فرارو- مرتضی واعظ، از میان بهاریه های قدیمی، تصنیف «بهار آرزو» یا آنطور که مشهور است «تا بهار دلنشین» یکی از زیباترین تصانیف بهاری است. این تصنیف را استاد روح الله خالقی ساخته، شعر آن را بیژن ترقی سروده و صدای مخملین استاد غلامحسین بنان آن را جاودانه کرده است.
تصنیف بهار آرزو در مایه اصفهان، توسط ارکستر گلها به سرپرستی خالقی نواخته شده است و برای اولین بار در برنامه رادیویی گلهای رنگارنگ شماره 224 بخش شده است. این برنامه به همت داوود پیرنیا از سال 1334 در رادیو تهران شروع به کار کرد تا اوخر دهه 50 ادامه داشت.
روح الله خالقی آهنگساز بزرگ و سازنده سرود «ای ایران»، موسس و رئیس هنرستان موسیقی ملی در سال 1328 بود. این هنرستان در زمانی تاسیس شد که با ورود موسیقی غربی، موسیقی ایرانی غیر علمی خوانده می شد و تدریس آن مهجور مانده بود. کتاب آموزشی تار و سه تار هنرستان یادگار آن دوران است.
غلامحسین بنان نوه رکن الدوله (برادر ناصرالدین شاه) و از شاهزدگان قاجار است. موسیقی را از دوران کودکی آغاز کرد و صدای مخملی و توانایی های منحصر به فردش او باعث شهرتش شد. با ورود به ارکستر گلها از اولین همکاران برنامه گلها شد. توانایی او در خواندن آواز منحصر به آثار مدرن نبود بلکه او یکی از بهترین اجرا کنندگان آثار استاد ابوالحسن صبا نیز به شمار می آمد.
بیژن ترقی که فعالیت ادبی خود را با استادانی چون ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیما یوشیج و شهریار آغاز کرده بود، با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگار خود چون ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
نزدیکی آهنگساز، ترانه سرا و خواننده و همدلی آن در برهه ای از تاریخ موسیقی ایرانی موجب خلق تصانیفی شد که امروز پس از گذشت بیش از نیم قرن هنوز شنیدنی هستند. در آن دوران معمولا آهنگساز برخلاف روش معمول امروزی ابتدا آهنگ را می ساخت و سپس ترانه سرا بر روی آن شعری می گذاشت.
ترکیبی از تلخی و شیرینی
سال نو بر شما مبارک با باد
خوش باشید
رونق بازار آفتاب نکاهد!
هر چند حیف شب پره!
ایرانی ها دوستتون دارم .....