مجتبی رحماندوست، مشاور سابق رئیس جمهور
و نامزد جبهه متحد اصولگرایان، برای نخستین بار ماجرای
جلسه محرمانه 10 عضو کابینه دولت دهم در دفتر وزیر اطلاعات را رسانه ای
کرد.
به گفته وی این جلسه پس از مخالفت رهبر معظم انقلاب با انتصاب
اسفندیار مشایی به معاونت اولی رئیس جمهور برگزار شد که البته همه حاضران
در آن از پست‌شان عزل شدند.
وی در تشریح این رویداد می گوید:
این
فرد(مشایی) تا پایان دولت نهم رئیس سازمان گردشگری بود و در دولت تاثیر
گذار نبود. بنده حدود یک سال قبل از پایان کار عضو ثابت هیأت دولت بودم و
اتفاقا این کارها در زمانی بود که بنده در دولت حضور داشتم. در دولت دهم که
اقای احمدی نژاد حکمی را برای این فرد به عنوان معاون اول صادر کرد، این
خبر پیچید که آقا در نامه ای رئیس جمهور را از این انتصاب نهی کرده اند اما
نامه هنوز علنی نشده بود.
صبح چهارشنبه جلسه هیئت دولت به ریاست
رئیس جمهور تشکیل شد و بخش اول آنان به اتمام رسید. قرار بود نیمه دوم جلسه
با ریاست معاون اول برگزار شود. مشایی هم که در جلسه اول در در جای معاون
اول نشسته بود منتظر ریاست بخش دوم جلسه بود.
آقای اژه ای وزیر اطلاعات در پایان جلسه اول اعلام کردند من خبر دارم که این نامه صادر شده و این فرد نباید معاون اول باشد.
در
همین حین در فاصله بین دو جلسه هیئت دولت، اکثر اعضای کابینه با هم در
جلسه ای سرپایی تصمیم گرفتند که باید جلسه دولت را ترک کنند. مشایی در آن
ساعت در دفتر معاون اول رئیس جمهور نشسته بود که این دفتر نزدیکترین مکان
به دفتر جلسات هیئت دولت است.
برخی افراد به وی خبر رساندند که در جلسه دوم شرکت نکن که اگر بیایی ممکن است برخی جلسه را ترک کنند.
در
آن روز جلسه تشکیل نشد. فردای آن روز آقای صفار هرندی با بنده تماس گرفتند
و گفتند بیا در دفتر وزیر اطلاعات جلسه داریم. ولی در آن روز از 20 نفری
که دعوت شده بودند حدود 10 نفر آمدند. بنده بعد از صحبت با آقای صفار مطمئن
بودم که شرکت در این جلسه مساوی با کنار گذاشته شدن از دولت است و تصمیم
گرفتم در این جلسه شرکت کنم. چون ماهیت این جلسه معلوم بود و شرکت در این
جلسه را حمایت از ولی فقیه می دیدم. آن زمان در تهران نبودم اما برای شرکت
در ان جلسه به تهران آمدم.
از افرادی که در آن جلسه حضور داشتند می
توان از آقای اژه ای که میزبان بودند، آقایان صفار هرندی، آقای مصری، آقای
لنکرانی، خانم طبیب زاده، آقای سعیدی کیا، بنده، آقای نوذری وزیر نفت نام
برد. فاصله زیادی تا برکناری این افراد پس از این جلسه نبود. حاصل آن جلسه
این بود که نامه ای به حضرت آقا بنویسیم که ما بر اساس اطلاعی که داریم
شما رئیس جمهور را نهی کرده اید و مادامی که این فرد معاون اول است ما در
جلسه هیئت دولت شرکت نمی کنیم. آقای صفار این نامه را نوشت و بعد از امضا
آن را برای حضرت آقا فرستادیم.
فکر می کنم دو روزی گذشت تا نامه
رهبر انقلاب به رئیس جمهور علنی و رسانه ای شد. از زمان ارسال نامه تا
انتشار آن فکر می کنم 7 روز گذشت. در این 7 روز به آن عمل نشد تا اینکه آقا
نامه را منتشر کردند. یکی از مشاوران رئیس جمهور به همه می گفت که تقصیر
با افرادی است که نامه ای را که مصلحت نبوده منتشر کرده اند!
وی نمی گفت چرا به این نامه عمل نشده است بلکه می گفت چرا نامه ای که محرمانه بوده منتشر شده است.
بعد
از عملی شدن این موضوع رئیس جمهور در جلسه بعدی این موضوع را مطرح کردند
که ما ارتباطمان با اقا گونه ای دیگر است و خودمان مشکل را حل میکنیم. وی
در این جلسه گفتند اقای مشایی استعفا داده اند. اما در همان جلسه برای این
فرد حکم رئیس دفتری زده شد که در تاریخ هیچ پاسخی برای آن نمی توان پیدا
کرد. این سمت می تواند از معاون اولی اختیاراتش بیشتر باشد.
قبل از
این که این اتفاقات بیفتد این فرد هرازگاهی سخنانی داشت که باعث جنجال در
کشور میشد. از این رو در بازگشت از سفرهای استانی که داشتم بنده به آقای
رئیس جمهور و ثمره هاشمی می گفتم که خانواده شهدا از مسئولیت داشتن این فرد
رضایت ندارند اما کسی بها نمی داد.
یک سال و نیم بعد من در سفر
کهگیلویه و بویر احمد بودم که از دفترم زنگ زدند و گفتند آقای رئیس جمهور
در حکم جدیدی 14 نفراز مشاورین خود را برکنار کردند که بنده در سر لیست این
فهرست بودم. یک بار گفتم یاسوج شده سنگال.