پدیده اسرارآمیز تکه زمین‌های چند متری بی‌ثمر در صحرای نامیب آفریقا که از دلیل موجهی برخوردار نبوده و برای دهه‌های متوالی دانشمندان را متعجب و گیج ساخته بود، اکنون بنظر می‌رسد که حل شده باشد.
این پدیده موسوم به «حلقه‌های جادو» تاکنون با نظریه‌های مختلف در مورد شکل‌گیری آن توسط خاک رادیواکتیوی، شهاب سنگها و حتی موجودات بیگانه روبرو بوده و حتی طبق افسانه‌های محلی یک اژدها در زیر زمین زندگی می‌کند که تنفس داغ آن باعث سوختن پوشش گیاهی شده است.
اما در نهایت نوربرت یورگنز، استاد آلمانی دانشگاه هامبورگ پس از شش سال پژوهش و بیش از 40 سفر به صحرای نامیب مدعی شده که گونه‌ای از موریانه شن و ماسه باعث این پدیده شده است.
وی با بررسی صدها نوع از این حلقه‌ها در منطقه‌ای با وسعت بیش از 1931 کیلومتر این بیابان دریافت که موریانه شن Psammotermes allocerus تنها گونه‌ای بوده که بطور مستمر در آنجا حضور داشته است.
نظریه یورگنز این است که این موجودات ریشه گیاهان را پیش از جوانه زدن در خاک بیابان خورده و مانند سد سازی سمورها یک تله آب ایجاد می‌کنند.
به دلیل کمبود شاخ و برگ درختان، آب باران از طریق تعرق از دست نرفته و در عوض در زیر سطح باقی می‌ماند.
این امر به موریانه‌های شن اجازه زندگی و فعال ماندن در طول فصل خشک را داده و همچنین به علفها در لبه این حلقه‌ها برای جذب گونه‌های دیگر حیات کمک می‌کند.
این موریانه‌ها از این علفها تغذیه کرده و در نتیجه بتدریج حلقه‌ها را عریض‌تر می‌کنند.
یورگنز نتیجه‌گیری کرده که این حلقه‌های جادو در حقیقت یک مثال جالب از مهندسی زیست‌محیطی موریانه‌های شن بوده که برای حفظ آب در یک منطقه خشک طراحی شده است.