عصرایران نوشت: محمد مرندی، مشاور تیم مذاکره‌کننده در وین گفته است: «ضرب‌الاجل طرف مقابل ارزشی برای ما ندارد چرا که حتی اگر به فرض طرف مقابل از برجام خارج شده و مکانیسم ماشه اجرا و چند قطعنامه علیه ایران احیا شود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مگر در حال حاضر فشار حداکثری علیه ایران وجود ندارد؟ به تعبیر دیگر، مگر کاری بوده که آن‌ها علیه ایران انجام نداده باشند»
خیلی بی مقدمه خطاب به جناب‌شان باید عرض کنم که زندگی شما را نمی‌دانم، اما سفره زندگی ما کوچک‌تر و کوچک‌تر خواهد شد. اصلا دولت سیزدهم الان برای این پای میز مذاکره است که تحریم‌ها اتفاقات عجیب و غریبی را رقم زده است و زندگی مردم را دگرگون کرده است. شما راست می‌گویید، آمریکای ترامپ هر کاری که بلد بود و هر تحریمی که می‌شد را سر ایران اعمال کرد و فشاری بالاتر از آن وجود ندارد، اما حرف این است که دیگر تحمل وضع موجود سخت است. همین الان کمر مردم زیر فشار اقتصادی به کمانی می‌ماند که با قدرت کشییده شده است بعد شما می‌گویید چه اتفاقی خواهد افتاد؟
یک روز دست به دست هم سری به بازار بزنیم. یا اصلا همان پشت میز کار شما قیمت‌های زمان برجام و دورانی که ترامپ از برجام خارج شد را با هم مقایسه کنیم. بیایید آرزو‌های مردم در آن زمان را با این روز‌ها نگاه کنیم.
برای اینکه راحت‌تر متوجه این داستان شوید لازم است بگویم زمانی، مردم بعد از گرفتن گواهینامه به سراغ خرید پراید می‌رفتند تا اگر تصادف کردند، خیلی ناراحت نشوند، اما حالا شب‌ها خواب خرید پراید می‌بینند.
جوانان به جای گوسفندان، تعداد سال‌هایی که باید کار کنند تا بتوانند خانه دار شوند را می‌شمرند تا خواب‌شان ببرد که یادشان می‌افتد تعداد ماه‌هایی که باید قسط بدهند را فراموش کرده‌اند و شروع به شمارش آن‌ها می‌کنند.
کار به جایی رسیده است که برنامه ریزی در ایران ساعتی شده است و آدم‌ها فراموش کرده‌اند چگونه می‌شود برای ماه یا سال بعد برنامه ریزی کرد.
بله، شما احتمالا حقوق خوبی می‌گیرید. سر وقت هم پرداخت می‌شود، خانه‌ای هم دارید و خیلی تحریم‌ها شما را اذیت نکند، اما برای ما نفس نگذاشته است. گویی دیوار سد را بالا می‌رویم. هرچه می‌رویم نمی‌رسیم و اگر پایی هم اشتباه بگذاریم، سقوطی می‌کنیم که بیا و ببین!
تداوم وضع موجود بدترین اتفاقی است که می‌تواند بیفتد. این مدت هم نشان داد که دولت سیزدهم هم مانند دولت پیشین منتظر نتایج مذاکرات است و اگر نبود امروز قیمت ارز مانند کرکس‌ها بالای سر ۳۰ هزار تومان پرواز نمی‌کرد.
لایک فراوان
بعضی از اقایون شبیه ایشون نفسشون از جای گرم در میاد.
واقعا مشخصه که درد و رنج مردم هیچ اهمیتی براشون نداره