دنیا از مذاکرات هسته‌ای چگونه باخبر می‌شود؟

جرمی بوئن، سردبیر امور خاورمیانه بی‌بی‌سی در گزارشی خواندنی نحوه خبر رسانی در مذاکرات ژنو را گزارش کرده است.

بوئن در این گزارش نوشته است:
چند روزنامه‌نگاری که روی مبل‌های لابی هتل اینترکنتینانتال ژنو لم داده‌اند اخبار مذاکرات هسته‌ای ایران را به دنیا می‌رسانند. حداقل اینجا گرم است؛ اما دوربین‌های تلویزیونی اجازه ورود به هتل را ندارند بنابراین تیم‌های تلویزیونی بیرون از سرما می‌لرزند.

برای اینکه اینها یخ نزنند آلاچیقی را بیرون لابی نصب کرده‌اند، با یک بخاری و فلاسک‌های چای و قهوه.

اینگونه اطلاع رسانی خبرنگاران را بی‌آلایش نگه می‌دارد. از اعضای هیات‌های نمایندگی که به طرف آسانسورها و اتاق‌های مذاکره در طبقات بالا می روند ذره ذره خبر جمع و گزارش می‌کنیم.

به این کار "سر راه کسی سبز شدن "(doorstepping) می‌گویند. من به این صورت امروز توانستم با یکی از اعضای وزارت خارجه ایران (حمید بعیدی‌نژاد) گفتگوی کوتاهی کنم. وقتی منتظر آسانسور بود بسویش هجوم بردیم.

گاهی هم خبرنگاران منابعی در داخل هیات‌های نمایندگی دارند که در نهایت احتیاط ممکن به آنها رجوع می‌کنند.

احتیاط ضروری است، چون کاملا پذیرفته است که خود را به زور وسط گفتگوی دیگر همکاران با دیپلمات‌های رهگذر در لابی بیندازید، بخصوص وقتی که ایستاده باشند. اگر بخواهید چیزی مخفی بماند نباید دیده شوید.

بعضی خبرنگاران سرآسیمه هستند و دائم مترصد هر تغییر نامعمول در تردد آدمهای لابی هتل هستند. چرا همه دارند به طرف پله‌ها می روند؟ مصاحبه ای در کار است که من از آن بی خبرم؟

چرا درها باز است؟ یعنی قرار است لاوروف وزیر خارجه روسیه دارد وارد هتل شود؟

شاخک‌هایشان حرکات نامعمول را ردیابی می‌کنند، رصد می‌کنند و خیره می‌شوند و گاهی هم از جا می‌پرند تا از اوضاع سر در بیاورند.

دیر یا زود آدم‌های طبقه بالا گفتگو را متوقف و اسرار را برملا می‌کنند، حداقل بیشتر آن را، اما هنوز وقتش نرسیده.