جوان نوشت: سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی اشتهای سیری‌ناپذیری برای وارونه‌نمایی از سیمای مهربان پدر ایرانی دارند. این حجم از نفرت نسبت به این ستون‌های استوار خانواده قطعاً عادی نیست، برای همین فیلم‌هایی از جنس برادران لیلا و... را باید حاصل یک فرآیند سفارشی دانست که از فراسوی مرز‌های فرهنگی ایران خود را به سینما تحمیل می‌کند.
شاید بد نباشد جشنواره‌ای با نام پدر برای تجلیل از جایگاه پدر ایرانی راه‌اندازی شود یا دست‌کم در جشنواره فیلم فجر برای مدتی جایزه‌ای برای توجه به این موضوع اختصاص یابد!
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
