پنیر و شیر پرچرب یا کم چرب؟ کدام یک بهتر هستند؟

فرارو- نتیجه نظرسنجی‌ای انجام شده در سال ۲۰۲۰ میلادی در ایالات متحده نشان داد که از هزار نفری که مورد پرسش قرار گرفتند از هر سه نفر یک نفر به دنبال مواد غذایی یا نوشیدنی‌های کم چرب بودند و در این میان لبنیات رایج‌ترین دسته مواد غذایی برای گزینه‌های کم چرب بود. با این وجود، آیا واقعا شیر، پنیر، ماست و کره کم چرب برای ما بهتر هستند؟

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، بسیاری از دولت‌ها و نهاد‌های فعال در عرصه بهداشت عمومی لبنیات را به عنوان بخشی کلیدی از یک رژیم غذایی سالم توصیه می‌کنند و بسیاری از افراد گزینه‌های کم چرب را به عنوان بخشی از این توصیه انتخاب می‌کنند.

شیر کم چرب یا بدون چربی با برداشتن خامه از شیر تهیه می‌شود. بنابراین، می‌توانید شیر کامل یا پرچرب (۳.۵ ٪ چربی)، شیر نیمه چرب یا نیمه چرب (۱.۸ ٪ چربی) یا شیر کاملا بدون چربی (۰.۱ ٪ - ۰.۳ ٪ چربی) را به عنوان گزینه‌های پیش روی تان انتخاب کنید.

از همین فرآیند می‌توان برای تهیه پنیر و ماست کم چرب نیز استفاده کرد. با این وجود، حذف چربی می‌تواند بر نحوه خشک شدن پنیر و چگونگی ایجاد طعم آن تاثیر بگذارد.

اکثر دستورالعمل‌های غذایی به جز در مورد کودکان با سن بسیار پایین مصرف لبنیات کم چرب را تشویق می‌کنند. با این وجود، نتیجه پژوهشی تازه نشان داد کودکانی که لبنیات پرچرب مصرف می‌کنند سالم‌تر و لاغرتر از کودکانی هستند که لبنیات کم چرب مصرف می‌کنند.

ممکن است خانواده‌هایی که سابقه وزن بالاتر را دارند احتمال بیشتری برای خوردن محصولات کم چرب داشته باشند. یک دیدگاه جایگزین این است که لبنیات پرچرب ممکن است سیر کننده‌تر باشند و به تنظیم اشتها کمک کنند به این معنی که باعث شود افراد در مجموع کم‌تر غذا بخورند. در هر صورت مشاهدات ذکر شده در کودکان در مورد بزرگسالان نیز دیده شده اند.

شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از اسید‌های چرب موجود در چربی‌های لبنی ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ را کاهش دهند. در واقع، به نظر می‌رسد مصرف بیش‌تر محصولات لبنی تخمیری مانند ماست پرچرب شیرین نشده و برخی پنیر‌ها ممکن است با خطرات کم‌تر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ مرتبط باشد.

این احتمال وجود دارد که دستورالعمل‌ها برای خوردن مواد غذایی لبنی کم چرب براساس یک تصمیم ریاضیاتی در این باره بوده باشد بر این مبنا که میزان کالری دریافتی چگونه بوده است. در نتیجه، ممکن است این توصیه‌ها بیش‌تر برپایه ریاضیات بوده باشند تا شواهد علمی.

هم چنین، باید اشاره کرد که فواید سلامتی مرتبط با مواد غذایی لبنی احتمالا شیر و قطعا کره را شامل نمی‌شوند بلکه تا حد زیادی مرتبط با مصرف ماست و برخی از انواع پنیر می‌باشند.

هم چنین، افسانه‌ای وجود دارد مبنی بر آن که شیر و پنیر کم چرب می‌تواند منجر به افزایش وزن شود، اما این فرضی اشتباه است. به نظر می‌رسد این فرض اشتباه ریشه در شیوه‌های تاریخی دامپروری دارد که در آن از شیر بدون چربی باقی مانده از ساخت خامه برای چاق کردن بچه خوک‌ها استفاده می‌شد.

بنابراین، با توجه به حداقل شواهد چرا بسیاری از دستورالعمل‌های تغذیه سالم از جمله در بریتانیا، ایالات متحده و استرالیا توصیه می‌کنند که برای خرید محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی اولویت قائل شویم؟

تحقیقات نشان داده اند که مصرف بیش‌تر اسید‌های چرب اشباع شده با افزایش خطر ابتلا بیماری قلبی، دیابت نوع ۲ و زوال عقل مرتبط است. با این وجود، این تحقیق به اسید‌های چرب اشباع شده به طور کلی و نه به طور خاص اسید‌های چرب اشباع موجود در محصولات لبنی می‌پردازد که نشان داده شده برای سلامت هم کودکان و هم بزرگسالان به طور بالقوه، مفید هستند.

تصور می‌شود که این موضوع به نحوه تخمیر این مواد غذایی مرتبط هستند. بنابراین، چنین توصیه‌هایی ممکن است به عنوان بخشی از پیشنهادات برای محدود کردن مصرف کلی چربی باشد نه آن که لبنیات پرچرب برای ما بد باشد. تغییر از شیر پرچرب به شیر نیمه چرب ریخته شده در چای (حداکثر پنج فنجان در روز) به احتمال زیاد باعث صرفه جویی کم‌تر از ۵۰ کیلو کالری در روز برای افراد می‌شود. این بدان معناست که حتی با در نظر گرفتن کالری و انرژی تاثیر کاهش چربی حداقل است.

بنابراین، اگر لبنیات مصرف می‌کنید احتمالا نیازی به نگرانی در مورد محتوای چربی آن نیست. این امر به ویژه در مورد ماست و پنیر شیرین نشده که به نظر می‌رسد در صورت مصرف به شکل پرچرب آن فواید بالقوه‌ای برای سلامتی دارند بیش‌تر صدق می‌کند.