در میان تمام داورانی که پول گرفته‌اند تا در جریان مسابقات، یک یا چند تیم را برنده و رقبای آنان را ناکام کنند، رابرت هویزر جایگاهی بالاتر را به خود اختصاص می‌دهد، زیرا وی در عین جوانی و با ابعادی دست به این کار زد که حتی داوران مسن‌تر و زرنگ‌تر و احتمالا خلافکارتر از وی در اروپا نیز از عهده انجام کاری مشابه برنمی‌آمدند.
وی که آلمانی و زاده شهر برلین است و بعد از افشای تقلب‌ها و تبانی‌های بزرگ و پرشمار در ابتدای سال 2005 مجبور به کناره‌گیری از حرفه‌اش و سپس تا پایان عمر از داوری محروم شد، زمانی لو رفت که مشخص شد خودش روی نتیجه مسابقه‌ای از دور اول جام حذفی فوتبال آلمان در بیست و یکم آگوست 2004 بین تیم‌های پادربورن و هامبورگ شرط‌بندی کرده است.
او روی برد پادربورن که به لیگ‌های ایالتی‌آلمان تعلق داشت در برابر رقیب معروف دسته اولی‌اش شرط کلانی بسته بود و برای این که چنین اتفاقی بیفتد، هر کاری از دستش برآمد، انجام داد.
او در حالی که هامبورگ 2 بر صفر پیش افتاده بود، یک مهاجم هامبورگ (امیل امپنزای بلژیکی) را در همان نیمه اول اخراج و این تیم را 10 نفره و سپس دو پنالتی مشکوک به سود پادربورن اعلام کرد و این تیم کم‌نشان بازی 2 بر صفر باخته را 4 بر2برد و به مرحله بعدی راه یافت.
بعد از رو‌شدن این تقلب، هویزر هم از حرفه داوری کناره گرفت و هم از عضویت در هرتابرلین استعفا داد زیرا امیدوار بود با این کار فدراسیون فوتبال آلمان پرونده وی را مختومه کند و پیگیر سایر کارهای او نشود، اما فدراسیون‌نشینان که شک کرده بودند این تنها کار خلاف هویزر نباشد، به تحقیقات خود پیرامون او که در زمان رو‌شدن تقلب‌هایش فقط 26 سال داشت، ادامه دادند و بزودی بر آنها مشخص شد که شک‌هایشان معقول بوده و هویزر فقط آن یک خلاف را انجام نداده بلکه در همکاری با یک گروه خلافکار اهل کرواسی، دیدارهای متعدد دیگری را نیز طوری قضاوت کرده بود که این تبهکاران می‌خواستند و پاداش این‌گونه قضاوت‌ها را هم از این مردان شرق اروپایی گرفته بود.
هویزر نه فقط سایر موارد تخلف و رشوه‌گیری و تعداد مسابقات «بد قضاوت کرده» خود را رو کرد، بلکه به اطلاع دادستان‌های ژرمن رساند که تعدادی دیگر از داوران آلمانی نیز این خطا را انجام داده و مثل وی رشوه‌های کلانی گرفته و نتایج برخی مسابقات را به شکلی درآورده بودند که خلافکاران می‌خواستند.
اضافه بر این، هویزر شهادت داد که پای تعدادی از بازیکنان هم وسط است و برخی فوتبالیست‌ها نیز از شرط‌بندان متخلف شرق اروپایی پول‌هایی گرفته بودند تا نتایج مسابقات را به شکل دلخواه آنها درآورند.
در این سیستم شرط‌بندان می‌توانستند با اطلاع قبلی از نتایجی که با همت (!) داوران به دست می‌آید، روی نتیجه بازی‌ها شرط‌بندی و روی همان تیمی تمرکز کنند که قرار بود برنده شود.
در پی این اتهامات و افشاگری‌ها، پلیس آلمان 19 نفر دیگر را هم بازداشت کرد و یکی از دستگیر‌شدگان که داوری به نام دومینیک مارکز بود مثل خود هویزر به دردسر جدی افتاد.
با این اوصاف به نظر می‌رسید مجازات قضایی شدیدی در انتظار هویزر باشد و حتی در قوانین جزای آلمان تا 10 سال حبس نیز برای این‌گونه موارد پیش‌بینی و در نظر گرفته شده، اما هفدهم نوامبر 2005 فقط حبس دو سال و پنج ماهه برای او و 1.5 سال زندان برای مارکز مقرر شد و حتی سران شبکه فساد کرواسی نیز بیشتر از سه سال به زندان نرفتند، کسی چه می‌داند. شاید آنها با کمک قاضی‌های دادگاه‌هایشان روی مدت حبس‌شان هم شرط‌بندی کرده بودند!!