رویای لاغری، بدل شدن به شخصیت خیالی «باربی» و رسیدن به دنیای زنانه سوپراستارهای مد وسینما، برخی زنان امروزی را در رویای رسیدن به سراب زیبایی ساخته غرب می سوزاند.
كار به جایی رسیده است كه می خواهند برای رسیدن به قله ارزش های هالیوودی هر چه كه از دستشان برمی آید انجام دهند تا شوند شبیه همان آدم های خیالی و این، آغاز بروز تب خطرناك و هذیانی برای رسیدن به سرابی است كه گاه آگاهانه و وقت هایی ناآگاهانه زنان و دخترانی بس جوان را به دام اعتیاد به ماده ای همچون شیشه می اندازد.
انگار یك چیز را فقط شنیده اند و آن اینكه ماده ای هست كه فورا لاغرشان می كند. این زنان كه شمارشان اندك نیست با معضلی مواجه اند؛ یعنی از سویی كم تحركی در زندگی شهری و از سوی دیگر تغذیه ای ناسالم را در پیش گرفته و روز به روز چاق تر شده اند و حال می خواهند یك شبه ره صد ساله ای را بپیمایند كه به این زودی ها با راه های منطقی همچون رژیم غذایی سالم و ورزش نمی توانند به دستش آورند. یكی نیست به آنها بگوید آیا چاقی و اضافه وزنتان را یك شبه به دست آورده اید كه بخواهید آن را طی چند شب از بین ببرید؟
این دسته از زنان حاضرند به هرقیمت و یا با هرتاوانی به رویای خود یعنی لاغری دست یابند و البته كه تاوان آن را حتی سنگین پس دهند؛ اما بهای آن چه گران ...
روی آوردن به شیشه آنهم با شایعه ای بر سر زبان ها كه «شیشه لاغر می كند» آغازگر نابودی همیشگی زندگی اسیران لاغری در مكان هایی همچون آرایشگاه ها و سالن های بدنسازی است؛ اما آیا شیشه می تواند آن لاغری و در عین حال زیبایی را براساس ارزش های زمانه به فرد بدهد؟
آمارهای موجود در ستاد مبارزه با مواد مخدر كشور گویای آن است كه در زمان حاضر حدود 10 درصد از یك میلیون و 325 هزار مصرف كننده مواد مخدر و صنعتی در كشور را زنان تشكیل می دهند.
همچنین بر اساس این آمار، طی چند سال گذشته؛ مصرف شیشه و دیگر مواد مخدر صنعتی در مصرف كنندگان از سه به 26 درصد افزایش داشته است.
دكتر علی فرهودیان، روانپزشكی است كه سال هاست در زمینه مواد مخدر و اعتیاد آور پژوهش كرده است.
فرهودیان می گوید: هر چند این مخدرهای صنعتی انرژی زا هستند و ضعف و ناتوانی و افسردگی و بی حالی را بطور موقت در انسان از بین می برند و اعتماد به نفسی كاذب به مصرف كننده القاء می كنند؛ اما آنان كه به دنبال لاغریند بدانند كه لاغری حاصل از مصرف ماده محرك شیشه، طبیعی نیست و بدشكلی و بدهیكلی و لاغری بیمارگونه را برای فرد مصرف كننده به همراه دارد.
زشتی چهره، خشكی و چین و چروك های عمیق پوست ، آثار نامطلوب روی دهان و دندان و نیز بدن از عوارضی است كه به گفته فرهودیان شیشه روی بدن انسان می گذارد.
وی هر چند اظهار می دارد كه مصرف كوتاه مدت شیشه باعث كاهش اشتها، افزایش دمای بدن وتحرك و لاغری می شود اما در عین حال به موضوع مهم تر دیگری كه مصرف كنندگان از آن غافلند هم اشاره می كند كه این لاغری پس از 6 هفته به حالت قبلی بازمی گردد؛ یعنی اشتها به شرایط قبلی برگشت پذیراست.
این كارشناس اعتیاد، شیشه را جزء مواد مخدر عنوان نمی كند اما آن را در رده مواد محرك صنعتی رده بندی می كند كه بدتر از هر مخدری تاثیر سریع بر ابتلای فرد به اعتیاد می گذارد به گونه ای كه آثار مصرف آن بلافاصله پس از یك تا 2بار استعمال در انسان ظاهر می شود.
این، خط بطلانی است كه فرهودیان به برخی اظهارات غیر كارشناسی و غیرعلمی مبنی براینكه استعمال شیشه اعتیادآور نیست و جنیه دارویی دارد می كشد. او می افزاید: برخلاف این اظهارات، مصرف شیشه، شدیدا اعتیاد آوراست و عوارض روانی جدی را بدنبال دارد و بعضا توسط افراد مغرض به افراد توصیه می شود حال آسیب های جدی دیگر این ماده روی قلب، مغز، كبد و كلیه بماند.
حال سوالی مطرح است و‌آن اینكه آیا با توجه به اینكه این ماده و زیان های غیر قابل جبرانش ارزش مصرف جهت لاغری دارد؟ و اینكه چقدر این ماد تاثیری منفی روی بخش هایی از مغز می گذارد به گونه ای كه دیگر آن بخش گرفتار مغز بدون مصرف این ماده قادر به فعالیت نخواهد بود.
باید یك بار دیگر در ارزش های جامعه تجدید نظر كرد و اینكه باید آگاه سازی مناسبی درعدم استعمال مواد محرك صنعتی و نیز استفاده افراد از داروهای لاغری به همه آحاد به ویژه زنان و دختران، آموزش داده شود.
نباید فراموش كرد كه تقاضای زیادی برای لاغری وجود دارد و باید این موضوع را نیز مد نظر داشت كه برخی تا پای مرگ پیش می روند تا به خواسته خود برسند اما آن زمان، وقتی است كه دیگر همه چیز را از دست داده اند ، این موضوع را می توان با اطلاع رسانی به موقع كنترل كرد كه نگاه متفاوت مسئولان را می طلبد.
