جليل شهناز ـ نوازنده پيشكسوت تار ـ امروز ـ 31 ارديبهشت ماه ـ از بيمارستان «آراد» تهران مرخص شد.
اين نوزانده برجسته تار و سه تار كه طي هفته‌هاي گذشته به دليل سرماخوردگي و عفونت ريه در در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان «آراد» تهران بستري شده بود، سالروز تولد 91 سالگي خود را در منزلش سپري مي‌كند.
يكي از پرستاران بخش بيمارستان «آراد» با اعلام اين مطلب گفت: حال جليل شهناز رو به بهبودي است و ايشان ديگر مي‌توانستند از بيمارستان مرخص شوند.
جلیل شهناز كه فردا - اول خرداد ماه - به 91 سالگي پا مي گذارد، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد.
شهناز از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز - که به خوبی ساز می‌نواخت - آغاز کرد.
پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. او در جوانی با حسن کسایی (نوازنده نی) آشنا شد و این آشنایی آغاز همکاری بلندمدت آن دو بود.
جلیل شهناز از سال ۱۳۲۴ در تهران ساکن شد و با رادیو تهران شروع به کار کرد و در بسیاری از برنامه‌ها به عنوان تک‌نواز شرکت کرد.
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمنداني از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
او در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.
محمدرضا شجريان درباره جليل شهناز گفته است: «ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است، برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است، چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.»