یک تیم بین‌المللی از دانشمندان موفق به رمزگشایی کد ژنتیکی گوجه فرنگی اهلی و جد وحشی آن شده‌اند که به پرورش دهندگان در شناسایی ژنهای مورد نیاز برای پرورش گونه‌های خوش طعم‌تر و مغذی‌تر کمک خواهد کرد.
توالی کامل ژنوم یک گونه گوجه فرنگی موسوم به «هاینز 1706» و یک پیش‌نویس توالی برای گونه وحشی «گوجه فرنگی مویز» در مجله نیچر منتشر شده است.
به گفته این محققان، این توالی‌ها در کنار هم به ارائه یک چشم‌انداز دقیق بر بخشهای کاربردی ژنوم گوجه فرنگی و نمایش ترتیب، منشا، گونه و موقعیت نسبی تمام 35 هزار ژن پرداخته‌اند.
این توالی‌ها به دانشمندان در بررسی پیوندهای میان ژنهای خاص گوجه فرنگی و ویژگی‌های تعیین شده توسط آنها کمک کرده و همچنین درک دانشمندان را از چگونگی تاثیرگذاری عوامل ژنتیکی و محیطی بر سلامت یک گیاه وسعت خواهد بخشید.
این گیاه همچنین یک نمونه خوب برای بررسی فرایند رسیده شدن میوه‌ها بوده از این رو درک ژنوم آن به آشکارسازی مدارهای مولکولی که به رسیده شدن میوه‌ها و تعیین خواص ارتقادهنده سلامتی آنها کمک کرده، خواهد پرداخت.
این پژوهش همچنین به ارائه بینش‌هایی از تنوع و انطباق گوجه فرنگی و گیاهان نزدیک آن به محیط‌های جدید طی سال‌ها پرداخته است.
به گفته این دانشمندان، این یافته‌ها نشان داده که ژنوم گوجه فرنگی به شکل ناگهانی از حدود 60 میلیون سال پیش گسترش یافته است.
برخی از این ژن‌ها در جریان این گسترش ایجاد شده که در رشد و کنترل رسیدگی گوجه فرنگی دخیل بوده و پرورش دهندگان را علاقه‌مند کرده است.
این پروژه دانشمندانی را از 14 کشور جهان از جمله آرژانتین، چین، فرانسه، آلمان، هند، ژاپن، کره جنوبی، انگلیس، آمریکا و دیگر کشورها در خود دخیل داشته است.
به گفته این محققان، میوه‌های دیگری نیز مانند سیب، توت فرنگی، هندوانه، موز و دیگر میوه‌های تازه از پنوم مشابهی با گوجه فرنگی برخوردار بوده، از این رو دانش در مورد ژنهای درگیر در رسیدن میوه را می‌توان بطور بالقوه بر آنها اعمال کرد.