یادداشت دریافتی- حیدر خورشیدوند؛
جناب آقای دکتر علی مطهری نمایندهٔ حقگو وشجاع مردم ایران
سلام برشما و خدا قوت
حتما شما نیز در جریان اعتراضات و تجمعات اخیر معلمان ایران قرار گرفته‌اید. اعتراضاتی که گویا رسانهٔ ملی و دولتیان خود را به ندیدن و نشنیدن آن زده‌اند و تلاش دارند دغلکارانه و با شانتاژ خبری این جنبش مدنی و نجیب فرهنگیان که علیه تبعیض و بی‌عدالتی شکل گرفته را به تجمع برای دریافت مطالبات و اضافه کاری‌های پرداخت نشده، فرو کاهند.
همچنین در اجماعی سعی دارند با خبر سازی‌ها و خبررسانی‌های دروغین معلمان مظلوم را در افکار عمومی، زیاده خواه جلوه دهند.
اما معلمان زیاده‌خواه نیستند بلکه زیادی خوبند چرا که سالهاست که می‌سوزند و می‌سازندو «می‌سازند».
البته این قانون نا‌نوشته ایست که وقتی زیادی خوب و نجیب شدی دیده نمی‌شوی و چه بسا به حسابت هم نیاورند!
باور بفرمائید جناب دکتر بسیاری از معلمان اینگونه‌اند چرا که سالهاست به دانش آموزانشان نجابت و خوبی و گذشت را می‌آموزانند و اگر هم خود به این آموزه‌ها باور نداشته اند- که داشته‌اند و دارند- با آموزش دادن این آموزه‌ها در طول سالبان متمادی، ناخودآگاه آن‌ها را باور کرده‌اند و خوب و نجیب و با گذشت شده‌اند و به قاعدهٔ قانون نا‌نوشتهٔ فوق الذکر، فراموش شده‌اند و اگر اکنون لب به اعتراض گشوده‌اند، نه زیاده خواهند که احساس خطر کرده‌اند و قلبشان برای این آب و خاک می‌تپد.
جناب مطهری عزیز، همه باید بدانند که معلمی که از یاد‌ها رفته و فراموش شده است نمی‌تواند پرچمدار بیداری وپیشرفت باشد! و معلمان چون بدین نکته واقف گشته‌اند و خواستار اعتلای این کهن بوم و برند، لب به اعتراض گشوده‌اند.
معلمان چون می‌خواهند معلم بمانند، خواهان دیده شدنند و گرنه مطمئن باشید اگر این عشق و علاقهٔ به بیدار‌گری و آموختن اندیشه ورزی نبود، خیلی راحت می‌توانستند مثل «خیلی‌ها!» به «خیلی چیز‌ها!» برسند!
جناب دکتر، نام معلم با نام مطهری گره خورده است و با این رویه‌ای که بعضی از «درست تربیت نشده‌ها» در رسانهٔ ملی و برخی روزنامه‌ها در پیش گرفته‌اند و در برنامه‌های زندهٔ تلویزیونی و صفحات روزنامه‌هایشان، وقیحانه به مقام معلم توهین می‌کنند، بیم آن می‌رود حرمت آن معلم شهید را هم نگه نداشته و خدای ناکرده حرمت شکنی نمایند؛ همچنان که حرمت فرزندش که از قضا نمایندهٔ ملت ایران هم هست، را شکستند. باور بفرمایید از این گونه اشخاص هر کاری بر می‌آید!
جناب دکتر، معلمان راه دشواری در پیش گرفته‌اند که بی‌گمان باز هم توهین خواهند شنید و تحقیرخواهند شد، اما نمی‌خواهیم خدای ناکرده به آن شهید بزرگوار به خاطر قرابتش با نام معلم، کو چک‌ترین اهانتی صورت گیرد؛ بنابراین با کمال بی‌میلی از شما خواهشمندیم در جهت جدا کردن مناسبت روز معلم از نام آن شهید والا مقام بکوشید.
رحمت و غفران الهی بر شهید مطهری و درود فروان بر فرزندخلفش!
*آموزگاردبستان زنده یاد روح الله قاضی‌زاده خرم آباد