صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۲۵۲۳۶
برترین‌های موسیقی در سال 93 (1)
تاریخ انتشار: ۱۴:۴۰ - ۲۲ اسفند ۱۳۹۳


فرارو- اولین آلبوم رسمی گروه «دنگ شو» در مهرماه منتشر شد. آنان نه فقط به خاطر اسم خاصشان و نه حتی به خاطر شهرت پدرشان (علیرضا شجاع نوری) شناخته شدند. بلکه با ترکیب دوباره پیانو و ساکسیفون در موسیقی ایرانی و چند اجرای اولیه موفق توانستند جایشان را در میان اهالی هنر و موسیقی پیدا کنند. راهی که حتی به روایتی حال «پالت» و حتی «چارتار» دنباله روی آن هستند.

آلبوم «اتاق گوشواره» دنگ شو در نیمه دوم سال منتشر شد و توانست در لیست آلبوم‌های محبوب، در سبک موسیقی تلفیقی قرار بگیرد. 

نوآوری دو برادر شجاع نوری، طاها و پارسا، در بازخوانی ترانه‌های مردمی اقبال خوبی را برایشان به همراه داشت. حتی قبل از گرفتن مجوز و انتشار آلبومی رسمی. با آنکه آنان پیش از این هم آلبوم‌هایی با نام «شیراز چهل ساله» و «دلتنگ شو» را منتشر کرده بودند اما به علت انتشار در خارج از کشور، مجوزی برای آنان صادر نشده بود.

به این ترتیب دنگ شو پس از بازگشت از تور دور دنیایش به دنبال کارهای مجوز آلبومش رفت و توانست در سال 93 اولین آلبوم رسمی‌اش به نام «اتاق گوشواره» را منتشر کند.

آهنگسازی و تنظیم‌های آلبوم توسط این گروه انجام شده است و «طاها پارسا» و «رضا شایا» به عنوان ارکان اصلی دنگ در این مجموعه هم حضور دارند. «علی زندوکیلی» و «سعید آتانی» خوانندگان اتاق گوشواره هستند. اما هیچ کدام از این اطلاعات را نمی‌شود به صورت مشخص از جلد دورن آلبوم تشخیص داد.

در جلد این آلبوم مقابل هرکدام از قطعه‌ها نه اثری از نام شاعر یا ترانه سراست و نه اثری از آهنگساز، تنظیم کننده و خواننده قطعه. نام هیچکدام از اعضای گروه «دنگ شو» هم در هیچ نقطه‌ای از آلبوم دیده نمی‌شود که مخاطب بداند اعضای فعلی گروه که طی چند ساله اخیر با تغییر و تحولات زیادی روبه رو شده حال چه کسانی هستند.

هرچند که طاها پارسا و رضا شایا بعد از انتشار آلبومشان توضیح دادند که این دو تنها عضو ماندگار گروه هستند و دیگران در زمان‌های مختلف به گروه اضافه شدند. حال یا فعالیت خود را ادامه داده و یا تنها در چند قطعه همراه دنگ شو بودند.

علاوه بر آن تنها در جایی عنوان شده که اشعار آلبوم از سروده‌های «مولانا»، «سعدی»، «عارف قزوینی»، «فریدون مشیری» و زنده یاد «سیمین بهبهانی» است اما مشخص نیست که کدام یک از قطعه‌ها سروده این شاعران نامدار است. همچنین «مازیار عبایی» و «امیر چمنی» به عنوان ترانه سرا در این آلبوم حضور دارند. «اسحاق چگینی»، «نیما عظیمی نژاد»، «سام مظاهری» و «خشایار روانگر» هم وظیفه نوازندگی را بر عهده داشتند.

در توضیح انتخاب اسم اتاق گوشواره برای این آلبوم هم آمده: «در معماری ایرانی، در دو طرف اتاق شاه‎نشین، دو اتاق کوچک‎تر قرار دارد که به آن‎ها اتاق گوشواره می‎گویند. زمانی که تعداد مهمان‎ها زیاد باشد، درهای اتاق گوشواره را باز می‎کنند تا میهمانی بزرگ‎تر شود. در عمارت عالی‎قاپو و بسیاری از بناهای دیگر، نوازندگان در اتاق گوشواره می‎نواختند.»

پس از انتشار آلبوم «اتاق گوشواره»، جشنواره موسیقی فجر اولین حضور بزرگ این گروه در صحنه موسیقی بود. آنان در این سال‌ها اجراهای زیادی در شهرهای مختلف کشور داشتند، اجراهایی در قالب پژوهش. اما اولین حضور رسمی در تهران در قالب جشنواره فجر و در سالن همایش‌های برج میلاد اتفاق افتاد. 

«دنگ شو» در روایتی به عنوان اولین و در روایتی دیگر جزو سه کنسرت اول جشنواره بود که بلیت‌هایش به اتمام رسید. آنها به عنوان یک رقیب جدی برای برخی چهره‌های پاپ، که با وجود آغاز جشنواره هنوز بلیت‌هایشان تمام نشده بود، معرفی شدند تا داستان استقبال مردم از کنسرت‌هایی از این سبک وارد فاز جدیدی شود. 

پس از استقبال مردم بود که دنگ شو بر آن شد تا باز هم برای اجرای کنسرت دست به کار شود. به همین منظور در ماه اسفند با دو اجرا بر روی صحنه تالار وحدت رفت.

این گروه حدود هشت سال پیش فعالیت خود را آغاز کرد. آنان در ابتدا چندین اجرای موفق داشتند که توانست نام آنان را بر سر زبان‌ها بیندازد. در سال 86 اولین کنسرت رسمی‌شان را در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار کردند که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
 
خود اعضای گروه در این باره گفته‌اند: «در همان نخستین اجرا بود که دنگ شو شد دنگ شو! یعنی اصلا سیر تدریجی طی نکردیم و نقدهایی که به سمتمان آمد و آدم‌هایی که کارمان را شنیدند، به ما می‌گفت که دنگ شو متولد شده است. نسخه تصویری این کنسرت دست به دست گشت و مجموعه این واکنش‌ها و حس‌های خوبی که به ما می‌رسید، انگیزه‌یی شد برای اینکه این نوزاد را بزرگ کنیم.»

پس از آن هم در جشنواره‌ها حاضر شدند و به مناسبت سال جهانی‌ مولانا از طرف یونسکو برای پادشاه تایلند برنامه اجرا کردند. آلبوم «شیراز چهل ساله» شان  توانست در میان پرفروش‌ترین‌های موسیقی‌ آوانگارد و فری جزّ در سایت‌هایی‌ چون آمازون و سی‌دی بیبی قرار بگیرد. ساخت موسیقی برای فیلم‌ها و سریال‌هایی همچون «دزد و پلیس» و «پژمان» هم در کارنامه کاریشان قرار دارد.

دنگ شو خواننده ثابت نداشته و ندارد. سپنتا مجتهدزاده، ابوذر صفاریان، امید نعمتی، سعید آتانی و علی زند وکیلی تا به امروز این گروه را همراهی کرده‌اند.

هرچند که از نگاه برخی منتقدان اولیم آلبوم رسمی و در اصل سومین آلبوم این گروه به اندازه کارهای گذشته‌شان قوی نیست اما تا به امروز فروش خوبی داشته و جزو آلبوم‌های محبوب سالی که گذشت قرار گرفته است. یکی از قطعه‌های آخرین آلبوم این گروه به نام «آبان، کاشی 16» که پیش از این به صورت تک آهنگ منتشر شده بود را می‌توانید از لینک زیر بشنوید.

ارسال نظرات
هموطن
۱۳:۴۸ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۳
در کردی به صدای شب : دنگ شو گفته میشود.. آیا آنها هم مثل بزرگان گروه رستاک و کامکار از کردهای عزیزند ؟
ناشناس
۱۳:۲۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۳
دنگ شو یعنی دیوانه شو
پيام
۱۰:۱۷ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۳
اسم دنگ شو برگرفته از اشعار مولاناس
مصطفی
۰۲:۲۹ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۳
درود بر سعید آتانی دوست عزیزم که بسیار زیبا و دلپذیر اجرا کردند و صد البته در کنار دیگر هنرمندان عزیز...
محمدی
۰۱:۳۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۳
ما در لری به صدای شب می گیم دنگ شو.آیا این همان است یا واژه خارجی است؟
بابک
۱۶:۲۶ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۴
نه گلم. دنگ شو از یکی از شعر های مولوی گرفته شده و به معنی دیوانه شو است.
ناشناس
۲۲:۳۰ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۲
عالی بود
ناشناس
۱۶:۵۵ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۲
مرسی
ناشناس
۱۲:۱۷ - ۱۳۹۳/۱۲/۲۴
تو این مملکت دیگه حال آدم از هر خوب و بدی بهم میخوره!
پوچ شدیم پوچ! می فهمی؟