bato-adv
کد خبر: ۴۸۱۱۲۰
نشریه آتلانتیک روایت کرد

جزیره مرموز در آمریکا

جزیره مرموز در آمریکا
"جزیره نومنز/Nomans Land "، جزیره‌ای مرموز در آمریکا است که سال‌ها خالی از سکنه بوده و محل آزمایش بمب‌ها و تسلیحات نظامی سنگینِ ارتش آمریکا بوده است. این جزیره را براستی بایستی یکی از مرموزترین مناطقِ نَه فقط آمریکا، بلکه جهان دانست.
تاریخ انتشار: ۱۲:۱۹ - ۲۸ اسفند ۱۳۹۹

فرارو- "جیمز فریتاس*" روزنامه نگار مستقل در ماساچوست آمریکا در گزارشی، به وضعیت عجیبِ "جزیره نومنز" به عنوان یکی از مرموزترین مناطق ایالات متحده آمریکا پرداخته و خواستار آگاهی بخشیِ هر چه بیشتر در مورد شرایط این جزیره که روزگاری، محل آزمایش بمب‌های ارتش آمریکا بوده، شده است.

فریتاس در این رابطه می‌نویسد: «"جزیره نومنز/Nomans Land "در ایالت ماساچوست آمریکا، یکی از مرموزترین و عجیب‌ترین نقاط آمریکا و حتی جهان به حساب می‌آید. این جزیره تقریبا عاری از سکنه است و در آن گونه‌های گیاهی و جانوری، در خالص‌ترین شکل خود قرار دارند. با این حال، برای سال ها، حضور افراد و شهروندان عادی در این جزیره که می‌توانست یکی از توریستی‌ترین نقاط آمریکا باشد، ممنوع شده است. دلیل این مساله هم روشن است: جزیره نومنز از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۹۶، یکی از مکان‌های اصلی و مهم جهت آزمایش بمب‌ها و تسلیحاتِ سنگین ارتش آمریکا بوده است. علی رغم تلاش‌های فراوان جهتِ بازگشایی این جزیره به رویِ مردم عادی و توریست ها، جزیره نومنز همچنان از بیم مواد انفجاری و یا مواد منفجره‌ای که عمل نکرده اند، بسته است و افراد عادی حق بازدید از آن را ندارند.

با این حال، علی رغمِ ویرانی حدودا ۵۰ ساله‌ای که بر این جزیره حاکم بوده، در شرایط کنونی زندگی در این جزیره در حال شکوفایی است و در عین حال، ساکنان منطقه با یک پرسش اساسی رو به رو هستند: با جزیره نومنز چه باید کرد؟

به گزارش فرارو، در این راستا، "گان بس دیوید"، طبیعت شناس، زیست شناس و یکی از ساکنان بومی قدیمی منطقه، سال ۱۹۷۲ از جزیره نومنز بادید کرد. او این بازدید را با مجوز خبرنگاری و برای تهیه یک گزارش در مورد جزیره مذکور، انجام می‌داد. وی در جزیره نومنز بیشتر از هر غیرنظامی دیگری سکونت داشته و اکنون قویا از این ایده طرفداری می‌کند که "جزیره نومنز باید به حال خود رها شود. در برهه کنونی، جزیره نومنز را باید بهشتی برای حیات وحش، فارغ از مزاحمت‌های بشری دانست". گان بس دیوید معتقد است اگر مهمات و مواد منفجره‌ای که عمل نکرده اند، در جزیره نومنز رها شوند، بعید است که آسیبی به این جزیره وارد شود با این حال، هرگونه اقدامی که با بیم و هراس ناشی از تخریب جزیره همراه باشد، باید کنار گذاشته شود، زیرا می‌تواند آسیب‌های جدی را به زیستِ گیاهی و جانوری جزیره نومنز وارد کند. وی می‌گوید: "حیات وحش، تا حد زیادی محصول زیستگاه است. تا زمانی که ما از زیستگاه به درست حراست کنیم، حیات وحش را نیز در اختیار داریم".

با این حال، مردمِ عادی قویا خواستار پاکسازی جزیره نومنز از مواد منفجره هستند و مایلند روزی را ببینند که پای خود را روی جزیره نومنز می‌گذارند. اگرچه نگرانی‌های جدی نیز در مورد وقوع فجایع احتمالی، در نتیجه انفجار بمب‌های عمل نکرده در جزیره نومنز وجود دارد.

در این راستا، "برایان مک کارتی"، بوم شناس و عضو سابق نیروی هوایی ارتش آمریکا بر این باور است که جزیره نومنز باید پاکسازی شود. وی معتقد است که مدیریت کردنِ یک مساله، به معنای رها کردن آن نیست و باید فعالانه و درست آن را مخاطب قرار داد.

به نظر می‌رسد نگرانی‌های افرادی نظیر مک کارتی، جنبه عملگرایانه جدی نیز دارد. هرگونه انفجارِ بمب‌های عمل نکرده در جزیره نومنز می‌تواند تاثیرات مخرب فراوانی را به دلیل آلوده کرده خاک و آب دریا از خود برجا بگذارد. امری که به طور کلی حتی می‌تواند اکوسیستمِ منطقه‌ای که جزیره نومنز ردر آن واقع شده را نیز هدف قرار داده و آلوده کند.

ورای نگرانی‌های زیستی و مرتبط با بحث بهداشت و سلامت، مسائل و موضوعات فرهنگیِ جدی و قابل توجهی نیز زمانیکه صحبت از این می‌شود که باید با جزیره نومنز چه کرد؟ مطرح می‌شوند. برخی بر این باورند که جزیره نومنز از مدت‌ها قبل از اینکه در آن فعالیت‌ها و اقدامات نظامی انجام شود، محل زندگیِ برخی طوایف و قبایل بومی بوده است که با شروع فعالیت‌های نظامی، از آنجا رانده شده اند. درست بر همین اساس، برخی از نوادگان این طوایف و قبایل، خواستار دسترسی خود به جزیره نومنز و حتی بازگشت به آن شده اند.

در نهایت باید گفت این ایده که جزیره نومنز را به طبیعت بسپاریم و آن را از تاثیرات انسانیِ بیشتر به دور نگه داریم، ایده‌ای فریبنده و گمراه کننده به نظر می‌رسد. در مورد جزیره نومنز، بشریت بایستی به نحوی منطقی، فاجعه‌ای را که خود خلق کرده، تصحیح کند. از سویی، باید جزیره را بار دیگر در اختیار ساکنانِ بومی آن قرار داد. نکته اساسی در این میان این است که افراد و گروه‌های مختلف، بایستی هر چه سریع‌تر در این رابطه به نوعی اجماع برسند».

*جیمز فریتاس، وی روزنامه نگار مستقل در ماساچوست آمریکا است.

bato-adv
مجله خواندنی ها