9 شهريورماه سالروز درگذشت مرديست كه «گنجشكك اشي‌مشي» را خوب مي‌شناخت و«جمعه»هاي «كودكانه» هنوز او را به ياد دارند.
"گالري تصاوير هنرمندان موسيقي" عكسي كمتر ديده شده از فرهاد مهراد را منتشر كرده است. فرهاد ۲۹ دي ماه 1322 در لنگرود گیلان متولد شد.
پدرش رضا مهراد، کاردار ایران در کشورهای عربی بود. فرهاد تا ۸ سالگی در عراق زندگی می‌کرد و برادر بزرگش ویولن می‌نواخت.
سرانجام یکی از دوستان برادرش متوجه علاقهٔ فرهاد به موسیقی می‌شود و از خانواده فرهاد می‌خواهد که سازی برای او تهیه کنند. با اصرار برادرش یک ویولن‌سل برای او تهیه می‌کنند و تمرینات فرهاد آغاز می‌شود. ولی عمر تمرینات ویولن‌سل از سه جلسه فراتر نرفت.
او بعد از ترک تحصیل در کلاس یازدهم با یک گروه نوازندهٔ ارمنی آشنا می‌شود و با استفاده از سازهای آنان به صورت تجربی نواختن را می‌آموزد و مدتی بعد به عنوان نوازنده‌ي گیتار در همان گروه شروع به فعالیت می‌کند.
فرهاد دو سال نیز به انگلستان رفت و در آنجا با موسیقی پاپ آن سال‌های انگلستان آشنا شد.
پس از بازگشت به ایران فرهاد اولین اجرای موسیقی خود را در هتل «ریمبو» در خيابان ايرانشهر تهران اجرا کرد. سپس به اجرای برنامه در رستوران «کوچینی» ادامه داد و در آنجا به «فرهاد بلک‌کَتس» مشهور شد.
در این دوران در کافه‌های مختلف تهران به خواندن آوازهایی از گروه‌های معروف موسیقی آن زمان از جمله بیتل‌ها، الویس پریسلی، و ری چارلز می‌پرداخت. در همین دوره ترانهٔ «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای دوبله‌ي فیلم «بانوی زیبای من» خواند که در فیلم استفاده شد.
اين هنرمند تا سال ۱۳۵۷ و انقلاب اسلامي ایران کنسرت‌های فراوانی داد. در بهمن ۱۳۵۷ و هم زمان با انقلاب ترانه‌ي معروف «وحدت» را با آهنگي از منفردزاده و شعر سیاوش کسرایی ضبط کرد.
فرهاد در سال 74 نيز اولين كنسرت بعد از انقلابش را در «كلن» اجرا كرد و در سال 76 آلبوم وحدت از سوي اين هنرمند منتشر شد.
پس از انتشار آلبوم «برف» فرهاد درصدد تهیه آلبومی با نام «آمین» بود که ترانه‌هایی از کشورها و زبان‌های مختلف را در بر می‌گرفت. اما از مهرماه ۱۳۷۹ بیماری او جدی شد.
فرهاد به بیماری «هپاتیت c » مبتلا شده بود و در نتیجه‌ي عوارض کبدی ناشی از آن در خرداد ۱۳۸۱ برای درمان به فرانسه رفت و در ۹ شهریور همان سال پس از مدتی اغما در بیمارستان، در سن ۵۹ سالگی درگذشت و در ۱۳ شهریور در گورستان «تیه» پاریس دفن شد.
به گزارش ايسنا، «خانه فرهاد» در موزه سينما بنا شده است و پوران گلفام ـ همسر اين هنرمند ـ تمام وسايل شخصي فرهاد را از جمله پيانو، كاست‌ها، يادداشت‌هاي شخصي و... به اين موزه بخشيده است.
از طرفي دهمين سالگرد فرهاد درحالي سپري مي‌شود كه در راستاي پيگيري‌هاي همسرش، حكم دادگاه مبني بر منع پخش آثار فرهاد از صداوسيما صادر شده است.
خدا رحمتش کنه