انتقاد کارشناس های سیاسی از رفتار پزشکیان
رئیسجمهور که نباید؛ «باید، باید» بگوید/ پزشکیان هنوز فکر میکند که رئیسجمهور نشده
رئیسجمهور که نباید؛ «باید، باید» بگوید، او مسئول اقدامات اجرایی است و اگر مشکلاتی در زمینه بوروکراسی اداری وجود دارد و موجب نارضایتی مردم است، اگر به انحاء مختلف به مردم فشار اقتصادی وارد میشود این دولت است که باید چارهجویی کند و اقدامات لازم را انجام دهد. نمیشود که رئیسجمهور گلایه کند چرا کسی به وظیفه بوروکراسی نمیپردازد، چراکه این وظیفه خود او است که باید به آن بپردازد.
آنچه پس از برگزاری ماراتن کیش، در زبان انتقادی به این رویداد رخ داد، بهروشنی تضاد دو نگاه متفاوت به جامعه و شیوه اداره امور را آشکار کرد؛ از یک سو تأکید رئیسجمهور بر پرهیز از فشارهای غیرضروری، مدیریت عقلانی ناهنجاریها و توجه به مسائل معیشتی و مطالبات انباشتهشده مردم، و از سوی دیگر واکنش جریانهایی که با ادبیات تند، توهینآمیز و امنیتیسازی یک رویداد ورزشی، آن را به نمادی از تهدید فرهنگی و سیاسی تبدیل کردند.
به گزارش هم میهن، ورود دستگاه قضایی، تشکیل پرونده و بازداشت عوامل اجرایی، همزمان با موج تخریب رسانهای و اتهامزنی به شهروندان شرکتکننده، فضای اجتماعی پیرامون این رویداد را ملتهبتر کرد و امکان طرح آرام و کارشناسی اختلافنظرها را محدود ساخت. در این میان، تکرار هشدارهای رئیسجمهور درباره پیامدهای نارضایتی عمومی و لزوم تغییر شیوه مواجهه با مسائل اجتماعی، بیش از آنکه به کاهش تنشها بیانجامد، با مقاومت و واکنشهای تندتر از سوی جریانهای منتقد روبهرو شد و شکاف موجود را در سطح گفتمان عمومی برجستهتر کرد.
پرهیز از فشار و کسب رضایت مردم
مسعود پزشکیان در واکنش به انتقاداتی که از سوی برخی جریانهای تندرو مطرح شد، تصریح کرد که هر اقدامی که باعث نارضایتی مردم شود، دقیقاً کمک به رژیم صهیونیستی است. با این حال موج انتقادات با واکنشهای قضایی نیز همراه بود. دادستان کیش برای مسئولان و عوامل برگزارکننده این رویداد پرونده کیفری تشکیل داد و دو نفر از عوامل برگزارکننده ماراتن نیز بازداشت شدند. پزشکیان در ماههای گذشته بارها نسبت به تعقل درباره فشارهای بیش از اندازه به مردم و نحوه بیان اعتراض به رویکردهایی که مورد پسند جریانهای مختلف نیست، هشدار میدهد و بر برخورد منصفانه، پرهیز از برخورد خشن و احترام به مردم و توجه به مشکلات واقعی آنها سخن میگوید.
پزشکیان بارها تاکید کرده که هر اقدامی که موجب نارضایتی مردم شود، نهتنها به حل مشکل کمک نمیکند، بلکه به تشدید بحران و حتی تقویت جریانهای مخالف منافع ملی کمک میکند. او معتقد است، دولت و حاکمیت موظفاند با ایجاد رضایت عمومی و مدیریت خردمندانه، جامعه را آرام نگه دارند. هرگونه فشار غیرضروری و برخورد سختگیرانه با مردم، همانند حرکت حیوانات درنده است که به جای حل مشکلات، تنها خشونت و تنش ایجاد میکند.
هشدارهای تکرارشونده
رئیسجمهور در واکنش به اتفاقاتی که پس از برگزاری ماراتن کیش رخ داد در جلسه هیئت دولت تاکید کرد: «نباید بیجهت برای مردم محدودیت ایجاد کرد یا آنها را تحت فشار گذاشت؛ هر اقدامی که باعث نارضایتی مردم شود، دقیقاً کمک به رژیم صهیونیستی است. ما نهتنها موافق ناهنجاریها نیستیم، بلکه مخالف جدی آن هم هستیم، اما بحث بر سر نحوه و چگونگی مواجهه با این ناهنجاریهاست.
مردم با انبوه مشکلات اداری و معیشتی مواجه هستند که کسی به این مشکلات حساسیتی نشان نمیدهد، اما به محض اینکه یک ناهنجاری کوچک در جایی مشاهده شود، عدهای فریاد وااسلاما سر میدهند؛ نباید به جای حل ریشهای مسئله به دنبال پاک کردن صورتمسئله باشیم.»
او زمانی که برای دفاع از کابینه خود در مجلس حاضر شد، صراحتاً از برخورد مانند حیوانات درنده با مردم برحذر داشت و گفت: «مسائل جامعه مزمن شده و تدابیر و رویههای جاری قادر به حل مشکلات نیست، مردم احساس نارضایتی دارند همچنان که نشان دادند به کشور و انقلابشان علاقه دارند و اگر احساس کنند رویه اثربخشی برای حل مشکلات وجود دارد، همچنان در صحنه حضور خواهند یافت. عمل صالح یعنی رضایت مردم؛ مردم امروز از ما شاکیاند. مانند حیوان درنده نباید به جان مردم بیفتیم. نارضایتی مردم یعنی جنگ با خدا، این ماییم که رسالتمان ایجاد رضایت و آرامش در مردم است. مردم امروز از ما شاکی هستند.
مقصر ما هستیم، آمریکا مقصر نیست. وظیفه حاکمیت ایجاد رضایت مردم است.» رئیسجمهور سال گذشته در مراسم تودیع و معارفه وزیر آموزش و پرورش از برخورد تند نیروی انتظامی با نوجوانان و بهویژه دختران انتقاد کرده و گفته بود: «محصولی که ما در بیرون درباره رفتار جوانان و دختران میبینیم و به نیروی انتظامی میسپاریم تا هدایت کند، او هدایت نمیکند؛ تخریب میکند. این آموزش و پرورش است که هدایت میکند.»
او در مراسم روز دانشجوی سال جاری نیز درباره برخورد با مردم و خودی و غیرخودی کردن جامعه سخن گفته بود: «بهتر است دیگران را اجنبی و خود را خودی ندانیم. اصل حرف من همین است. هرکس توان انجام کاری را دارد، میدان در برابرش باز است. اگر من نتوانم کاری انجام دهم، نیازی نیست مرا تخریب کنید؛ آنکه توان دارد، وارد عمل شود تا مشکلات کشور برطرف شود.»
روایت امنیتی از یک رویداد اجتماعی
با این حال، رویکرد رئیسجمهور در مواجهه با مردم و رویکردهای فرهنگی و اجتماعی متفاوتی که دارند، در تضاد آشکار با جریانهای تندرو است و انتقادهای پیوسته او هنوز به آرامسازی این جریانهای فکری نیانجامیده است. روزنامه کیهان در واکنش به مواضعی که رئیسجمهور در ماجرای ماراتن کیش در پیش گرفت آن را پدیدهای پلشت توصیف کرد که رئیسجمهور باید با آن برخورد کند: «چرا از مقابله با این پدیده پلید که کشف حجاب فقط بخشی از آن بوده است، با عنوان «ایجاد بیجهت محدودیت»! برای مردم یاد فرمودهاید؟!
ماراتن کیش، یک اقدام مجرمانه و خیانت به مردم است... اگر میخواهید مردم را ناراضی نکنید باید با پلشتی یادشده برخورد جدی بفرمائید و ثانیاً؛ برخلاف تصور حضرتعالی، رژیم صهیونیستی و سایر دشمنان تابلودار ایران اسلامی و مردم شریف این مرز و بوم نهفقط از کشف حجاب و حرکات ناهنجاری که در ماراتن کیش اتفاق افتاده است، ناراضی نیستند، بلکه همه توان خود را برای ایجاد و گسترش اینگونه اقدامات هنجارشکنانه نیز به کار گرفته و میگیرند.
در این مختصر، برای اطلاع بیشتر جنابعالی و برخی از مشاوران [متاسفانه] زاویهدارتان، فقط به چند نمونه از این اسناد (که اندکی از بسیارهاست) اشاره میکنیم. بخوانید!» همچنین چهرههای تندرو دیگر نیز در واکنش به این رویداد به استفاده از الفاظ سرشار از خشم، توهین و بیاحترامی به شرکتکنندگان در ماراتن پرداختند. نمونهاش محمدمهدی فاطمیصدر، مدرس حوزه علمیه است که در پی این اتفاق در شبکه اجتماعی ایکس دست به فحاشی زد و نوشت: «ماراتن خرابها بالا بردن رسمی بیرق جنبش فواحش در جزیرهی لختیها بود...»
فضای ایجادشده در روزهای اخیر یکبار دیگر شکاف عمیق میان مردم و شیوه حکمرانی را پررنگ کرد؛ شکافی میان رویکردی که حفظ آرامش اجتماعی و جلب رضایت عمومی را شرط امنیت و منافع ملی میداند و جریانی که با زبان تهدید و توهین میکوشد نظم مطلوب خود را تحمیل کند. روزنامه هممیهن در همین راستا نظرخواهیای با سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، حسین کنعانیمقدم، دبیرکل حزب سبز ایران و مهدی شیرزاد، فعال سیاسی امضاکننده بیانیه روزنهگشا داشته است که در ادامه میخوانید.
مسعود پزشکیان بارها تاکید کرده «نباید مردم را بیجهت تحت فشار گذاشت و هر اقدامی که موجب نارضایتی مردم میشود کمک به رژیم صهیونیستی است» آیا سخنان رئیسجمهور را میتوان یک هشدار جدی به جریانهای تندرو در نظر گرفت و تاثیری در عقبنشینی از موضعگیریهای رادیکال آنها دارد؟
سعید شریعتی: جایگاه رئیسجمهور به عنوان مجری قانون اساسی و کسی که قوای مجریه در اختیار اوست، لزوماً هشدار و انذار دادن نیست. اگر جریان، مسیر، تصمیم و یا ارادهای برخلاف قانون اساسی، منافع ملی و رضایت عمومی، از سوی هر شخص، نهاد و یا جریانی رخ میدهد، ابتدای هر اقدامی، این رئیسجمهور است که موظف است مانع آن اتفاق شود و اینکه صرفاً تذکر اخلاقی بدهد، اگر توأم با اقدام عملی نباشد، کسی آن را جزو اقدامات رئیسجمهور نمیپسندد و مقبول مردم نیست. اگر آقای رئیسجمهور روند و فرایندی را برخلاف رضایت عمومی تشخیص میدهد باید از همه امکانات دولت استفاده کند و مانع از آن اقدامات شود.
البته ممکن است اقدام رئیسجمهور صرفاً ناظر بر گفتار و سخنرانی باشد که این سبک رویکرد در جایگاه اهمیت نیست. فرضاً یک جریان تندرو در مجلس اظهاراتی را از پشت تریبونی که در اختیار دارد انجام میدهد که برای مردم چندان اهمیتی ندارد و اقدام عملی نیز محسوب نمیشود که فرضاً آسیبی به زندگی مردم بزند و محدودیتی ایجاد کند.
در راستای آزادی بیان این کار را میکنند و ایرادی هم ندارد. نارضایتی زمانی به وجود میآید که اقدامی صورت بگیرد و آن اقدامات رئیسجمهور را موظف میکند براساس وظایف قانونی و سوگندی که در هنگام تحلیف خورده است، مانع از این نوع اقدامات شود چراکه امکانات و ظرفیتهای قانونی را دارد که جلوی فرایندهای برخلاف رضایت، خواست و حقوق عامه را بگیرد. هشدار و انذار در مقام رئیس قوه مجریه و رئیسجمهور که اولین وظیفهاش اجرای قانون اساسی است کافی نیست و مردم را هم راضی نمیکند.
حسین کنعانیمقدم: برخی بدسلیقگیها در کشور انجام میشود که دولت و ملت باید پاسخگوی آن باشند. ماراتن کیش در جایی انجام شد که در جنگ بین ایران و یونان در آنجا، سپاه ایران شکست خورد و همهساله آنجا مراسم میگیرند. یعنی ما در کشور خودمان پیروزی یونان را بر سپاه ایران جشن گرفتیم. باید اسم این رویداد را «دو همگانی» میگذاشتند و نه ماراتن. این بدسلیقگیها گاهی اوقات کار دست مسئولان میدهد.
گاهی هم عدم آگاهی مسئولان ما به مسائل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی موجب میشود کاری را هم که یک ورزش و رویداد عمومی و همگانی است نیز سیاسی میشود و تبدیل به یک موضوع حساس میشود و موجآفرینی میکنند.
از سوی دیگر باید در نظر داشت که منطقه آزاد کیش منطقه آزاد فرهنگی نیست، بلکه منطقه آزاد تجاری است و اگر آنجا خاک ایران است، قانون ایران نیز باید در آنجا حاکم شود. اگر خاک ایران نیست، اعلام کنند، در واقع نباید با بیقانونی به گونهای برخود شود که توجیهپذیر شود و چون در کیش بوده است، پس ایرادی ندارد.
علاوه بر این اگر برنامههایی در این زمینهها طراحی میشود پیوست آنها نیز باید در نظر گرفته شود.ظاهراً برخی از سوداگران مسائل اقتصادی در کیش برای جذب مشتری چنین حرکاتی را انجام میدهند و به قانون دهنکجی میکنند تا هم نارضایتی ایجاد کنند و هم دولت را وادار به واکنش کنند و بعد نیز تندروها دنبال این مسائل هستند که پرچم را بلند کنند و داد و بیدادی هم داشته باشند.
مهدی شیرزاد: بخشهایی از جریاناتی که در قدرت صاحب نفوذ هستند به اشکال مختلف تلاش میکنند دولت را در برابر جامعه قرار دهند. آقای رئیسجمهور بهویژه در موضوع حجاب و قانونی که ابلاغ نکردند صریحاً گفتند در برابر مردم قرار نمیگیرند. اعضای برخی از جریانها در شوراهای عالی حضور دارند و تلاش بسیاری میکنند دولت و رئیسجمهور را در برابر مردم قرار دهند و آقای پزشکیان با موضعی که گرفتند به زبان دیگری مجدداً اعلام کردند خودشان را در برابر مردم قرار نخواهند داد و کاری نمیکنند مردم بیش از آنچه که تحت تاثیر تحریمها و شرایط اقتصادی تحت فشار هستند بر سر سیاستگذاریهای ناصواب سیاسی و اجتماعی تحت فشار قرار گیرند.
پزشکیان در سخنانش به این موضوع اشاره داشته که «مردم با انبوه مشکلات اداری و معیشتی مواجه هستند که کسی به این مشکلات حساسیتی نشان نمیدهد، اما به محض اینکه یک ناهنجاری کوچک در جایی مشاهده شود، عدهای فریاد وااسلاما سر میدهند» و در ادامه گفته «نباید به جای حل ریشهای مسئله به دنبال پاک کردن صورتمسئله باشیم.» تحلیلتان از این سخنان چیست و چگونه حاکمیت، دولت و سایر نهادها، باید نسبت به آن عمل کنند؟
سعید شریعتی: آقای رئیسجمهور به حق از برخی اقدامات ناراضی هستند و مخالف آنها هستند و با این اظهارنظرها مخالفت خود را اعلام و صف خود را از این شیوه عملکردی جدا میکنند و به مردم نیز اطلاع میدهند که دولت با این نوع از رفتارها موافق نیست. تا این اندازه قابل قبول است اما اینکه رسیدگی به مشکلات اداری را نیز مثال میزنند و میگویند چرا کسی به آنها توجهی نمیکند توضیح و توجیه خوبی نیست چراکه او خود مسئول قوه مجریه است. یکبار آقای روحانی در یک سخنرانی گفت باید این کار بشود، باید آنگونه عمل شود و... و رهبری به وی گفتند این بایدها را خود شما باید انجام دهید.
این حرف درستی است چراکه رئیسجمهور که نباید؛ «باید، باید» بگوید، او مسئول اقدامات اجرایی است و اگر مشکلاتی در زمینه بوروکراسی اداری وجود دارد و موجب نارضایتی مردم است، اگر به انحاء مختلف به مردم فشار اقتصادی وارد میشود این دولت است که باید چارهجویی کند و اقدامات لازم را انجام دهد. نمیشود که رئیسجمهور گلایه کند چرا کسی به وظیفه بوروکراسی نمیپردازد، چراکه این وظیفه خود او است که باید به آن بپردازد.
حسین کنعانیمقدم: آقای پزشکیان هنوز فکر میکند که زمان انتخابات است و رئیسجمهور نشده است. ایشان رئیسجمهور کشور و حافظ قانون است. زمانی که قانون کشور در رابطه با مسئله کشف حجاب و بدحجابی حساسیت دارد ایشان نمیتواند بگوید ناهنجاری است. قانون که ناهنجاری نمیشود.
این نشان میدهد که رئیسجمهور از قانون اطلاعی ندارد و همین باعث تضعیف خود ایشان نیز میشود و اگر بخواهد قانون دیگری را اجرا کند، دیگران نیز میتوانند بگویند این کاری که آقای پزشکیان میخواهد انجام دهد ناهنجاری است. در عین حال که خیلی راحت میتوانستند مانند یک دوی همگانی و مانند ورزشکاران خانم ما که در مسابقات بینالمللی با حجاب اسلامی شرکت میکنند و مورد تقدیر مقام معظم رهبری نیز قرار میگیرند، عمل کنند، چرا ما صحنه ورزشی را اینگونه آلوده کنیم که دیگر در پارکها نیز کسی نتواند به صورت جمعی و اجتماعی ورزشهای همگانی انجام دهد.
مهدی شیرزاد: جامعه ما روزگار سختی را تجربه میکند. بعد از یکی دو دهه بسیار سخت، مردم در ابعاد مختلفی همچون معیشت، سیاست خارجی و… شرایط سختی را تحمل میکنند و چشمانداز امیدبخش کوتاهمدتی نیز پیش روی خود ندارند. در چنین وضعیتی عدهای به جای همدلی با جامعه و قرار گرفتن در کنار مردم، با طرح مسائل غیرضروری سعی میکنند کشور را دچار چالش کنند.
عدهای اولویتها را گم کردند و به جای پرداختن به مشکلات اصلی مردم سعی میکنند با طرح موضوعات فرعی که دلایل فرهنگی و اجتماعی دارد و مقصر آن نیز خود این افراد با عملکردهای تنگنظرانه و ناصواب در سالهای گذشته داشتند، درس عبرت نمیگیرند و مردم را عصبانی و ناراحت میکنند. این شرایط حتی از نظر امنیتی نیز به نفع کشور نیست و دستگاههای امنیتی به جای آنکه رویکرد اجتماعی داشته باشند با نگاه ایدئولوژیک جریان خاص سیاسی که عقبه اجتماعی چندانی نیز ندارند، میخواهند با این مسائل مواجهه داشته باشند. تجارب گذشته هم نشان داده که این شیوهها پیامدهای مثبتی نخواهد داشت.
پزشکیان در ادامه گفت:«جوسازیها نسبت به این برنامه از قبل شروع شده بود.» هدف جریان مدنظر را برای چنین جوسازیای چه میدانید. آیا موضوع حفظ کنترل فرهنگی - اجتماعی جامعه است یا زیر سوال بردن پی در پی دولت در کنترل وضعیت جامعه؟
سعید شریعتی: به طور اختصاصی در مورد ماجرای ماراتن کیش، سوابق نشان میدهد که این ماجرا در دولت آقای رئیسی نیز با همین کیفیت رخ داده و کسی ندای وااسلاما سر نداده است. یک ورزش همگانی برگزار شد و برخی از بانوان نیز با پوششهای متفاوتی شرکت کردند که امری طبیعی است و این اتفاق در سال 1402 نیز افتاد و در آن زمان کسی با این موضوع مشکلی نداشت.
جریان مخالف دولت همواره وقتی در اقلیت قرار میگیرد و در رقابتهای سیاسی کم میآورد سعی میکند با تکیه کردن بر ظواهر شرعی مطالبی را برجسته کند و اینگونه نشان دهد که دولت و اجزای آن نسبت به مسائل شرعی مقید نیستند و این را نقطه فشاری به دولت برای امتیاز گرفتن در جای دیگری در نظر بگیرد.
اینکه مشی 45 ساله این جریان که بازماندگان گروههای متحجری هستند که در سیاست ایران قدرت پیدا کردند و نقش نیز دارند، تکرارشونده است و اینها دلشان نه برای اسلام و نه برای شرع سوخته است و از شعائر اسلامی استفاده ابزاری میکنند تا به دولت فشار وارد کنند. آقای پزشکیان باید در برابر این گروه از مدیران خود دفاع تمامقد کند و اجازه ندهد که این فشارها به بدنه دولت منتقل شود. ابزار و امکاناتی که در دولت وجود دارد میتواند کمککننده باشد و مانع از هجمهها به دولت شود.
حسین کنعانیمقدم: هر اتفاقی که در جامعه رخ دهد و منشأ بیقانونی داشته باشد، قوه قضائیه باید به عنوان مدعیالعموم ورود کند. اما در رقابتهای سیاسی متاسفانه این مسئله شکل گرفته است که همه به دنبال آن هستند که طرف مقابل یک خطایی انجام دهد و آن را بهانهای کنند تا طرف مقابل را مورد خطاب قرار دهند و به او ضربه بزنند.
این سفارش ائمه ما است که میگویند باید از تهمت زدن پرهیز کرد. آنچه که من میدانم یک شرکت خصوصی با فروش بستههای مختلف ورزشی که حتی خیلی از آنها را هم رایگان داده است این تجمع را ایجاد کرده است تا از آن بهرهبرداری کند. چرا ما باید تمام کشور را قربانی مطامع اقتصادی و سیاسی یک جریان نامشخص کنیم؟
مهدی شیرزاد: عدهای خوششان میآید که دولت را بیقدرت و رای مردم را بیتاثیر نشان دهند. در ماجرای کیش، سازمان تبلیغات اسلامی چه عملکردی داشته است؟ رویکرد معاون اجتماعی شهردار تهران جز تشویق به پروندهسازی علیه مدیران دولتی چه بوده است؟ اصلاً مسئله ماراتن کیش چه ربطی به شهرداری تهران دارد؟ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی که باید برای موضعگیری با رئیسجمهور هماهنگ باشد قبل از همه بیانیه میدهد.
چه کسی این مسئولیت را بر عهده ایشان گذاشته است که پیشاپیش شروع کرد به ملتهب کردن کشور؟ بخشهایی در قدرت به جای تلاش برای ایجاد فضای آرام برای دولت، تا سیاستگذاریهای اصلی خود را انجام دهد، خود این بخشها آتش بیار معرکه شدهاند و آرامش روانی جامعه را بر سر موضوعاتی که چندان اولویت کشور نیست به هم میریزند.
به نظرشما دولت پزشکیان در ایجاد تعادل میان نارضایتی مردم و حفظ ارزشهای رسمی ساختار حاکمیت موفق عمل کرده است؟
سعید شریعتی: متاسفانه دولت آقای پزشکیان نتوانسته است به اندازه لازم نارضایتیهای عمومی را کاهش دهد. البته تنها در زمینه ابلاغ نکردن قانون حجاب و ایجاد محدودیت بیشتر برای زنان جامعه اقداماتی انجام دادند، اما در مجموع فکر نمیکنم نارضایتی عمومی در یکسالونیم بعد از روی کار آمدن دولت آقای پزشکیان کمتر شده باشد.
در زمینههای مختلف از فرهنگی و سیاسی گرفته تا اقتصادی و اجتماعی نارضایتی وجود دارد. اینکه سهم دولت در این نارضایتیها چقدر است و سایر اجزای حکومت نقش دارد بحث جداگانهای است اما در مجموع فکر نمیکنم دولت آقای پزشکیان توفیق چندانی در جذب رضایت مردم داشته باشد.
حسین کنعانیمقدم: دولت آقای پزشکیان سوپاپ اطمینانی بود برای نارضایتی و مطالباتی که به آن توجه نشده بود، خیلیها به اینکه ایشان با شعارهای انتخاباتی که داده بود امیدوار شده بودند و شعارهایی هم بدون اینکه اختیار آن را داشته باشد؛ برای مثال رفع فیلترینگ مطرح کرده بود و با این سوپاپ اطمینان مردم برای مدتی امیدوار شدند که مورد توجه قرار گرفتند. اما با توجه به مشکلات اقتصادی، گرانیهای افسارگسیخته مطالبات فرهنگی فراموش میشود و بیشتر به دنبال مطالبات اقتصادی هستند و در این زمینه از نظر من موفق نبوده است.
البته که در خیلی از زمینهها نیز کار و تلاش کردند و رهبری نیز اعلام کردند که از رئیسجمهور حمایت کنید و ما هم حمایت میکنیم و سعی میکنیم کمک کنیم و اگر نقدی میکنیم در جهت کمک به دولت است. اما گاهی برخی اظهاراتی دارند مبنی بر اینکه ما نمیتوانیم انجام دهیم و خودتان بیایید و کمک کنید و این از یک رئیسجمهور بعید است. اگر یک نماینده مجلس این حرف را زده بود شاید قابل قبول بود.
مهدی شیرزاد: الان در جامعه ایران دو نوع فرهنگ داریم؛ یک فرهنگ رسمی که از تریبونها و توسط نهادها بیان میشود، دیگری فرهنگ عامه و متن زندگی روزمره مردم است که در خانوادهها جریان دارد. متاسفانه روزبهروز فاصله این دو فرهنگ از همدیگر بیشتر میشود و این برای کشور خطرناک است. حتی از منظر امنیت ملی هم خطرناک است و تمامیت ارضی و استقلال کشور را تحت تاثیر قرار میدهد. برخی با پافشاری بر یکسری سیاستها که میدانند جامعه با آن همراهی ندارد، تلاش میکنند تا روزبهروز این دو فرهنگ از همدیگر فاصله بگیرند.
دولت پزشکیان تلاش کرد این فاصله را کم کند، اما دیدید که معاون وزیری مانند خانم نادره رضایی که تلاش کرد رابطه هنرمندان و دولت را بهبود بخشد، با فشار همین بخشهای خاص کنار میگذارند. آنچه که باعث شد مردم به پزشکیان رای دهند این بود که احساس کردند پزشکیان حداقل بنا ندارد در زندگی خصوصی آنها سرک بکشد و آزادیهای مشروع و مصرح در قانون اساسی را محدود کند و تلاش هم میکند که با پیگیری موضوعاتی مانند رفع فیلترینگ آزادی مشروع جامعه را به رسمیت بشناسد.
اما بخشهایی در قدرت و حاکمیت تلاش میکنند مقابل رای مردم بایستند و این حس را به جامعه القا کنند که رای آنها هیچ تاثیری ندارد و قدرت تندروها بزرگتر از صندوق رای است. بیاعتبار کردن و ناامید کردن مردم از صندوق رای و نتیجه رای باعث میشود مشروعیت نظام در معرض تهدید قرار گیرد و این به نفع کشور نیست.
