واکنش بخشی از جمعیت هواداری پرسپولیس به شکست این تیم در مسابقه سوپرجام و طغیان آنها علیه مدیریت باشگاه کاملا قابل پیش‌بینی بود.
هواداران فوتبال در ایران عادت کرده‌اند که اغلب نتیجه نهایی را جدا از تلاش بازیکنان به عنوان محور ارزیابی و قضاوت قرار بدهند و بر اساس آنها به صحبت و گفت‌و‌گو بپردازند؛ بنابراین اگرچه کریم باقری امروز از گزند انتقادات نجات یافته، اما به هر حال تاکید هواداران در بیرون از استادیوم و انتقاد از درویش که چرا مربی خارجی را به تیم اضافه نکرده، به نوعی انتقاد از کریم هم هست که به عنوان سرمربی پرسپولیس را پیش می‌برد.
این همان فضایی است که کریم باقری با آگاهی کامل از آن در مقابل اصرار‌ها برای پذیرش سرمربیگری پرسپولیس شانه خالی کرده و امشب هم در نشست خبری خود تاکید کرده باشگاه زودتر فرد مورد نظرش را برای سرمربیگری پرسپولیس معرفی کند.
نکته اینجا است که درست مثل مسابقه قبلی دو تیم در اصفهان که البته در آنجا پرسپولیس خیلی زود ده نفره شد، سرخ‌ها در مسابقه چندان از حریف کم نداشتند و به خصوص امروز موقعیت‌های پرتعدادی را روی دروازه سپاهان خلق کردند که به ثمر نشستن هر یک از آنها می‌توانست ورق بازی را به صورت کامل برگرداند.
به هر حال به عنوان یک سرمربی دیر یا زود شکست می‌خورید و این واکنش شما به باخت است که در آینده شما تاثیرگذاری اصلی را خواهد داشت. ظاهرا در پرسپولیس کسی تحمل شکست‌های بیشتر را ندارد و حتی با وجود ملاطفت نسبت به آقاکریم، سرمربی محبوب پرسپولیس در صورت پذیرش یک باخت دیگر وارد فضایی خواهد شد که هرگز در فوتبالش تجربه نکرده است.
این ذهنیتی است که فعلا فوتبال ایران را پیش می‌برد؛ به خصوص که با افزایش تعداد خبرنگاران و بلاگر در اطراف ورزشگاه‌ها و استریمر‌هایی که از هواداران و نظرات شان ویدئو منتشر می‌کنند، جامعه هواداری که بخشی از آن تحلیل جامعی نسبت به شرایط ندارد، قدرت بیشتری پیدا کرده و حرکات آینده یک باشگاه پرطرفدار باید با این نظرات که گاهی بیش از اندازه احساساتی هستند، تنظیم بشوند.
