مطلب زیر را آقای رامین جهان‌پیما، کارشناس سازمان ملی استاندارد ایران
برای فرارو ارسال کرده‌اند |
با سلام
مقاله با عنوان «استاکس نت مقدمه شروع جنگ سایبری در جهان» جهت هرگونه بهره برداری خدمتتان ارسال می شود. ***************
جنگ سایبری به مراتب خطرناکتر و ویرانگر تر از سایر انواع دیگر جنگ است. در جهان کنونی نرم افزار ها و کامپیوترها به عنوان یک زیر ساخت برای سایر سیستم ها در نظر گرفته می شوند.
بخش اعظم سیستم های اداره جامعه مثل زنجیره های تامین غذا و انرژی خطوط مترو و نیروگاه های برق و بیمارستانها و مخابرات و ترافیک و... توسط کامپیوترو سامانه های نرم افزاری ها کنترل و مدیریت می شوند. لذا هرگونه تهدید در این زمینه بسیار خطرناکتر از یک حمله نظامی یا هوایی می باشد. بطوریکه شاید آسیب دیدن سیستم کنترل مترو یا یک نیروگاه هسته ای بسیار بیشتر از یک بمباران و حمله نظامی خسارت به بار آورد و چون این سیستم ها با همدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند تهدید یا از بین رفتن یکی از آنها باعث اختلال زنجیره ای درهمه آنها می شود.
در عصر حاضر این نوع حمله ها بیشتر به منظور فعالیت های جاسوسی یا جمع آوری اطلاعات یک کشور دیگر یا جهت تعرض به حق مالکیت معنوی کشور دیگر یا ضربه زدن به صنایع حیاتی یک کشور انجام می شود، با توجه به این که همه این حمله ها زیرساخت های حیاتی یک کشور را هدف قرار می دهد و این کار می تواند اثرات جبران ناپذیری حتی در بعد جهانی به بار آورد لذا لزوم کنترل تکنولوژی ها و تدوین قوانینی بین المللی جهت جلوگیری از این نوع حملات ضروری است.
این ذهنیت که حمله سایبری نفوذ به کامپیوترهایی است که وظیفه شلیک موشک ها با کلاهک اتمی را به عهده دارند، خنده داراست ولی در عصر حاضر تولید و انتشار یک ویروس شاید بیشتر از شلیک یک موشک هسته ای عوارض داشته باشد.
متاسفانه برای اولین بار این عمل توسط یک دولت انجام شد. مطالعه عواقب خطرناک چنین فرهنگی در آینده جهان هر فرد عاقلی را دچار نگرانی می‌کند. لذا تهیه یک کنوانسیون بین المللی در چارچوب سازمان ملل همانند چیزی که برای سلاح های هسته ای تهیه شد برای جلوگیری از بکار بردن کامپیوترها و اینترنت جهت شروع حمله نظامی و حمله به زیر ساختهای حیاتی یک کشور ضروری است. هر چند تا کنون بدترین سناریو ممکن پیش نیامده ولی حمله استاکس نت می توانست باعث بدترین سناریو ها در کشورمان شود.
سال گذشته کشور ما قربانی حمله ویروسی به نام استاکس نت شده و برای اولین بار در جهان شاهد حمایت یک دولت برای انجام چنین حمله ای بودیم و این کار به عنوان سمبل اولین حمله سایبری دولتی شناخته شد.
قدرتهای بزرگ باید به خوبی آگاه باشند که احتمال وقوع این نوع حملات برای آنها بسیار زیاد است و این لزوما از طرف کشورهای قربانی نمی تواند باشد. شاید در آینده ای نزدیک شاهد حمله های خطرناک به تاسیسات زیر بنایی توسط تبهکاران سایبری باشیم.
مظنونان اصلی توسعه و استفاده از این نوع تکنولوژی ها در حال حاضر کشورهای آمریکا و اسرائیل هستند لذا لازم است سازمانهای بین اللملی مخصوصا سازمان ملل با تصویب قوانینی مانع از توسعه این فرهنگ و رفتار غلط در جهان شده و حق دفاع قربانیان را به رسمیت شناخته و از آنها حمایت کنند تا در آینده جهان شاهد یک جنگ سایبری ویرانگر نباشد.