در یکی از گفتوگوهای قدیمی، ناصر تقوایی کارگردان فقید سینمای ایران، با احمد شاملو شاعر معاصر، درباره موضوعاتی چون روند شکلگیری شعر، محدودیتهای بیان، توانایی زبان فارسی در انتقال مفاهیم، و تغییر و تحول زبان در گذر زمان به گفتوگو نشسته بود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۶ مطلب
در یکی از گفتوگوهای قدیمی، ناصر تقوایی کارگردان فقید سینمای ایران، با احمد شاملو شاعر معاصر، درباره موضوعاتی چون روند شکلگیری شعر، محدودیتهای بیان، توانایی زبان فارسی در انتقال مفاهیم، و تغییر و تحول زبان در گذر زمان به گفتوگو نشسته بود.
آنچه مشخص است این است که موفقنبودن بسیاری از شاعران و نویسندگان ایران و جهان در راستای دریافت جایزه نوبل، چندان ربطی به سطح کیفی آثار آنها ندارد. گویا جایزه نوبل هم –لااقل گاهی اوقات- بیشتر تحت تسلط عوامل فرامتنی هدایت میشود.
هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده مشهور، در برانه «اکنون...» سروش صحت گفت: نخستین داستان چاپشدهاش، «کوچه ما خوشبختها»، در سال ۱۳۴۷ در مجله خوشه بود: «شاملو سردبیر بود. داستان را خواند و خوشش آمد. همانجا بود که برای اولین بار حس کردم نویسنده شدهام.»
احمد شاملو تا پیش از آشنایی با همسرش آیدا، قصد خودکشی داشت و با آشنایی با آیدا نوشت: آیدا فسخ عزیمت جاودانه بود!
احمد شاملو یکی از جریانسازان معاصر در ادبیات فارسی است. اشعار شاملو تا به امروز اعلاترین نمونه شعر بیوزن در ادبیات فارسی بودهاند.
نخستین سناریویی که احمد شاملو برای سینمای ایران نوشت "اول هیکل" نام داشت که در سال ۱۳۳۹ به کارگردانی سیامک یاسمی و بازیگری ناصر ملک مطیعی به فیلم در آمد. این فیلم که به تقلید از فیلمی مصری ساخته شده بود، فروش نسبتا خوبی داشت و تجربهای مثبت برای شاملو به حساب آمد.
«حالا بیست و پنج تابستان است که شیر آهن کوه مردی از اینگونه عاشق، میدان خونین سرنوشت، به پاشنه آشیل در نوشته است. رویینه تنی که راز مرگش اندوه عشق بود و غم تنهایی...»
شاملو وقتی هفده ساله بود اولین مطلبش را در اطلاعات هفتگی چاپ کرد، اما اولین مطلب او نه شعر، بلکه یک لطیفه بود.
شهرت احمد شاملو نه تنها به خاطر شعرهای نو و عامیانهاش است، بلکه او با الهام از نیما یوشیج و تلفیق قالبهای سنتی با نوآوری، سبک تازهای به ادبیات فارسی بخشید. شعر شاملو، تا دهه ۶۰ خورشیدی، آکنده از نیش و نقد قدرت و سرودهای ستایشگر مبارزان بود؛ شعری که با هر واژهاش، چکشی بر دیوارهای استبداد میکوبید. پس از این دهه، اگرچه این نگاه همچنان در اشعار او تداوم یافت، اما رنگی پختهتر و کمتر شعاری به خود گرفت.
احمد شاملو (۱۳۷۹ ـ ۱۳۰۴) نیازی به معرفی ندارد؛ نامش شناسنامه بخش بزرگی از شعر معاصر فارسی است. اما شعرش برکنار از نقد و بازخوانی نیست. نقد شعر، گفتگو با شعر برای درک و تحلیل آن است و آشنایی با دیدگاه زیباشناختی شاعر به این گفتگو کمک میکند.
