بسیاری از افراد تمایل به جویدن ناخنهای خود را دارند، رفتاری که با عنوان "اونیکوفاژی" شناخته میشود و طبق اعلام انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) ماهیت اجباری و تکراری دارد.
به گزارش ایسنا، بر اساس اعلام انجمن روانپزشکی آمریکا، این اختلال به عنوان وسواس اجباری شناخته میشود و زمانی است که یک فرد دارای افکار، ایدهها یا احساسات ناخواسته (وسواس) است که او را وادار به انجام کاری تکراری (اجباری) میکند.
عوامل متعددی میتوانند در انجام این رفتار وسواسی نقش داشته باشند که فاکتورهای ژنتیکی تا شرایط روانی زمینهای را شامل میشود. جویدن ناخن اغلب با اضطراب همراه است، زیرا جویدن ناخن ها، استرس، تنش یا کسالت را کاهش میدهد. افرادی که به طور معمول ناخن میجوند، اغلب گزارش میدهند این کار را زمانی انجام میدهند که احساس عصبی، بی حوصلگی، تنهایی یا حتی گرسنگی میکنند.
جویدن ناخن میتواند منجر به عوارض اجتماعی و روانی مانند احساس حقارت، آسیب اجتماعی و عاطفی شود. همچنین به ظاهر ناخن آسیب زده و موجب عفونت ناخن و بافت نرم اطراف آن میشود. افزایش خطر ابتلا به عفونتهای انگلی، عفونتهای معده به دلیل بلع ذرات ناخن و خاک، درد در مفصل فک، آسیب به لثهها و عفونتهای باکتریایی ثانویه نیز از دیگر عوارض ناخن جویدن هستند.
برای رهایی از این عادت میتوان از راهکارهای مختلفی مانند استفاده از محافظ (گارد) دندان، کوتاه نگه داشتن ناخنها یا به کارگیری روش سنتی مانند آغشته کردن ناخنها به روغن تلخ بهره گرفت.
همچنین توصیههای زیر میتوانند برای این منظور مفید باشند:
- ناخنها را کوتاه و مرتب کنید تا کمتر به جویدن ناخن وسوسه شوید.
- سعی کنید شبها یا زمانی که تنها هستید دستکش بپوشید تا نتوانید ناخن بجوید.
- عوامل محرک در ناخن جویدن را شناسایی کنید.
- به جای جویدن ناخن، این عادت را با آدامس یا رازیانه جایگزین کنید.
به گزارش ایندین اکسپرس، درمانهای زیادی برای اونیکوفاژی وجود دارد و برای درمان دائمی بهتر است با پزشک مشورت کنید.