
هر ساله در تاریخ ۲۰ مارس، مرکز تحقیقات رفاه گزارش سالانه شادی جهانی را منتشر میکند که در آن کشورهایی که بیشترین میزان شادی را دارند، رتبهبندی میشوند.
فرارو- گزارش سالانه شادی بر اساس تحلیل پاسخهای بیش از ۱۰۰ هزار نفر از بیش از ۱۴۰ کشور تنظیم شده است، کیفیت زندگی در هر کشور را رتبهبندی میکند.
به گزارش فرارو به نقل از فورچن، پژوهشگران برای تحلیل یافتههای گزارش سالانه شادی عواملی همچون تولید ناخالص داخلی، امید به زندگی سالم، درک فساد، آزادیهای اجتماعی و سایر معیارها را بررسی میکنند. اما امسال، توجه ویژهای به یک عامل کلیدی جدید داشتند که میتواند نقش مهمی در شادی ایفا کند: نیکوکاری و مهربانی. برای اولین بار، این گزارش سطح اعتماد مردم به بازگرداندن یک کیف پول گمشده را در کشورشان بررسی کرده است. پروفسور یان-امانوئل د نوو، استاد اقتصاد در دانشگاه آکسفورد و ویراستار گزارش جهانی شادی، گفت: «این مسئله نیازمند آن است که مردم به یکدیگر اعتماد داشته باشند، این که افراد فراتر از وظیفه خود رفتار کنند، مهربان باشند و کیف پول را به صاحبش برگردانند یا آن را به پلیس تحویل دهند، البته مستلزم اعتماد به پلیس نیز است.»
مطالعات نشان داده است که کشورهای اسکاندیناوی در این زمینه عملکرد بهتری دارند. در میان آنها، فنلاند برای ششمین سال متوالی در رتبه اول قرار گرفت، پس از آن دانمارک، ایسلند، سوئد و هلند جای گرفتند. به گفته د نوو، محققان امسال به دنبال آن بودند که جنبههای اجتماعی زندگی را از زاویهای دقیقتر و با اعداد و ارقام قابل اندازهگیری بررسی کنند. یافتههای آنان نشان داد که عدم ارتباط اجتماعی، موجب افزایش نارضایتی و کاهش اعتماد به مهربانی دیگران میشود. همچنین پژوهشگران دریافتند که رفتارهای اجتماعی مثبت مانند داوطلب شدن و کمک به غریبهها میتواند از مرگهای ناشی از ناامیدی (مانند خودکشی) بکاهد. جالب است که در کشورهایی که سطح نیکوکاری پایینتری دارند، میزان چنین مرگهایی بالاتر است. د نوو تأکید میکند که سرمایه اجتماعی در جامعه، یعنی میزان حمایت اجتماعی و کیفیت تعاملات انسانی، به همان اندازه که سلامت و ثروت در شادی افراد نقش دارد، مهم است.
یکی از نتایج جالب گزارش امسال، کاهش رتبه ایالات متحده به جایگاه ۲۴ بود. این پایینترین رتبه آمریکا در تاریخ این گزارش است. یکی از عوامل اصلی این کاهش، عدم رضایت جوانان و افزایش انزوای اجتماعی در این کشور اعلام شده است. برای درک بهتر این موضوع، پژوهشگران از مردم سراسر جهان پرسیدند که در هفته گذشته چند وعده غذایی را به همراه دیگران صرف کردهاند. پاسخها نشان داد که در آمریکا، تعداد وعدههای غذایی مشترک از سال ۲۰۰۳ تاکنون ۵۳٪ کاهش یافته است. به علاوه، تقریباً یکپنجم از جوانان آمریکایی اذعان داشتند که در لحظات سخت زندگی، هیچ فردی را برای تکیه کردن ندارند. د نوو در این باره توضیح داد: «کمبود ارتباطات اجتماعی، منجر به افزایش بیاعتمادی میشود و بر این اساس، عدم باور به مهربانی دیگران یکی از نشانههای کلیدی نارضایتی است.» وی همچنین اشاره کرد هر چه بیشتر به مهربانی دیگران باور داشته باشید، هرچه اعتماد اجتماعی بیشتری داشته باشید، میزان رفاه فردی و جمعی شما نیز بیشتر خواهد شد.
یکی از تغییرات چشمگیر در رتبهبندی امسال، ورود مکزیک (رتبه ۱۰) و کاستاریکا (رتبه ۶) به جمع ۱۰ کشور برتر بود. د نوو این تغییر را به روابط اجتماعی قوی ساکنان این کشورها و زمانی که برای خانواده و دوستان خود اختصاص میدهند نسبت میدهد. وی معتقد است که آمریکاییها نیز میتوانند از این الگو درس بگیرند. د نوو در ادامه به یک پیشنهاد ساده، اما مؤثر اشاره کرد: «اگر افراد بیشتر وقت خود را با دیگران، از جمله غریبهها و افرادی که خارج از حلقه خانوادگی آنها هستند، سپری کنند متوجه خواهند شد که مردم در واقع مهربانتر از آن چیزی هستند که تصور میکردند.» وی بر اهمیت دور هم جمع شدن، یادگیری از یکدیگر و قدردانی از کسانی که خارج از دایره نزدیک فرد هستند تأکید کرده و میگوید: «این کار نه تنها به رشد فردی شما کمک میکند، بلکه اعتماد اجتماعی شما را نیز افزایش داده و در نتیجه باعث افزایش سطح شادیتان میشود.»
د نوو در نهایت از همه میخواهد که اهمیت یک وعده غذایی مشترک را درک کنند و آن را در زندگی روزمره خود قرار دهند. او گفت: «در زندگی مدرن با تمام مشکلاتش بازگرداندن مردم به دور یک میز مشترک ضروری است؛ زیرا این کار، هم برای رفاه فردی و هم برای رفاه جمعی، حیاتی است.» گزارش جهانی شادی امسال نشان میدهد که فراتر از سلامت و ثروت، مهربانی و تعاملات اجتماعی، عوامل تعیینکنندهای در سطح شادی افراد و جوامع هستند. کشورهایی که در آنها میزان نیکوکاری بالاتر است، نه تنها ساکنانی شادتر دارند، بلکه سطح بالاتری از اعتماد و پیوندهای اجتماعی را نیز تجربه میکنند. به نظر میرسد سادهترین راه برای افزایش شادی، ارتباط بیشتر با دیگران و گذراندن زمان با خانواده، دوستان و حتی غریبهها است. شاید یک وعده غذایی مشترک، نقطه شروعی برای بازسازی پیوندهای اجتماعی و افزایش اعتماد عمومی باشد.