کشف جدید نه تنها پنجره‌ای به گذشته دور انسان‌ها می‌گشاید، بلکه نشان‌دهنده توانایی آن‌ها در خلق آثار نمادین و انتقال اطلاعات است. اگر تاریخ‌گذاری این سنگ‌نگاره‌ها تأیید شود، این کشف می‌تواند درک ما از تکامل شناخت و فرهنگ انسانی را به‌طور چشمگیری تغییر دهد.
یک سنگ بزرگ در اسپانیا که به نظر می‌رسد تنها یک تخته‌سنگ معمولی باشد، ممکن است یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های حکاکی نمادین توسط انسان‌های نخستین باشد. این سنگ که در سایت باستان‌شناسی «کوتو کورئا» در ماربیا، اسپانیا کشف شده است، دارای خطوطی حکاکی‌شده است که احتمالاً به ۲۰۰ هزار سال پیش تعلق دارند. اگر این تاریخ‌گذاری تأیید شود، این سنگ‌نگاره‌ها حداقل ۱۰۰ هزار سال قدیمی‌تر از قدیمی‌ترین نقاشی‌های غاری شناخته‌شده خواهند بود.
این سنگ از جنس گابرو، نوعی سنگ آذرین غنی از منیزیم و آهن است که از سرد شدن آهسته ماگما تشکیل شده است. بر روی سطح نسبتاً صاف و قرمز-خاکستری این سنگ، دو خط مستقیم و غیرطبیعی حکاکی شده است. این سنگ در سال ۲۰۲۲ به همراه ابزارهای سنگی مربوط به دوره پارینه‌سنگی زیرین کشف شد، که نشان‌دهنده حضور انسان‌های نخستین در این منطقه است.
حکاکی‌های انتزاعی مانند این خطوط، نشان‌دهنده توانایی انسان‌های نخستین در ثبت و انتقال اطلاعات است. این توانایی یکی از نشانه‌های اصلی شناخت مدرن انسانی محسوب می‌شود. در حالی که بسیاری از حیوانات می‌توانند به روش‌های مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، تاکنون شواهدی از تفکر نمادین تنها در انسان‌ها یافت شده است.
شورای شهر ماربیا اعلام کرده است که این کشف، حضور ساکنان اولیه در این منطقه را در دوره پارینه‌سنگی میانی تأیید می‌کند. این دوره تاکنون در اسپانیا به‌خوبی مستند نشده بود. محققان قصد دارند با اسکن سه‌بعدی سنگ و نمونه‌برداری‌های کوچک، تاریخ دقیق این حکاکی‌ها و عمدی بودن آن‌ها را تأیید کنند.
اگر این حکاکی‌ها به‌عنوان یک اثر عمدی و نمادین تأیید شوند، سایت کوتو کورئا می‌تواند به عنوان یکی از مهم‌ترین مکان‌های مرتبط با نخستین مهاجرت‌های انسان‌ها از آفریقا شناخته شود. این کشف می‌تواند در کنار قدیمی‌ترین ردپاهای دست انسان، که در فلات تبت کشف شده و به ۱۶۹ تا ۲۲۶ هزار سال پیش تعلق دارند، قرار گیرد.
حکاکی‌های انتزاعی بر روی استخوان‌ها نیز در سایت «لینگجینگ» چین کشف شده‌اند که قدمت آن‌ها به حدود ۱۰۰ هزار سال پیش می‌رسد. استفاده از رنگدانه‌های اخرا در این حکاکی‌ها نشان‌دهنده عمدی بودن و احتمالاً معنای نمادین آن‌ها است. چنین یافته‌هایی به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌کنند که نشان می‌دهد خویشاوندان منقرض‌شده ما، مانند نئاندرتال‌ها یا دنیسوواها، ممکن است پیش از انسان‌های مدرن، نشانه‌های نمادین عمدی را در جهان به جا گذاشته باشند.
این کشف جدید نه تنها پنجره‌ای به گذشته دور انسان‌ها می‌گشاید، بلکه نشان‌دهنده توانایی آن‌ها در خلق آثار نمادین و انتقال اطلاعات است. اگر تاریخ‌گذاری این سنگ‌نگاره‌ها تأیید شود، این کشف می‌تواند درک ما از تکامل شناخت و فرهنگ انسانی را به‌طور چشمگیری تغییر دهد.
