میان تربیت فرزند دختر و پسر تفاوت‌هایی وجود دارد که ناشی از تفاوت در پردازش مغزی آن‌هاست. والدین با آگاهی از این تفاوت‌ها و نحوه ارتباط صحیح با فرزند پسر خود می‌توانند در این راه موفق باشند.
به گزارش فرارو، در این مقاله اطلاعاتی درباره آنچه باید به عنوان والدین یک پسر بچه بدانید، گرد آورده‌ایم تا بتوانید شادی و سلامت روانی فرزندان پسر خود را فراهم کنید.
ممکن است بین مغز مردان و زنان هنگامی که به سن بلوغ می‌رسند، تفاوت بزرگی به‌ویژه در نحوه پردازش اطلاعات وجود داشته باشد. هیچ بحثی درباره تفاوت‌های بیولوژیکی میان زنان و مردان وجود ندارد و همه به‌خوبی به این امر واقف‌اند. تفاوت‌ها میان آن دو تنها فیزیکی و قابل مشاهده نیست. هورمون‌های مردانه سبب رشد متفاوت پسران در مقایسه با دختران می‌شود.
از لحاظ فیزیکی تفاوت میان دخترها و پسرها به‌راحتی قابل مشاهده است؛ اما وقتی نوبت به رشد مغزی می‌رسد، این اختلاف میان دو جنیسیت بسیار کم خواهد بود. مشخص شده است که رشد و رفتار در مقایسه با جنسیت ارتباط بیشتری با تجربه‌های زندگی دارند و کودک برای دست‌یابی به حداکثر توانایی‌های بالقوه خود نیازمند توجه و تشویق است.
به نظر می‌رسد تغییرات هورمونی تستوسترون در سن ۴ تا ۵ سالگی اتفاق می‌افتد که سبب فعال‌تر شدن پسرها می‌شود. قطعا این امر درست زمانی به وقوع می‌پیوندد که دوران مهد کودک را طی می‌کنند و به هنجارهای رفتاری مانند نشستن در کلاس برای اشتراک‌گذاری کارها با دیگر کودکان است.
استیو بیدالف در کتاب کلیدهای تربیت و رفتار با پسرها عنوان می‌کند که چرا پسرها با دختران متفاوت هستند و چگونه می‌توان به آن‌ها برای تجربه زندگی شاد متعادل کمک کرد. در این کتاب مشخص شده است که سه مرحله رشد برای پسرها وجود دارد که هر یک نقش‌های متفاوتی در زندگی آن‌ها دارد.
در این مرحله فرزند پسر بسیار وابسته به مادرش است و در حال کمک و حمایت از مادر خود است. مادر نیز نقش پر رنگی در این دوران سنی دارد؛ زیرا محیطی گرم و دوست داشتنی برای فرزند پسر خود ایجاد می‌کند. اولین مرحله رشد پسران از زمان تولد تا شش سالگی است؛ یعنی سنینی که پسر بیشتر متعلق به مادرش است. او پسر مادر است؛ حتی اگر پدرش نقش مهمی را در این مرحله ایفا کند. در این مرحله هدف آن است که عشق و حس امنیت بالایی را به او بدهیم و تجربه‌ای گرم و لذت‌بخش از زندگی را برایش فراهم کنیم.
در طول این دوران آن‌ها به دنبال نقش پدران خود هستند تا دریابند چگونه می‌توانند به یک مرد تبدیل شوند و از خود رفتارهای مردانه نشان بدهند. معمولا برای آن‌ها طول می‌کشد تا توانند توجه پدر خود را جلب کنند. با این وجود نباید از نقش مادران در این دوران غافل شد. پسرها باید بدانند که مادرشان همچنان آن‌ها را دوست دارد.
در این دوران آن‌ها شروع به بررسی شرایط مردان دیگر و حتی فراتر از خانواده خود می‌کنند. در این دوران نیاز است تا والدین کمی از آن‌ها فاصله بگیرند و البته اطمینان حاصل کنند که در شرایط مناسبی قرار دارند و خطری آن‌ها را تهدید نمی‌کند.
بیدولف تاکید می‌کند که این مراحل از زندگی شرایط مطلق و یک‌سانی ندارد و هر دو پدر و مادر باید به طور یک‌سان در پرورش فرزند خود نقش داشته باشند؛ اما در ابتدا باید از نیازهای اولیه آن‌ها آگاه بود؛ سپس از آن‌ها حمایت کرد.
برخی از مفسران در رابطه با پسرها می‌گویند: برای اینکه بررسی کنید آن‌ها در چه سطحی از دوران تحصیلی قرار دارند، بهتر است در مقایسه با دختران این امر را به یک سال پس از شروع مدرسه موکول کنید.
بنابراین بهتر است والدین همچنان در دوران مدرسه نیز از پسر خود حمایت کنند، راه‌هایی که می‌توانید از آن‌ها در این زمینه کمک بگیرید، عبارت‌اند از:
• اطمینان حاصل کنید که زمان کافی برای بازی و سرگرمی‌هایی در زمان خارج از ساعات مدرسه اختصاص داده‌اید. همیشه می‌توانید آن‌ها را به زمین بازی ببرید تا فوتبال یا هر بازی دیگری را که تمایل دارند، انجام بدهند.
• به آن‌ها کمک کنید تا مهارت‌های زبانی خود را از همان سنین اولیه بهبود ببخشند.
• با آن‌ها درباره عواقب دعواهای فیزیکی و یا مبارزه تن به تن صحبت کنید تا دریابند راه‌های دیگری برای حل مشکلات نیز وجود دارد.
• درباره شرایط اجتماعی و انتخاب گزینه‌ها برای تصمیم‌گیری صحبت کنید. این عمل به آن‌ها کمک می‌کند تا بدانند چگونه می‌توانند تصمیم‌های خوبی را برای خود اتخاذ کنند.
• مهارت‌های اجتماعی و فردی را به آنان آموزش بدهید.
سنین نوجوانی با چالش‌های بسیاری برای پسران همراه است، از جمله تغییرات هورمونی که در بدن اتفاق می‌افتد. البته برای پدر و مادرها نیز گذراندن این دوره سنی فرزندشان بسیار چالش برانگیز است. به عنوان پدر و مادر بهتر است به یاد داشته باشید که این تغییرات هورمونی بیشتر از اینکه قابل مشاهده باشند، روی مغز اثر می‌گذراند. برای نمونه پسرها بی‌نظم‌تر می‌شوند.
گاه به نظر می‌رسد که پسرها برای خانواده یک مشکل هستند، افرادی که به «کنترل» پیوسته نیاز دارند. همانطور که والدین یک پسر می‌دانند، آن‌ها نیز نیازمند مهر و محبت خانواده هستند، درست مانند هر فرد دیگری که ارزش دوست داشته شدن را می‌داند. تحقیقات حاکی از آن است که بهترین کاری که هر پدر و مادری می‌تواند برای فرزند پسر خود انجام بدهد، این است که به سادگی نشان بدهد او را دوست دارد.
منبع: skillsyouneed
