خانه شاملو مدت‌هاست به جز در ورودی که همیشه با قفل و زنجیر بسته است، هیچ چهارچوب و در و پنجره دیگری هم ندارد. زباله‌ها درون خانه پراکنده‌اند و می‌توان گفت این بنای تاریخی را با زباله پر کرده‌اند.
همسایه‌ها پنجره‌های بدون چهارچوب طبقات دوم و سوم را نشان می‌دهند، رنگِ سفید دیوار‌های داخل خانه تبدیل شده‌اند به سیاهی آجر‌هایی که پایه خانه را محکم کرده‌اند و حالا از رازی مگو در خانه شاملو خبر می‌دهند.
به گزارش ایسنا، ساکنان خیابان ویلا و کوچه خسرو از تغییرات نامحسوسی که به مرور برای خانه شاملو در حال رخ دادن است، نگرانند؛ از جرز دیوار‌های اتاق‌های رو به کوچه خسرو که در حال نازک شدن‌اند و احتمال‌ها را برای همان حرف‌ِ یک سال گذشته‌شان تقویت می‌کنند؛ «مالک مجوز گودبرداری خانه «شاملو» را گرفته» و شاید این راهی برای رسیدن به اجرایی شدن همان مجوز باشد.
حدود ۱۵ ماه از انتشار نخستین خبر‌ها درباره رایزنی‌های مالک خانه شاملو در خیابان نجات‌اللهی (ویلا) نبش کوچه خسرو می‌گذرد؛ رایزنی‌هایی که در برهه‌ای به نظر می‌رسید به نتیجه رسیده‌اند و حتی شهرداری مجوز گودبرداری خانه را هم صادر کرده بود، آن هم برخلاف درخواستی که در همان زمان میراث فرهنگی استان تهران از شهرداری مبنی بر جلوگیری از تخریب خانه کرده بود. آن‌ها معتقد بودند خانه نه فقط به خاطر نسبتش با یک شاعر، بلکه به دلیل ارزش‌های معماری‌اش واجد ثبت است و باید حفظ شود.
خانه مدت‌هاست به جز در ورودی که همیشه با قفل و زنجیر بسته است، هیچ چهارچوب و در و پنجره دیگری هم ندارد. زباله‌ها درون خانه پراکنده‌اند و می‌توان گفت این بنای تاریخی را با زباله پر کرده‌اند.
اما پیگیری‌های رسانه‌ها و فعالان میراثی برای حفاظت از این خانه تاریخی هرچند نخست قول و قرار‌هایی را برای ثبت ملی خانه مطرح کرد، اما از نقطه‌ای به بعد پیشنهاد‌هایی را از سوی متولیان میراث فرهنگی کشور برای حفاظت از این خانه به دنبال داشت.
مثلا محمد رضا کارگر، مدیر اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی در همان زمان به مالک خانه پیشنهاد داد تا این بنا را به عنوان «خانه-موزه شاملو» تغییر کاربری دهد؛ او می‌گفت: «توصیه‌ام به مالک این خانه، تبدیل این بنای تاریخی به خانه -موزه «شاملو» است تا این فضا بماند، چون معتقدم ارزش افزوده نگه داشتن این خانه و ایجاد چنین کاربری، از تخریب کردن و نوسازی آن بسیار بیشتر است، چون ارزش خانه برای او دوبرابر می‌شود، تا اینکه بخواهد زمینِ خانه را با فلان قیمت بفروشد.»
همچنین در نامه‌ای که هشتم مرداد سال گذشته پرهام جانفشان - مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران- به صورت مجزا به شهرداری منطقه ۶، دفتر شورای شهر تهران و معاونت شهرسازی نوشت، اعلام کرد: «پیرو گزارش واصله، خانه‌ای واقع در خیابان استاد نجات‌الهی نبش کوچه خسرو، که مدتی نیز احمد شاملو شاعر معاصر در آن اقامت داشته، در معرض تخریب قرار گرفته است.
با توجه به اینکه خیابان مذکور در روز جهانی صنایع دستی با حضور علی‌اصغر مونسان - معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - و پیروز حناچی - شهردار تهران - به عنوان "گذر صنایع دستی" نام‌گذاری شد و از این جهت نیز دارای جایگاه ویژه‌ای شده است و نظر به اینکه ساختمان مذکور واجد ارزش‌های معماری بوده و با روش‌های بدیع دوره‌ای از معماری پایتخت از جمله بالکن‌سازی، ایجاد قوس در تقاطع خیابان‌های استاد نجات‌الهی و خسرو، استفاده از پوشش تیرآهن و همچنین استفاده از آجر معروف به بهمنی و در و پنجره‌های چوبی از شاخصه‌های آن محسوب می‌شود، لذا حفاظت و نگهداری و بهسازی آن ضمن ارتقای کیفی منظر این خیابان، تاکیدی است بر حفظ باقی‌مانده ارزش‌های هویت‌ساز این محور فرهنگی – تاریخی.
موجب امتنان است دستور فرمایید از صدور هرگونه مجوز تخریب و نوسازی این پلاک خودداری به عمل آید و مالک جهت مشاوره به این اداره کل هدایت شود.»
دریغ که ندارند.