فرارو- دکتر رسول رمضانیان؛ در علوم اجتماعی محاسباتی مفهومی وجود دارد به نام همهدانی مشترک که مثال ساده آن را اکثر مردم در دوران کودکی با تماشای کارتون پادشاهِ لخت دیدهاند. در این یادداشت به این موضوع میپردازیم که به مدد فنآوری اطلاعات و وجود شبکههای اجتماعی دیگر دوران اینکه مردم برای پادشاه لخت هورا بکشند تمام شده است و از این به بعد باید بیشتر منتظر کمپینهایی چون کمپین نخریدن خودرو بیکیفیت باشیم.
برای شرح مفهوم همهدانی مشترک بگذارید به داستان پادشاه لخت اشاره کنیم. روزی خیاطی پیش پادشاه رفت و گفت پارچهای دارد که تنها انسانهای بیگناه آن را میتوانند ببینند و در حالی که دستهایش خالی بود وانمود کرد که پارچهای بر دست دارد.
پادشاه برای آنکه خود را بیگناه جلوه دهد شروع کرد به تمجید و تعریف از پارچه، و قرار شد که خیاط برای او لباسی فاخر از پارچه بدوزد. پس از اینکه خیاط لباس خیالی را دوخت، جارچیان فریاد زدند که ای مردم، فردا پادشاه با ردایی که تنها انسانهای بیگناه آن را میبینند از میدان اصلی شهر گذر خواهد کرد. همه مردم جمع شدند، و در حالی که همه میدیدند که پادشاه لخت است هورا میکشیدند و از زیبایی لباس تعریف میکردند.
هر کسی با خودش فکر میکرد که شاید او نمیتواند به علت گناهانی که کرده است لباس را ببیند و بقیه مردم دارند لباس را میبینند و برای اینکه خود را بیگناه جلوه دهد او نیز از لباس خیالی تعریف میکرد و هورا میکشید. در این حالت، همه میدانستند که پادشاه لخت است، اما این دانایی یک همهدانی مشترک اجتماعی نبود.
با اینکه همه میدانستند که پادشاه لخت است ولی کسی نمیدانست که آیا همه میدانند که همه میدانند ... که پادشاه لخت است؟
تا اینکه یک کودک شش ساله دستش را به سمت پادشاه دراز کرد و گفت: مامان! ببین! پادشاه لخت است! در اینجا همه مردم از هورا کشیدن دست برداشتن و پس از سکوتی کوتاه هورا کشیدن برای پادشاه به هو کردن پادشاه تبدیل شد.
فرض کنید الف یک واقعیت باشد و فرض کنید اعضای یک جامعه همه از رخ دادن الف مطلع باشند. در این حالت ضرورتا الف همهدانی مشترک اجتماعی نیست، بلکه باید همه اعضا بدانند که همه اعضای از الف مطلع هستند و همه اعضا بدانند که همه اعضا میدانند که همه از الف مطلع هستند و ... تنها در این شرایط است که الف یک همهدانی مشترک اجتماعی خواهد بود.
تا قبل از آنکه شبکههای اجتماعی پدید بیایند، این امر که آنچه که همگان میدانند به همهدانی مشترک اجتماعی تبدیل شود، کاری بسیار دشوار بود. اما امروزه، به مدد شبکههای اجتماعی آنچه که همگان میدانند به سرعت تبدیل به همهدانی مشترک میشود.
پیشتر اگر یک مصرف کننده از کالایی ناراضی بود با خودش فکر میکرد که این نارضایتی تنها محدود به او میشود، و نارضایتیاش به اعتراض تبدیل نمیشد، اما با شبکههای اجتماعی، نارضایتی عمومی تبدیل به همهدانی مشترک میشود و کمپینهای اعتراضی شکل میگیرد. کمپینهایی چون کمپین خودروی بیکیفیت نخریم از همین تبدیل شدن آنچه همه میدانند به همهدانی مشترک سود میبرند.
در این یادداشت، نگارنده نه در پی جانبداری از گروهی است که کمپین خودروی بی کیفیت نخریم را حمایت میکنند و تولید خودرو بیکیفیت و انحصاری را خیانت میشمارند و نه در پی جانبداری از افرادی است که ضربه زدن به تولید ملی و اشتغال را خیانت میدانند. بلکه هدف آن است که گوشزد شود که از این بعد به علت وجود شبکههای اجتماعی کمپینهای زیادی در حمایت از مصرفکننده به راحتی به راه خواهد افتاد و آنچه همگان میدانند به سرعت به همهدانی مشترک اجتماعی تبدیل میشود.
عمرا دیگه بهت رای بدم روحانی با این وزیر بی ادبی که گذاشتی سرکار.تا کی مردم باید هزینه مالی و جانی حمایت از صنعت مونتاژکار بی کیفیت لگن سازی داخلی رو پرداخت کنن.
خودرو صفر عزیزم.
بدون تردید همگان قبول دارند که حق مردم ایران است که از خودروی با کیفیت استفاده نمایند به علاوه حمایت از تولیدات داخلی هم یک وظیفه ملی محسوب می گردد. به نظر میرسد سازندگان خودرو در داخل کشور باید به دنبال گرفتن تائید خودروسازان بزرگ جهان مانند تویوتا یا هیوندای برای محصولات خود باشند تا بدین ترتیب هموطنان با آرامش خاطر اقدام به خرید محصولات ایرانی نمایند.
مردم نیز می پذیرند در حالیکه این جماعت حرف حساب را می پذیرند وتا رقابت در خودرو سازان واقعی نشود هیچ پیشرفتی نخواهیم داشت شک نداشته باشید
هرگز فراموش نمی کنیم
راه حل ورود خودروسازها ومهندسین ارشد خودرو سازها با کلاس جهانی است در همه زمینه ها ست
چرا که فقط تولید دچار مشکل نیست بلکه فروش هم مشکلات خاص خود را دارد.
برای هدر رفتن سرمایه های این کشور چقدر ازمون و خطا باید کرد ؟
تولید داخلی بی کیفیت و گرانقیمت =بی اعتنایی به حق مصرف کننده و هدر رفتن سرمایه های این کشور است.
ولی اتفاقا توی شبکه های مجازی ما که می بینیم دقیقا داستان پادشاه لخته
یه جوی میشه همه مثه چی میرن دنبالش
یه هنرمنده بنده خدایی فوت می کنه، کسایی که تا حالا اسم این هنرمندم نشنیدند درگذشتش رو به جامعه هنری تسلیت می گند!!!
وای به حال یه جوی که بیوفته تو این شبکه ها مگه میشه یکی جرئت کنه بگه این کارا غلطه
فرارو یبارم مال مارو منتشر کن
1- قیمت دلار چنده الان ؟ چرا هیچکس به قیمت دلار اعتراض نمیکنه ؟ تا حالا شده یه چیزی بخوای پیداش نمیکنی ولی وقتی پیداش کردی حاضری به هر قیمتی شده بدست بیاری . مثلا میخوای بری مسافرت احتیاج به دلار داری , دلار هم نیست پس حاضری دو برابر شده هم پول بدی ولی دلار و بخری و به مسافرت بری.
2- از لوازم منزل گرفته تا لوازم برقی و خدمات و ... الا ماشااله همه چیز با خدمت دولت نهم و دهم سه برابر شدن. چرا آن موقع اعتراضی نکردیم ؟
3- خودرو ماکسیما زمان قاجار و عرض می کنم مدیونید اگه فکر کنید چند سال پیش بوده 37 میلیون تومان بود با 20 میلیون وام, کسی نمیخرید, چرا ؟ چرا وقتی به 110 میلیون تومان رسید دم در کارخانه ملت صف کشیده بودند ؟ از ماست که بر ماست.
4- بیاید خودمان را گول نزنیم . کسانی که منتظر ارزانی خودرو هستند خیالپرداز قهاری هستند که باید فیلمنامه بنویسند . در حال حاضر الان بهترین موقعیت خرید خودرو می باشد با بهترین قیمت می توانید خودرو خوبی تهیه نمایید . بترسید از زمانی که قیمت خودرو افزایش پیدا بکنه بعد بفهمید چه کلاهی سرتون رفته و نیاز به خودرو دارید آن موقع به بازار سرازیر خواهید شد و قیمت خودرو در بازار از کارخانه هم گرانتر خواهد شد و مجبورید پول بیشتری پرداخت کنید.
2.دوستان متاسفانه پشت این کمپین عناصر پایداری ومخالفان دولت هستند که عامل اصلی گرانی وعقب ماندگی صنعت خودرو می باشند.وگرنه در سال 84 قبل از آمدن احمدی نژاد 206.405 l90,که خودرو های روز دنیا بودند در کشور تولید می شدند.وگرنه وقتی دلار 1000 تومانی 4000شد چرا کمپین نبود.وقتی خانه 20 برابر شد چرا کمپین نبود.
3.باور کنید با کاهش شدید قیمت نفت دولت به سختی دارد کشور را می گرداند.
4.خواهش میکنم بجای اعتراض وعجله از دولت حمایت کنیم بزودی همین کارخانه ها در سایه توافق وتدبیر خودروهای روز دنیا را تولید می کنند
مصرف کنندگان در وحله اول خودشان باید به حقوق خودشان احترام بگذارند.
پس ایا راه کار نخریدن است
در مورد خودرو کمی داستان با بقیه اجناس وطنی فرق می کند.
اول آنکه تفاوت قیمت در بقیه اجناس وطنی با خارجی مانند خودرو نیست. ضمن آنکه بسیاری از اجناس وطنی از لباسشویی گرفته تا محصولات غذایی از حداقل کیفیت برخوردار هستند.
دوم آنکه کسی به خاطر استفاده از مثلا ماشین لباسشویی ایرانی (به فرض نداشتن کیفیت) کشته نشده است. تعداد کشته شدگان به طور مستقیم (تصادف) یا غیر مستقیم (آلودگی هوا) ناشی از کیفیت پایین صنعت خودرو بیداد می کند. به رتبه حوادث رانندگی و نیز تعداد روز های پاک در شهرهای بزرگ توجه کنید.
ضمن آنکه سالهاست که این مردم مظلوم هزینه خودروی ملی را پرداخت کرده اند و الان توقع دارند که با پول ملی یعنی ریال هزینه آن را بپردازند و نه با دلاری که گران شده است.
خودروی ملی که با گران شدن دلار، گران می شود که دیگر ملی نیست.
مسئله اینه که چرا باید برای خودروی بی کیفیت هزینه ی گزافی بپردازیم!
اینو توی لوازم خانگی و لبنیات و مواد غذایی کمتر مشاهده میکنیم یا حداقل اینه که مبالغ تقریبا پایین تر از مبالغ چند ملیونی خودرو هست و به چشم نمیاد برای همین موجب حساسیت در جامعه نمیشه
برای مردم سخته که خودرویی رو که تا چند سال پیش پنج ملیون میخردیدند حالا بیست ملیون براش پول بدن!
امروز خودرو روز بعد کالای بی کیفیت دیگر
مسئولین تماما فرزندانشان در خارج کشور زندگی شاهانه دارند و خودشان در ایران ماشین زیز 500 میلیون سوار نمیشوند و بعد میخواهند مردم را مثل برده ها وادار کنند تا پول در جیبشان بریزند .
آقایان مردم این را فهمیده اند .
تا وقتی که خود را به تجاهل زده ایم و منکر بیماری میشویم ؛ امید درمان داشتن دور از عقل سلیم است.
توکا
آقای وزیر آیا کشتن مردم با خودرو های بی کیفیت یا آتش گرفتن آنها عین صواب است؟