آتاتورک: الگوی نوسازی رضاشاه!
او نه فقط یک سرباز بود، نه فقط یک رئیسجمهور. او معمار سرنوشتی بود که یک امپراتوریِ هفتصد ساله را در یک شب خواباند و صبح، با دست خودش یک کشور نو را بیدار کرد. اسمش را گذاشتند آتاتورک، پدرِ تُرک. اما پشت این لقب پرابهت یه تراژدی پنهان بود. مصطفی کمال پاشا از نظر عدهای قهرمان بود و از دید عده ای هم یه دیکتاتور نوساز
فرارو- همه او را به خاطر لغو خلافت و تغییر الفبا میشناسند، اما شاهکار واقعی او چیز دیگری بود: نجات ترکیه از تقسیم شدن. وقتی بعد از جنگ جهانی اول، نقشه تجزیه عثمانی آماده بود، این ژنرال با یک ارتش کوچک، مجمع بزرگ ملی ترکیه رو ایجاد کرد و با جنگهای متعدد سرانجام در سال 1922 متفقین را مجبور کرد از پیمان سور دست بکشند و پیمان لوزان و استقلال ترکیه را بپذیرند.
به گزارش فرارو، پیروزی او در لوزان، تولد دوباره یک ملت بود. اگر آتاتورک در آن جنگها شکست میخورد، امروز ترکیه به چند کشور کوچک تبدیل شده بود. او برای همین، یک قهرمان ملی شد.
وقتی رضاشاه به ترکیه رفت، در بازگشت به وزرایش گفت: ما باید ملت خودمان را همانطور به درجات رشد و ترقی برسانیم که او ملت خودش را رسانیده است. او نیز مانند آتاتورک میخواست با سنت ها مبارزه کند و کشوری مدرن و مقتدر بسازد برای همین تلاش کرد از اصلاحات آتاتورک ایده بگیرد. اما ایران با ترکیه تفاوتهایی اساسی داشت...
