تصاویری از فوران تاج خورشیدی به بلندای 90 مایل
به گزارش خبرنگار مهر، دانشمندان ناسا تصاویر دیدنی از فوران خورشیدی با ارتفاع 90 مایل را منتشر کردند. تصاویر اتمسفر خارجی خورشید شواهدی از وجود نوارهای مغناطیسی فراهم میآورد که به باور دانشمندان این منطقه را تا 4 میلیون درجه سیلیسوس داغ میکند.
گرمای امواج میتواند سازوکار شایعی در دورههای آرام خورشیدی بوده و برای گرم شدن تاج تا دمای یک میلیون و 500 درجه سیلیسوس کافی باشد.
اما در دورههای فعالیت تاج خورشیدی گرمای اضافی باید به 2 میلیون تا 4 میلیون درجه سیلیسیوس برسد، به طور نظری گفته میشود این گرما از اتصال و فروپاشی نورهای مغناطیسی ناشی می شود.
84 میلیون ستاره در یک تصویر
ستاره شناسان تصویری از 84 میلیون ستاره را در قلب کهشان راه شیری ارائه کردهاند که توسط یک تلسکوپ بزرگ در شیلی گرفته شده، این تصویر به عنوان بزرگترین نقشهای لقب گرفته که تاکون در مرکز کهکشان ما ارائه شده است.
این تصویر شگفت انگیز 9 گیگاپیکسلی با اطلاعات ارائه شده توسط تلسکوپ نقشه بردای مادون قرمز ستاره شناسی ویستا گرفته شده، ابزاری که در رصدخانه شمال شیلی مستقر است.
تصاویر شگفتانگیز از آب نباتهای کیهانی
تصاویر شگفتانگیز از سحابیهای درخشان که شبیه آب نباتهای کیهانی هستند در یک گروه از تصاویر جدید گروه علمی رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا خودنمایی میکند.
تصویر دورترین و قدیمیترین کهکشان
ناسا تصویرهای یک کهکشان دورافتاده و تنها را ثبت کرده که اشعه نور 13.2 میلیارد سفر کرده تا این تصویر ثبت شده است.
به علت ویژگیهای نور در سرتاسر کیهان، می توانیم کهکشانی را با قدمتی بسیار طولانی و فاصله ای بسیار دور مشاهده کنیم، درحالی که نور این کهکشان زمانی به بیرون تابیده است که سن آن تنها 500 میلیون سال بوده است، اما امروز در تاریکی فرورفته است.
تصویر هابل از تشکیل یک ابرنواختر در صورت فلکی دوشیزه
تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل ناسا از کهکشان مارپیچی NGC 5806 در صورت فلکی دوشیزه حاکی از تشکیل یک ابرنواختر در این کهکشان است.
در این کهکشان که در حدود 80 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، یک انفجار ابرنواختری موسوم به SN 2004dg قابل مشاهده است.
تصویر تلسکوپ هابل از مجموعه ستارگان کهن
تلسکوپ فضایی هابل عکسی بسیار زیبا از یک خوشه کروی مرسوم به M 56 یا NGC
6779 گرفته است که 33000 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی lyre
قرار دارد.
اولین بار این خوشه توسط کارلس میسر در سال 1779 مشاهده شد اگرچه در آن
زمان ستارگان درون خوشه را شناسایی نکرد و آنرا سحابی فاقد ستاره تشریح
کرد.
این خوشه متشکل از تعداد زیادی ستاره است که با نیروی جاذبه بهم پیوسته شده اند که از دوربین تحقیقاتی پیشرفته هابل بدست آمده است. در حقیقت ستاره ها در خوشه های ستاره ای تا بیش از 10 میلیارد سال نیز سن دارند.
تصویری هیجان انگیز از تشعشعات یک ستاره تازه متولد شده
با استفاده از اشعه ایکس سه تلسکوپ فضایی، لحظه هیجان انگیز تولد یک
ستاره، درست هنگامی که با سرعت اطراف خودش می چرخد و انفجارهای قدرتمند و
طولانی مدت در آن رخ می دهد، ثبت شد. این ستاره نوزاد که اوریونیس V1647
نام دارد، به عنوان یک پروتواستار یا نسخه ابتدایی و تکامل نیافته ستاره
شناخته شده و از گاز و گرد و غبار تشکیل شده است.
این ستاره در فاصله 1300 سال نوری در سحابی مک نیل قرار دارد.
ستاره V1647 روزی یک بار می چرخد و سرعتش حدودا 30 برابر گردش خورشید است. این ستاره برای اولین بار در سال 2004 شکل گرفت اما سال 2006 خاموش شد. اما مجددا در سال 2008 فعال شده و از آن موقع تاکنون فعال است.
ما که قائل به قدرت بیکران الهی هستیم از وسعت آفریده های این خالق بی همتا تا زمانیکه آنرا ندیده باشیم متعجب نشویم و وقتی انسانهائی چنین تلاشی میکنند و میفهمیم که اجرام آسمانی در چه فاصله ای از ما قرار دارند و دنیا فقط همین منظومه شمسی ما نیست و خلقتی بس عظیم صورت گرفته متعجب میشویم ، باز هم نه از این خلقت عظیم ، که خلقت عظیمتر خود انسان است که به رموز هستی دست می یابد .
انسان کوچک در عین حال بزرگ.
این 2 جمله یعنی عرفان
خود چه باشد هر دو عالم پیش تو / دانه ای افتاده از انبارها !!!
آقا سعید ، پس انسان کوچک نیست. خبر نداره چقدر بزرگه. قبول داری آدم پوست پوست میشه وقتی به این مفهوم فکر میکنه؟!
چه خواهی کرد ای دریای رحمت با کف خاکی؟