به گفته کارشناسان موتورسیکلت‌ها عامل ۴۹درصد از آلودگی صوتی پایتخت هستند و نقش خودرو‌های سبک در این آلودگی‌ها ٣٠درصد، خودرو‌های سنگین ٢٠درصد و اتوبوس‌های شرکت واحد یک درصد است.
پایتخت پر شده از صدا‌های مزاحم و ناخواسته که مرز هم نمی‌شناسد و در چهاردیواری خانه‌ها نیز نفوذ کرده است، جوری که گریز ار آن ممکن نیست.
همدلی در ادامه نوشت: صدای آزاردهنده موتورسیکلت، صدای بوق و ویراژ ماشین ها، صدای ملال‌آور ترافیک، صدای فعالیت‌های ساختمانی، صدای گوش‌خراش دریل کارگران شهرداری، صدای فروشندگان دوره‌گرد، صدای غرش هواپیما‌های مسافربری، صدای ژنراتور‌ها و چیلر‌ها و صد‌ها صدای کلافه‌کننده، روح و روان پایتخت‌نشینان را نشانه گرفته به نحوی که صدای اعتراض‌شان بلند شده است.
همین دیروز رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهر تهران گفت: صدا‌های مزاحم که به آن آلودگی صوتی می‌گویند، صدای تهرانی‌ها را در آورده، به نحوی که امسال نزدیک به نیمی از شکایات مردمی به اداره محیط زیست تهران مربوط به آلودگی صوتی بوده است.
آن‌گونه که فاطمه برنا، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهر تهران گفته، ۳۷ درصد شکایت واصله به محیط زیست تهران مربوط به آلودگی‌های صوتی بوده است. به گفته او بیشترین شکایات در حوزه آلودگی صوتی مربوط به فعالیت چیلر‌ها و دیزل‌ژنراتور‌ها در مراکز خدماتی بزرگ مقیاس بوده است.
آلودگی صوتی که باعث بر هم زدن آرامش و تمرکز افراد در حین انجام کار می‌شود، شامل امواج ناخواسته‌ای است که می‌تواند عوارض متعدد جسمی، روحی و روانی به همراه داشته باشد. به گفته کارشناسان شهری عمده‌ترین منابع سروصدا در محیط‌های شهری ناشی از وسایل حمل و نقل است که عمدتا به سه گروه اصلی ترافیک جاده ای، ترافیک هوایی، ترافیک ریلی تقسیم می‌شود.
اگر چه امروزه هیاهو و شلوغی شاخصه اغلب شهر‌های کشور شده است، اما در این میان تهران گوی سبقت را از همه ربوده و در آلودگی صوتی در صدر جدول شهر‌های ایران قرار دارد. آن گونه کارشناسان می‌گویند وضعیت آلودگی صوتی پایتخت از مرز هشدار گذشته و اکنون این شهر در شرایط اضطرار قرار دارد و چنانچه برای آن چاره اندیشی نشود، در آینده‌ای نزدیک آلودگی صوتی نیز مانند آلودگی هوا تبدیل به یک چالش بزرگ در این شهر می‌شود. طبق اخبار منتشره در رسانه‌ها حدود ۶۰۰ نقطه خارج از حد استاندارد آلودگی صوتی در تهران وجود دارد که هشداری جدی به همه پایتخت نشینان است.
براساس آخرین بررسی‌ها از وضعیت آلودگی صوتی پایتخت، آلوده‌ترین قسمت شهر از لحاظ آلودگی صوتی مناطق مرکزی (پرترافیک) و مناطق جنوبی (پرجمعیت) است که ریل راه‌آهن و فرودگاه در مجاورت آن‌ها قرار دارند. علاوه بر این منابع اصلی آلاینده‌های صوتی تهران وجود دو فرودگاه عمده در محدوده شهر، شبکه راه آهن در منطقه جنوبی پایتخت و استفاده از وسایل نقلیه مانند سواری، اتوبوس، کامیون و موتورسیکلت است. خرداد همین امسال، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران وضعیت آلودگی صوتی در محیط‌های شهری این شهر را بحرانی توصیف کرد.
حسین شهیدزاده با استناد به نتایج بررسی تراز صوتی ایستگاه‌های ثابت سنجش صوت در تهران، گفته بود: میانگین تراز صوتی برای تمامی ایستگاه‌ها در دو دوره زمانی روز و شب برحسب ساعت‌های مختلف شبانه‌روز در سال ۹۹، از حد استاندارد کاربری تجاری و مسکونی به عنوان کاربری غالب ایستگاه‌های ثابت سنجش صوت، بالاتر بوده است.
به گفته او آلودگی صوتی ناشی از وسایل نقلیه موتوری، فعالیت‌های ساختمانی و عملیات عمرانی از عمده‌ترین دلایل آلودگی صوتی در شهر‌ها هستند. به گفته کارشناسان موتورسیکلت‌ها عامل ۴۹درصد از آلودگی صوتی پایتخت هستند و نقش خودرو‌های سبک در این آلودگی‌ها ٣٠درصد، خودرو‌های سنگین ٢٠درصد و اتوبوس‌های شرکت واحد یک درصد است.
یک کارشناس بهداشت با بیان اینکه واحد اندازه گیری آلودگی صوتی دسی‌بل است گفت: «شاخص صوت بین ۶۵ تا ۷۰ دسی‌بل صدایی آزاردهنده برای همه مردم است. صدای بلندتر از ۶۵ دسی‌بل نیز برای کودکان و بیماران نامناسب است. اما اکنون اکثر بزرگراه‌های تهران که کنار مناطق مسکونی قرار دارند، صدایی بین ۷۰ تا ۸۰ دسی‌بل دارند.»
«توران قدیمی» افزود: «در برخی مناطق پایتخت آلودگی صوتی فراتر از حد استاندارد است و این به دلیل عدم رعایت حریم صوتی است. بسیاری از بزرگراه‌ها در کنار مناطق مسکونی و ساختمان‌های اداری و تجاری بنا شده‌اند، در صورتی که بر اساس موازین و مقررات، ساخت و ساز‌ها باید تا ۱۵۰متر از منبع آلودگی صدا فاصله داشته باشد، اما در تهران بزرگراه‌ها چنان بیخ گوش ساختمان‌ها ساخته شدند که در صورت کوچک‌ترین انحرافی ماشین به منازل و ساختمان‌های مجاور بزرگراه برخورد می‌کند.»
وی ادامه داد: «لازم است به نقش فرودگاه مهرآباد نیز در آلودگی تهران اشاره کنم. مناطق اطراف فرودگاه مهرآباد به واسطه نشست و برخاست هواپیما‌ها آلودگی صوتی بسیار بالاتر از حد استاندارد دارد و هر هواپیمایی که از این فرودگاه به زمین می‌نشیند یا بلند می‌شود حدود ۱۱۰ دسی‌بل آلودگی صوتی تولید می‌کند که با صدا‌های مزاحم اطراف گاه به ۱۱۵ دسی‌بل هم می‌رسد.»
وی از ساختمان سازی به عنوان دومین منبع آلودگی صوتی نام برد و گفت: «در شهر‌های بزرگ و پرجمعیتی مانند تهران ساختمان سازی عامل مهمی در بروز آلودگی صوتی است، در صورتی که در کشور‌های مختلف دنیا از روش‌های نوینی برای کنترل این منبع آلودگی صوتی استفاده می‌شود، اما در کشور ما قوانین مدونی برای کنترل آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی تدوین نشده است.»
قدیمی نوع متحرک دیوار‌های صوتی را راه‌کار مناسبی برای کاهش سر و صدای ناشی از تجهیزات ساختمانی و اقدامات عمرانی دانست و گفت: «این نوع دیوار‌ها به‌راحتی قابل نصب و جا‌به‌جایی هستند و می‌توانند به‌عنوان یکی از ملزومات فعالیت‌های ساختمانی و عملیات عمرانی با یک بار خرید توسط پیمانکار، در پروژه‌های متعدد استفاده شوند.»
این کارشناس بهداشت با اشاره به تغییر سبک زندگی شهری و آپارتما‌ن نشینی گفت: «عایق‌بندی صوتی در صنعت ساختمان باید تحت نظارت و به قانون ملی صنعت ساختمان تبدیل شود. اما اکنون به دلیل عدم نظارت حتی مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان که به این امر می‌پردازد، در ساختمان‌سازی رعایت نمی‌شود.»
او تصریح کرد: «استفاده از پنجره‌های دو جداره استاندارد راه‌کار مناسبی برای کاهش آلودگی صوتی در منازل است. طبق مقررات ملی ساختمان الزام به دوجداره کردن پنجره‌ها برای کنترل صدا، وظیفه معاونت شهرسازی و معماری سازمان نظام مهندسی است. رعایت این مبحث می‌تواند بر کاهش شدت صوت موثر باشد. از طرفی معماری ساختمان‌ها باید جوری باشد که حداقل اتاق‌های خواب و استراحت رو به خیابان و منبع صدا قرار نگیرد.»
قدیمی به اهمیت و ضرورت آموزش و افزایش سطح آگاهی و شناخت جامعه در مورد آلودگی صوتی و دلایل و عوامل آن اشاره کرد و گفت: «بدون تردید فرهنگ سازی در این زمینه می‌تواند راهگشا باشد. به عنوان مثال بوق زدن غیرضروری راننده‌ها یکی از دلایل آلودگی صوتی شهرهاست؛ بنابراین استفاده نکردن از بوق به عنوان یکی از عوامل آلودگی صوتی تهران، مراجعه به موقع به مراکز معاینه فنی خودرو و عدم دست‌کاری اگزوز از جمله مواردی هستند که هر شهروند می‌تواند با رعایت آن در کاهش آلودگی صوتی نقش داشته باشد.»
