ نفر عضو هیات علمی و بیش از ۱۰۰ آزمایشگاه و لابراتوار، پشتیبان اصلی این صنعت در بخشهای نیروگاهی، برق، آب و فاضلاب و آب در ایران است.
مجتمع آموزشی شهید عباسپور با توسعه کمی و کیفی دامنه فعالیتهای آموزشی تجهیزات آزمایشگاهی، در سال ۱۳۷۰ به دانشکده و سپس در سال ۱۳۸۴ به دانشگاه صنعت آب و برق ارتقاء یافت. هم اکنون دانشگاه صنعت آب و برق به عنوان عالی ترین مرکز آموزشهای مورد نیاز صنعت آب و برق، دوره‌های آموزشی بلند مدت کارشناسی و تحصیلات تکمیلی، دکتری و نیز دوره‌های کوتاه مدت تخصصی ارائه میکند. و دارای ۴ دانشکده، شامل دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی و و دانشکده اقتصاد و مدیریت و همچنین ۱۴ گروه تخصصی، ۵ مرکز و موسسه و حدود ۶۰ واحد تخصصی می باشد.
علاوه بر این یکی دیگر از مهمترین کارکردهای این دانشگاه، ارائه آموزشهای تخصصی و کوتاه مدت به فعالان بخشهای آب، برق، انرژی وهمچنین صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در کشور به میزان سالانه حدود بیست هزار نفر می باشد.
آنچه موجب نگارش این نامه و تصدیع وقت حضرتعالی شده، مصوبه مورخ 24/01/92 شورای گسترش آموزش عالی، مبنی بر الحاق دانشگاه صنعت آب و برق (شهید عباسپور) به دانشگاه شهید بهشتی، تحت عنوان "دانشکده های فنی و مهندسی شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی" است که طی نامه شماره 30584/22/2 مورخ 05/03/1392 معاون آموزشی وزارت علوم، به دانشگاههای فوق الذکر ابلاغ گردیده است.
با توجه به توضیحات فوق الذکر، این انجمن به عنوان نماینده دانش آموختگان دانشگاه و بخش بزرگی از کارشناسان و مدیران صنعت عظیم آب و برق، و با عنایت به اعلام عدم رضایت اکثریت قریب به اتفاق دانش آموختگان دانشگاه از این اقدام، نظر حضرتعالی را به موراد ذیل جلب می نماید:
1- سال جاری چهل و سومین سال تشکیل مجموعه آموزشی صنعت آب و برق است، آنچه در اغلب نقاط دنیا و خصوصا در کشورهای توسعه یافته اتفاق می افتد، گرامی داشتن سالگرد موفقیتهایی است که در سالیان گذشته به وقوع پیوسته و نمادی از توسعه یافتگی و جلوه ای از افتخار برای مؤسسان آن و همچنین مدیران حال حاضرش میباشد، در صورتیکه در این مورد آنچه شاهد بودیم، ابطال سابقه 43 ساله تأسیس و خدمت رسانی دانشگاه صنعت آب و برق، با ادغام آن در یک دانشگاه غیر فنی و مهندسی و حذف نام صنعت آب و برق در این ادغام است.
دو اصل اساسی در ادغام موفق یک مؤسسه در سازمان یا مؤسسه ای دیگر، یکی همنوایی و تطابق دو مؤسسه بلحاظ مأموریت و کارکرد و دیگری اصل اساسی هزینه– منفعت انجام ادغام است. در مورد همنوایی واضح است که با توجه به سوابق و کارکردهای این دو دانشگاه، ادغام آنها هیچ هم افزایی را برای هیچ یک از این دو مجموعه در پی نخواهد داشت، چرا که اساساً این دو مجموعه واجد دو کارویژه و دو مأموریت متفاوتند. اما در ارتباط با اصل هزینه- منفعت، تنها کافی بود که تصمیم گیرندگان، مقایسه ای بین کل هزینه ها و بودجه دانشگاه از یک سو و منافع ناشی از فعالیت دانش آموختگان آن در صنعت به عمل می آوردند. در این خصوص نکته قابل ملاحظه اینست که کل بودجه بیست سال اخیر این دانشگاه در مجموع حدود یکصد میلیارد تومان بوده که نه تنها در قیاس با گردش مالی حتی یکسال وزارتخانه بزرگ نیرو، بسیار اندک و جزئی است، که کل بودجه سالانه این دانشگاه، کمتر از یک دهم هزینه های سالیانه حتی یکی از سدهای در حال ساخت کشور است.
به اذعان بسیاری از مدیران ارشد وزارت نیرو و فعالان این صنعت، دانشگاه صنعت آب و برق در سالهای پربار فعالیت خود هزاران دانش آموخته با آموزشهای کاربردی و مرتبط با صنعت را تربیت و روانه عرصه سازندگی کشور نموده و از این رهگذر خدمات شایان و درخور توجهی را به صنعت آب و برق کشور ارزانی داشته است. به یقین می توان گفت امروزه در حوزه ستادی و یا هیچ یک از شرکتهای تابعه و زیر مجموعه وزارت نیرو نمیتوان مثالی آورد که دانش آموختگان این دانشگاه منشاء اثر نبوده باشند. این موضوع حتی در دور افتاده ترین امورهای آب، آب و فاضلاب، تولید و توزیع نیرو و برقرسانی به روستاهای کشور نیز مصداق پیدا میکند.
نکته دیگری که لازم است بدان اشاره شود این است که در خصوص چند دانشگاه تراز اول کشور، متأسفانه تاکنون روند بگونه ای بوده که عمدتاً نخبگان کشور و رتبه های برتر کنکور را جذب و پس از صرف هزینه های قابل توجه، بخش عمده ای از فارغ التحصیلان آنها جلای وطن نموده و عملاً کشور از خدمات دانش آموختگان آنها آنچنان که باید، بهره نبرده است، لکن در خصوص دانشگاه صنعت آب و برق، روند کاملاً متفاوت بوده و خوشبختانه تا کنون بیش از 95% فارغ التحصیلان این دانشگاه در کشور عزیزمان و عمدتاً در صنعت آب و برق مشغول بکار و ایفای نقش در راه سازندگی و آبادانی کشور میباشند.
این واقعیات، مؤید بازگشت سرمایه ای است که مؤسسان آن با آینده نگری دقیق پیش بینی کرده اند. لیکن معلوم نیست در شرایطی که خدمت رسانی صنعت آب و برق در سالهای اخیر به شدت گسترش یافته و امروزه تا دور افتاده ترین نقاط میهن اسلامی در دسترس هم میهنان قرار گرفته و توسعه و نگهداری از این اقدامات نیازمند نیروهای متخصص صنعت آب و برق می باشد، به چه دلایلی اینچنین هویت و موجودیت یک دانشگاه امحاء و از بین رفته است.
براستی در شرایطی که از یکسو با گسترش روز افزون این صنعت بزرگ مواجهیم، و از سوی دیگر اغلب صاحبنظران کشور کراراً بحث منفک بودن صنعت و دانشگاه را بعنوان یکی از مهمترین چالشهای اصلی آموزش عالی و صنعت کشور مطرح می نمایند، با کدامین استدلال تنها مجموعه آموزشی تخصصی وزارت نیرو به عنوان دومین وزارتخانه حیاتی کشور، بدون توجه به آسیبها و مضرات غیرقابل جبران آن برای صنعت بزرگ آب و برق، منحل و ادغام میگردد؟!
2- تفاوت ماهیت اهداف و مأموریتهای وزارت علوم با اهداف کاربردی مورد نظر مراکز آموزشی وابسته به وزارتخانه ها و دستگاههای اجرایی، موضوعی است که نبایست دور از نظر نگاه داشته شود، چرا که اساساً وزارت علوم به ظرایف و دقایق آموزشهای مورد نیاز دستگاههای اجرایی کمتر توجه نموده و تعهد چندانی نیز به تامین نیازهای حال وآینده این وزارتخانه ها برای خود قائل نیست. سرفصلها و موضوعات آموزشی دانشگاهی زیر نظر وزارت علوم بر اساس معیارهای مدنظر آن وزارتخانه انتخاب می شوند و طبعاً نظرات و نیازهای سایر دستگاههای اجرایی چندان در آنها جایگاهی نخواهند داشت. از این رو وزارتخانه بزرگی همچون نیرو با این حجم و تنوع فعالیتها واهمیت وحساسیت خدماتی که ارائه می دهد، می بایست دارای استراتژی مشخص و قابل اتکایی در تأمین نیروی انسانی متخصص، مخصوصاً در حوزه بهره برداری از تأسیسات بوده و علی القاعده برای این موضوع نمی تواند صرفاً به آموزشهای ارایه شده توسط وزارت علوم اتکا نماید.
3- هویت علمی و زادگاه دانشی افراد جامعه به همان اندازه حائز اهمیت است که هویت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنها. تخریب و سلب ماهیت میراث های علمی یک جامعه به همان اندازه مخاطره انگیز است که تخریب میراث های فرهنگی آن جامعه. حال آیا این سؤال بجایی نیست اگر پرسیده شود، با توجه به ادغام صورت گرفته اساساً چه تدبیری برای امحاء هویت دانشگاه صنعت آب و برق و چندین هزار دانش آموخته این دانشگاه رو به رشد اندیشیده شده و آیا اگر فلسفه این مصوبه، استفاده حداکثری از فضا و امکانات این دانشگاه است، بهتر نبود به جای ادغام، به راهکارهای دیگری همچون تقسیم فضای فیزیکی این دانشگاه، پرداخته می شد؟
نگاه جهانی به دانشگاههای وابسته به دستگاههای اجراییدر بسیاری از کشورهای بزرگ دنیا همچون چین، هند، ژاپن، برزیل، کره جنوبی، آمریکا و آلمان مراکز آموزشی و پژوهشی دولتی زیادی زیر نظر دستگاههای اجرایی متصدی بحث آب و برق، در حال فعالیت هستند. به عنوان مثال علی رغم وجود دانشگاههای بزرگ و معتبر در کشور آمریکا، 21 مرکز ملی تحقیقات انرژی با بیش از سی هزار دانشمند و محقق زیر نظر مستقیم وزارت انرژی و با بودجه این وزراتخانه مشغول فعالیت هستند.
از طرف دیگر مطابق بررسی بعمل آمده، روند ایجاد دانشگاههای وابسته به مؤسسات اقتصادی در جهان، سرعت بی سابقه ای یافته و طی ده سال اخیر تعداد این دانشگاهها دو برابر شده و از چهارهزار دانشگاه گذشته که مجموعاً بیش از چهار میلیون دانشجو در این قبیل مؤسسات آموزش عالی مشغول تحصیل هستند.
استدلالی که توسعه چنین دانشگاههایی بدان متکی است این است که دانشگاههای متداول، تنها مبانی علوم را به دانشجویان آموزش می دهند و طبعاً این میزان از دانش، انتظاراتی را که صنعت از کارکنان خود دارد کفایت نکرده و دستگاههای اجرایی مربوطه ناچار هستند برای آموزش فناوری، توانمندیهای علمی و مهارت های کاربردی مورد نیاز مدیران و کارکنان خود دانشگاههای خاصی را ایجاد نمایند. واقعیتی که وزارت نیرو نیز آنرا با تأسیس دانشگاه صنعت آب و برق (شهید عباسپور) تجربه کرده و بر همان اساس و با دورنگری و همت شهید عباسپور این دانشگاه پایه گذاری گردید و یقیناً یکی از عوامل اصلی توفیقی وزارت نیرو در انجام مأموریت حساس و گسترده تأمین آب و برق در سراسر کشور بوده است.
چالشهای قانونی و سوابق بحث انتزاع و ادغام دانشگاه1- در سال 1386 به پیشنهاد دولت موضوع انتقال و تجمیع مراکز علمی و پژوهشی از دستگاههای اجرایی به وزارت علوم و بهداشت (حسب مورد)، در مجلس شورای اسلامی مطرح که مجلس محترم نیز پیشنهاد مذکور را تصویب ننموده و آنرا مستلزم ارائه لایحه ای مستقل و بررسی عمیق کارشناسانه برای پیش بینی عواقب ناشی از تصویب آن دانست.
همچنین سابقاً این موضوع در مجلس ششم و در هنگام بررسی لایحه اهداف وظایف و تشکلات وزارت علوم مطرح گردید که مورد تصویب قرار نگرفت.
2- مطابق مصوبه شورای عالی اداری مورخ 19/9/90 مقرر شده بود که دانشگاه شهید عباسپور از وزارت نیرو منتزع و به وزارت علوم الحاق گردیده، و ساختمانهای این دانشگاه نیز بصورت اجاره 99 ساله در اختیار وزارت علوم قرار گیرد. به عبارتی مطابق مصوبه قرار بر این بوده است که دانشگاه صنعت آب و برق(شهید عباسپور)، بعنوان یک دانشگاه مستقل و زیر نظر یک هیات امناء مشخص فعالیت خود را ادامه دهد، نه اینکه این دانشگاه در دانشگاه دیگری ادغام و یا به عبارت بهتر منحل گردد!کما اینکه آنگونه که در نامه شماره 100/50/71348 مورخ 19/11/89 وزیر محترم نیرو به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی و رئیس جمهور نیز صراحتاً ذکر شده بود وزارت نیرو مشروط به رعایت نکته زیر با انتقال دانشگاه شهید عباسپور به وزارت علوم موافقت نموده است:
" تداوم و توسعه بهره برداری از دانشگاه ایجاد شده در راستای رفع نیازهای آموزشی، پژوهشی، و فناوری صنعت آب و برق بنام دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور "
متأسفانه این پیش شرط بسیار مهم و حیاتی وزارت نیرو برای موافقت به انتقال این دانشگاه، نقض شده و بنابراین این ادغام و یا به عبارت بهتر، انحلال دانشگاه شهید عباسپور، خلاف قانون بوده و مسلماً موجب بروز چالشهای جدی و لطمات جبران ناپذیری به وزارت نیرو که صدها تأسیسات عظیم همچون سدها، نیروگاهها خطوط انتقال آب و برق و... را اداره می نماید، خواهد شد.
3- مصوبه مورد بحث بکلی برخلاف منوبات و تأکیدات مقام معظم رهبری است. کما اینکه ذیل مکتوبه اعتراضی که در خصوص انتقال و انحلال این دانشگاه و همچنین مرکز تحقیقات آب و پژوهشگاه نیرو به دفتر ایشان ارسال گردید، شخصاً مرقوم فرمودند:
" این هشدار مهم است، بیم آن هست که ضایعاتی از این قبیل بر اقدامهای شتابزده مترتب گردد. به دستگاههای مسئول بگویید کاملاً این را مورد توجه قرار دهند."
4- در نقشه جامع علمی کشور که به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده و توسط ریاست محترم جمهور نیز رونمایی گردید بر" ارتقای کارآمدی مراکزپژوهشی وابسته به دستگاه های اجرایی با رویکرد تمرکز برحل مسائل و رفع نیازهای دستگاه های مربوطه و تقلیل انجام فعالیتهای پژوهشی قابل اجرا درسایر مراکز پژوهشی ودانشگاهی " تاکید شده است که این سند بالادستی در قضیه ادغام دانشگاه صنعت آب وبرق به عنوان یکی از مهم ترین مراکز پژوهشی وآموزشی وکاربردیِ وابسته به دستگاه های اجرایی نادیده گرفته شده است.
5- بر اساس قانون اصلاح ماده(53) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران از تاریخ تصویب این قانون، هرگونه ادغام وانحلال وزارتخانه های موجود و انتزاع و جابجایی و انحلال مؤسسات و سازمانها و واحدهای زیرمجموعه وزارتخانه ها که به موجب قانون، تأسیس آنها تصریح گردیده، منوط به تصویب مجلس شورای اسلامی است که متاسفانه این روال قانونی در خصوص ادغام دانشگاه صنعت آب و برق طی نشده و بنابراین مصوبه مذکور غیرقانونی می باشد.
نمایندگان محترمبی شک لطمات و صدمات ناشی از فقدان این دانشگاه و نتایج تصمیمِ غیرقانونی و خلق الساعه ای که با کج سلیقگی و بدون توجه به اصل هزینه- منفعت، حکم به انحلال یکی از پویاترین مراکز علمی و کاربردی کشور داده است، در یکی دو سال قابل مشاهده نخواهد بود و در صورتی که تصمیمی عاجل مبنی بر لغو مصوبه ادغام این دانشگاه اتخاذ نگردد، به مرور زمان خلاء غیرقابل جبران آن آشکار و گریبانگیر صنعت خواهد شد.
فرصت بسیار کم است از این رو نیاز است که به قید فوریت به این مسأله رسیدگی شده و قبل از انتشار دفترچه های کنکور و اعلام لیست پذیرش دانشجو در قالب دانشگاه شهید بهشتی _ که طبعاً برگشت پذیری تصمیم ادغام را دشوارتر و پرهزینه تر مینماید_ اقدامات عاجل جهت لغو مصوبه غیرقانونی ادغام، صورت پذیرد.
امید است با درایت و دستور اقدام به موقع حضرتعالی، ضمن لغو تصمیم غیرکارشناسانه مورخ 24/01/92 شورای گسترش آموزش عالی، از وارد آمدن لطمات جبران ناپذیر به صنعت آب و برق کشور جلوگیری و زمینه رشد و اعتلای بیش از پیش این صنعت حیاتی کشور فراهم شود.