باستان‌شناسان باور دارند که به تأیید قطعی محل دقیق قرار گرفتن کشتی نوح نزدیک شده‌اند.
به گزارش راهنماتو، تیمی از محققان که در حال اکتشاف یک سازند زمین‌شناسی در کوه آرارات در ترکیه هستند، تاریخ نمونه‌های صخره و خاک را در آن شناسایی کرده و باور دارند که این منطقه حاوی بقایای کشتی نوح است.
آن‌ها می‌گویند که این مکان با زمانبندی انجیل درباره سیل عظیمی که ۵۰۰۰ سال پیش به وقوع پیوست، همخوانی دارد.
محققانی از دانشگاه‌های فنی استانبول و دانشگاه آغری ابراهیم چچن یک سال است روی یک سازند زمین‌شناسی در ناحیه Ağrı's Doğubayazıt در ترکیه مشغول کار هستند.
این کوه که بلندترین قله ترکیه است در ارتفاع ۱۶۵۰۰ فوتی واقع شده و یک کنده‌کاری شبیه به کشتی نوح روی آن قرار دارد. محققان می‌گویند که این سازه قایق‌شکل مرموز می‌تواند حاوی بقایای کشتی نوح باشد که نوح و خویشاوندانش را به همراه چندین جفت از حیوانات از یک سیل آخرالزمانی محافظت کرد.
محققان در نزدیکی این سازه قایق‌مانند شواهدی از فعالیت انسان را پیدا کرده‌اند که قدمت آن به ۵۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد باز می‌گردد.
فاروق کایا، یکی از محققان این پژوهش از دانشگاه آغری ابراهیم، با فاش کردن بخشی از یافته‌های موجود می‌گوید که بررسی‌های آن‌ها بروی نمونه‌های سنگ و خاک قله آرارات نشانه‌های گویایی از مداخله انسان در این ناحیه برملا کرده است و این فعالیت‌ها با دوران پس از داستان کشتی نوح و سیل عظیم همخوانی دارد.
یافته‌های به دست آمده از تجزیه‌وتحلیل‌های آزمایشگاهی این فرضیه را تأیید کرده است.
سازند دوروپینار که مشخصه آن شباهتش به کشتی نوح است، همیشه به عنوان محل تدفین کشتی نوح مورد مناقشه بوده است؛ بنابراین در طی تاریخ علاقه‌مندی کسانی که به دنبال کشف کشتی نوح بوده‌اند را برانگیخته است.
اما جامعه علمی، شامل باستان‌شناسان، همواره معتقد بوده‌اند که خاستگاه این سازند طبیعی است و نمی‌توان بقایای فسیل‌شده کشتی نوح باشد.
برخی از دانشمندان به طور کلی وقوع سیل جهانی را با در نظر گرفتن فقدان شواهد زمین‌شناسی رد می‌کنند و برخی معتقدند که این سیل منطقه‌ای بوده است. اما برخی دیگر از دانشمندان معتقدند که تحقیقات بیش‌تری برای تأیید وجود کشتی نوح در دوروپینار لازم است و آن را کاری پیچیده توصیف کرده‌اند.
کایا می‌گوید بررسی‌های باستان‌شناسی در این ناحیه به کشف «مواد رسی»، مواد دریایی و غذا‌های دریایی انجامیده است. دانشگاه‌های ترکیه و آمریکا از سال ۲۰۲۱ در این زمینه با هم همکاری می‌کنند.