يك عضو انجمن منتقدان سينما گفت: «به نظر مي رسد، سينماي ايران با اتكا به برخي از سوپراستارنماها چنان پيش مي رود كه تصور مي شود ساخت فيلم بدون حضور آنان امكان پذير نيست يا مخاطب با حذف چنين بازيگراني، به سينما نخواهد رفت.»
محسن سليماني فاخر افزود: «آخر اين چه سينما و تعديل وضعيت اكران است كه فيلم هاي هم ژانر با بازيگران ثابت و كليشه اي همزمان با هم به نمايش درمي آيند و قدرت انتخاب تماشاي فيلم را از آخرين 'بازمانده هاي سينما رو' مي گيرند، مگر قحطي بازيگر و فيلم است كه در چهار فيلم اكراني از بازيگر ثابتي استفاده مي شود؟»
وي افزود: «بايد چاره اي براي فيلم هاي سري دوزي شده هجو و هزل زده انديشيد تا اين سينما كه در آستانه فاصله گرفتن از ارزش هاست، به بيراهه نرود.»
سليماني فاخر، قضاوت را به مخاطبان سينما سپرد تا به تماشاي فيلم هاي از ما بهتران، يك جيب پر پول، فاصله و يك اشتباه كوچولو بنشينند تا وضعيت كنوني سينما را مشاهده كنند، كافي است يك بيگانه به تماشاي اين فيلم ها بنشيند و اطلاعي از ديگر ساخته هاي با ارزش نداشته باشد، آن وقت به ارزيابي اين سينما بپردازد.