در واقع از همان روزی که ساکت از سمت دبیرکلی استعفا کرد به ظاهر یک شغل را از دست داد، ولی در عوض بیش از پنج شغل جدید در همان فدراسیونی که مثلا از آن استعفا داده بود، به دست آورد! عجیب آنکه شایعات بهراهافتاده خبر میداد که حتی با وجود استعفای ساکت از دبیرکلی او همچنان دبیرکل است!
روزگاری دبیرکل فدراسیون فوتبال بود و قدرتش به نظر از رئیس که البته دوست قدیمیاش بود، بیشتر بود. او یکی از اضلاع معروف به «باند اصفهانی» در فدراسیون فوتبال بود که تلاش میکردند نشان دهند آدمهای پرکاری هستند و شیفته خدمت. شاید همین یکی، دو کد مختصر کافی است تا مشخص شود بحث درباره محمدرضا ساکت است؛ مرد همهکاره و هیچکاره ۱۷ ماه اخیر فدراسیون فوتبال!
داستان حضور محمدرضا ساکت در فدراسیون فوتبال و همکاریاش با مهدی تاج یکی از پیچیدهترین همکاریهاست؛ او دست راست مهدی تاج بود و رفیق گرمابه و گلستانش، ولی اتفاقی که پانزدهم آذرماه ۱۳۹۷ رخ داد، همه را شوکه کرد؛ در آن روز مهدی تاج که با فشار از سوی وزارت ورزش مجبور شده بود قانون عدم بهکارگیری بازنشستهها در فدراسیون فوتبال را اعمال کند، پای استعفای رفیق قدیمیاش را هم امضا کرد تا به ظاهر هم که شده، نشان دهد به اجرای قوانین پایبند است! آن روز به طور رسمی، محمدرضا ساکت از سمت دبیرکلی فدراسیون فوتبال استعفا داد؛ ولی درست از همان تاریخ به بعد است که داستان پرهیاهوی آقای ساکت شروع میشود.
اگرچه آنهایی که با فوتبال سروکار داشتند، منتظر تبدیل یک رابطه دوستانه به تنفر بودند، ولی خیلی زود مشخص شد سناریویی که مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال نوشته، غافلگیریاش بیش از پذیرش استعفای رسمی دوست قدیمیاش است. در واقع از همان روزی که ساکت از سمت دبیرکلی استعفا کرد به ظاهر یک شغل را از دست داد، ولی در عوض بیش از پنج شغل جدید در همان فدراسیونی که مثلا از آن استعفا داده بود، به دست آورد! عجیب آنکه شایعات بهراهافتاده خبر میداد که حتی با وجود استعفای ساکت از دبیرکلی او همچنان دبیرکل است!
این موضوع هم برای خودش داستانی دارد؛ بعد از استعفای ساکت، ابراهیم شکوری، کسی که آن روزها معاون ساکت بود، «موقتا» به عنوان سرپرست دبیرکلی معرفی شد تا بعدا دبیرکل تازه معرفی شود، ولی وقتی آقای ساکت اطراف فدراسیون میچرخید آیا واقعا به دبیرکل رسمی نیاز بود؟! افراد نزدیک به فدراسیون فوتبال خیلی محکم شهادت میدهند شکوری فقط یک پست صوری داشت و همه کارهای مرتبط با پست دبیرکلی را خود ساکت انجام میدهد!
البته دبیرکل در سایه بودن، تنها شغل محمدرضا ساکت بعد از «شو»ی خداحافظیاش نبود! او رئیس سازمان تیمهای ملی است و ریاست مرکز ملی فوتبال را هم برعهده دارد؛ مدیریت و سرپرستی تیم ملی فوتبال هم دیگر شغل جذابی است که در اختیار مردی قرار گرفته که آذرماه ۱۳۹۷ از کارش در فدراسیون فوتبال استعفا داده است؛ او البته مرد مورد اعتماد تاج برای مذاکره و همراهی با مربیان خارجی تیم ملی هم بود؛ تصاویرش در کنار کیروش و البته تصاویر متعددش در کنار مارک ویلموتس، نشان میداد ریشهای که ساکت در فوتبال ایران دوانده، با یک استعفا خشکشدنی نیست!
حضور جنجالی او در سمتهای مختلفی که مهدی تاج برایش تعریف میکرد، کار را به جایی رساند که لقب «ابوالمشاغل فوتبال» را برایش ساختند؛ عنوانی که با توجه به سمتهای زیادش به نظر برازنده هم میرسد. البته سمتهای مختلف ساکت، دستکم آنهایی که رسانهها به آن پی بردهاند، فقط مربوط به فوتبال و زمین چمن نمیشود، چون حضورش در کمیته فنی فوتسال هم جنجال زیادی به راه انداخت. تصمیمی که باعث استعفای بسیاری از این کمیته از جمله محمدحسن انصاریفرد، رئیس وقت این کمیته شد.
ساکت – نبی؛ دوقطبی ابدی
برای محمدرضا ساکت، مردی که همکارانش در فدراسیون فوتبال نسبت به مدرک تحصیلیاش هم ایراد گرفته و در گفتگوهای رسمی آن را بازتاب دادهاند، همه چیز خوب پیش میرفت. همه چیز خوب بود تا اینکه قلب تاج درد گرفت! موضوعی که باعث شد رئیس از سمت ریاستش استعفا کند و برود.
مهدی تاج که استعفا داد، به نظر میرسید کار برای ساکت هم تمام شده باشد، ولی آنقدر مهرهچینیها طبق اساسنامه غیرقانونی در فدراسیون فوتبال خوب پیش رفته بود که آب در دل ساکت تکان نخورد! او بالاخره خیالش راحت بود که در بین این همه شغلی که رفیق شفیقش برایش دستوپا کرده سر کار میماند و همچنان دستی در فوتبال دارد.
ساکت ضربه اصلی را، اما همین چند هفته قبل خورد؛ درست در روزی که عذر ابراهیم شکوری، سرپرست غیرقانونی فدراسیون فوتبال را خواستند و گفتند محمدمهدی نبی دبیرکل رسمی و تازه فدراسیون فوتبال است! شاید از همین زمان به بعد بود که ساکت پی برد جایگاهش در فوتبال ایران به خطر افتاده است.
البته طبق ادعایی که امیر عابدینی، یکی از قدیمیهای فدراسیون فوتبال و همکار سابق تاج و ساکت داشته، این دو نفر در این مدت بیکار نبوده و مشغول زدن زیرآب مهدی نبی نزد کنفدراسیون فوتبال آسیا بودهاند! عابدینی در صحبتهایی که با ایران ورزشی داشته، میگوید: «فکر میکنید غیرقانونیشدن انتخاب نبی از ساکت آب نمیخورد و کار او نیست؟ تاج و ساکت به شدت مخالف حضور دوباره نبی در فدراسیون فوتبال هستند و هر کاری میکنند که این اتفاق رخ ندهد. وگرنه کنفدراسیون فوتبال آسیا در روزهای قرنطینه چطور فهمیده و به این نتیجه رسیده که انتخاب دبیرکل در تهران غیرقانونی بوده؟ تاج و ساکت یکیاند و خط را از تهران به AFC دادهاند. دلایلش هم مشخص است».
البته اگر ساکت، تلاشش برای براندازی نبی را هم کرده باشد الان دیگر بیفایده است، چون هم فیفا و هم AFC دبیرکلی محمدمهدی نبی را پذیرفته و به او تبریک هم گفتهاند. این به آن معناست که این بار به طور رسمی، ساکت دیگر نمیتواند در امور دبیرکلی فدراسیون فوتبال دخالت کند.
ابوالمشاغل کجاست؟
حالا که مهدی تاج استعفا کرده، مهدی نبی دبیرکل فدراسیون فوتبال شده و کرونا، فوتبال را در ایران تعطیل کرده، سؤال اصلی این است که محمدرضا ساکت کجاست؟ آیا او پذیرفته یا میپذیرد که دیگر جایگاهی در این عرصه ندارد؟ ظاهر امر نشان میدهد علاقه ساکت به خدمت بیش از آن است که با یک عزل و نصب و یک ویروس بشود خانهنشینش کرد. در گزارشی که «مهر» نوشته او همین روزها و در واقع از نخستین روزهای سال ۱۳۹۹ همچنان با قدرت در مرکز ملی فوتبال ایران حضور دارد و حتی با کارکنانی که به صورت شیفتبندی در این محل حضور یافتهاند نیز دیدار و گفتگو داشته است. تأکید ساکت در این ملاقات ظاهرا بر این موضوع بوده که چارت فدراسیون فوتبال اختیار و استقلال لازم را به مرکز ملی فوتبال داده و این مرکز بدون توجه به تغییرات کار خودش را دنبال میکند.
اگر چنین ادعایی درست باشد، مشخص است که محمدرضا ساکت دلیلی برای جدایی از فوتبال و فدراسیونش نمیبیند. او شاید خیلی مطمئن است که بعد از این همه تغییرات هنوز پستهای محولشدهاش را دارد و رئیس جدید یا دبیرکل جدید هم نمیتواند اختیاراتش را بگیرد. شاید هم دغدغه این روزهایش این باشد که صوری، از یکی، دو سمت بیشمارش در فدراسیون فوتبال استعفا دهد؛ اگر چنین تصمیمی بگیرد، آن وقت واقعا انتخاب برایش سخت خواهد بود؛ او یکی، دو سمت در فدراسیون فوتبال ندارد که بخواهد راحت از کنارشان عبور کند!
به این لقب چوب حراج نزنین!