مطلب زیر را آقای دکتر حمید شفیعزاده برای فرارو ارسال کرده است |
در زمان ساسانيان پس از هجوم اعراب به ايران گروهي از مردم ايران به چين وشرق جایي كه امروزه ژاپن ناميده ميشود مهاجرت كردند اين مطلب مورد تائيد بسياري از تاريخ نگاران از جمله پروفسور كريسيتن سن در كتاب ايرانيان در زمان ساسانيان مي باشد.
قومي به همين نام( مردم آینو يا عبدال(عبدالله) ) درشرق چين زندگي مي كنند اين اقوام بدونه شك ايراني مي باشند كافي است به تلفظ شمارش اعداد انها توجه كنيد.
Äynu numerals are borrowed from Persian:
1 yäk, 2 du, 3 si, 4 čar, 5 pänǰ, 6 šäš, 7 häp(t), 8 häš(t), 9 noh, 10 dah, 20 bist, 100 säd, 1000 hazar
مردم آینو (به ژاپنی: アイヌ) قوم بومی جزیرهٔ بزرگ هوکایدو در شمال ژاپن، جزایر کوریل، ساخالین و شبه جزیره کامچاتکا هستند.
به احتمال زیاد امروزه بیش از ۱۵۰ هزار آینو باقی ماندهاست. البته آمار واقعی در دست نیست زیرا بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را (حتی از خودشان) پنهان میکنند.
واژهٔ آینو به معنای «انسان» است. امروزه آینوها نسبت به نام آینو دید ناخوشایندی دارند و برای نامیدن قوم خود واژهٔ «اوتاری» (به معنی رفیق در زبان آینو) را ترجیح میدهند.
آینو زبانی است که توسط قوم آینو در ژاپن و روسیه تکلم میشود. تعداد متکلمین این زبان در سال ۱۹۹۱ تنها ۱۵ تن برآورد شد، بقیه مردمان آینو، روسی یا ژاپنی تکلم میکردند.
متاسفانه بخاطر تبعيض نژادي شديد اين زبان كه بدونه شك از ريشه ايراني است در استانه نابودي است لذا از تمام ايران دوستان خواهشمندم جهت نجات اين زبان ونجات اين قوم از تبعيض دولت ژاپن هراقدامي كه ميدانند انجام دهند.
ازاینکه کوشش میکنیدپاره های میهن هزاران ساله راگردهم آوریدبه شماخسته نباشیدمیگویم.آنان که نمیخواهندبزرگ باشیم گذشته رادروغ میپندارند.
حساب کن 1400 سال پیش یه عده درست یا نادرست رفتن ژاپن حالا توی این گرفتاریها که خودمون کلی مشکل داریم دکتر چه حرفهایی میزنه ها به داد اقوام آینو برسیم تو رو خدا یه کم فکرشو بکن حیرون میمونی چی بگی
ایران امروز، کردستان ترکیه و عراق و سوریه، آذربایجان و ارمنستان، اوستیای شمالی و جنوبی (گرجستان و روسیه)، تاجیکستان، افغانستان، بلوچستان پاکستان، پشتون های پاکستان، فارس های ازبکستان و ترکمنستان (سمرقند و بخارا و مرو)، پارسیان هند، پارسیان غرب چین (کاشغر)، نیز قوم آینو در ژاپن و چین و شرق روسیه. قومی ایرانی زبان نیز در جنوب خلیج فارس بودند که زبان شان را فراموش کرده اند.(احتمالا نام شان آل قحطان بود)
در گذشته زبان خوارزمی هم بود که از قرن پنجم تا دهم هجری، ازبکان و تاتارها به خوارزم حمله کرده و این قوم که ابوریحان و ابوعلی سینا و موسی خوارزمی را پرورده بودند، کاملا نابود شدند. سرزمین قوم خوارزم از دریاچه خوارزم (آرال) و بلخان کوه تا تمام ازبکستان و ترکمنستان امروزی بود.
ایران به عنوان کشور مادر این اقوام، باید به آنان کمک کند. اما متاسفانه...!!!
و الی آخر
در سيستان شهر نيمروز داريم كه سازه هاي آفتابي و تقويمي در آنجا ساخته شده است.دقيقا اين شهر ميانه يا نيمروزه(ظهر) ارض المعموره يعني سرزمين قابل زيست قديم است. يعني ايرانيان از كرانههاي كره تا كرانههاي آتلانتيس در مراكش را بخوبي ميشناخته و مي دانسته اند كه ميانه آن را تعيين كرده اند.
خوب بود تحقیق بیشتری میکردن.
محیط زیست ایران رو جا نندازیم