یکی از خوانندگان فرارو با ارسال یادداشت کوتاهی نسبت به وضعیت درمانی برادرش که جانباز است گلایه ای داشته است.
نوشته این مخاطب به این شرح است:
باسلام
دوماه پیش برادر من که جانباز 35 درصد است براثر بیماری سرطان معده در بیمارستان جانبازان اصفهان(امیرالمومنین) توسط یک پزشک جراح عمومی فلوشیپ قفسه سینه به نام دکتر... (اول گفتند فلوشیپ گوارش است بعد متوجه شدیم) جراحی شد(حال آنکه نباید جراحی میشد) پزشک مذکور بعد از سرهم بندی گفت مرخص است و پس از یک ماه برادرمن به حال بدتر ازاولش برگشت و پزشک مربوط با بی‌خیالی در منظر بیمار اعلام کرد او دو ماه دیگر می‌میرد بگذارید راحت باشد و دستور ترخیص مجدد داد.
اکنون نه تنها هیچ بیمارستانی او را پذیرش نمی کند بلکه بیمارستان جانبازان نیز که پس از رایزنی های بسیار او را به زور بستری کرد با وضع توهین آمیزی باقطع سیستمهای لازم از بدن او می خواهند به زور او را ترخیص کنند این درحالی است او کاملا به هوش است و حق حیات دارد اما آنها می گویند او باید بمیرد نه تنها او بلکه تمام جانبازان مهلت زندگیشان به سرآمده و باید بمیرند (شب گذشته با وقاحت تمام گفتند) حال این سوال مطرح است که آیا به این زودی ایثار این عزیزان و فرمایشات حضرت امام و مقام معظم رهبری در بزرگداشت آنها فراموش شد؟ بای ذنب قتلت؟ به گناه پاسداشت ارزشها ناموس و دین مملکت؟ فاین تذهبون؟ به کجا چنین شتابان؟