در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۸۹ مطلب
دونالد ترامپ با اعلام سفر احتمالی به خاورمیانه، در بحبوحه تشدید تنشهای منطقهای و جنگ اقتصادی جهانی، با چالشهای جدی روبهروست. اختلافات عربی-اسرائیلی، رویکرد فشار حداکثری آمریکا بر ایران همزمان با سیاست تنشزدایی برخی کشورهای خلیج فارس با تهران، تهدید گروههای تروریستی و رقابت ژئوپلیتیک میان آمریکا، روسیه و چین، همه سبب شده است تا چشماندازهای جهانی مبهم بهنظر برسند. در این شرایط، موفقیت دیپلماتیک ترامپ نیازمند راهبردی روشن است؛ اما اقدامات غیرقابلپیشبینی او، تحقق دستاوردهای ملموس وی را…
ایالات متحده، در واکنش به حملات حوثیها به کشتیها در حمایت از غزه، عملیات نظامی جدیدی علیه این گروه در یمن آغاز کرد. این عملیات که با هدف بازدارندگی و تضعیف قدرت حوثیها انجام میشود، به کشته و زخمی شدن دهها نفر منجر شده است. در همین حال، حوثیها با تهدید به هدف قرار دادن کشتیهای آمریکایی در دریای سرخ، از خود واکنش نشان دادهاند. دولت ترامپ این حملات را بخشی از راهبرد مهار ایران اعلام کرده است، در حالی که عربستان سعودی همچنان در تلاش است تا از گسترش تنشهای منطقهای جلوگیری کند.
ترامپ در پی بازآفرینی اقتصاد آمریکا به سبک دولتهای نفتخیز خلیج فارس است؛ دولتی که بر توسعه انرژی، پروژههای بزرگ و سرمایهگذاریهای جسورانه تکیه دارد. اتحاد او با عربستان سعودی، از گلف و هتلداری تا پروژههای فناورانه و سرمایهگذاریهای کلان، نشاندهنده مدل تکنوکاپیتالیسم اقتدارگرایی است که ارزشهای دموکراتیک را به حاشیه میراند. در این رویکرد، اگر چه وعدههای اغراقآمیز و رفتارهای بیثبات ممکن است سودآور به نظر برسند، اما میتوانند اعتماد سرمایهگذاران و زنجیرههای تأمین را به خطر اندازند.
عربستان سعودی ضمن تکذیب هرگونه مشارکت و پشتیبانی از حمله نظامی آمریکا به یمن، اعلام کرد که «ادعاهایی که درباره نقش تدارکاتی ریاض در حمله آمریکا به یمن منتشر شده، نادرست و گمراهکننده هستند.»
دیدار وزیران دفاع آمریکا و عربستان سعودی بر تقویت همکاریهای نظامی و امنیتی متمرکز بود. ریاض در جستجوی تضمینهای امنیتی بیشتر از واشنگتن است؛ در حالی که تحولات ژئوپلیتیکی، روابط دو کشور را پیچیدهتر کرده است. عربستان علاوه بر همکاری دفاعی، بهدنبال بومیسازی صنایع نظامی و کاهش وابستگی تسلیحاتی است.
یک شبکه خبری آمریکایی مدعی شد که رئیس جمهوری اوکراین در ۱۱ مارس (۲۱ اسفند) در عربستان سعودی با هیات آمریکایی دیدار نخواهد کرد.
نظم جهانی پس از ۱۹۴۵ دچار تغییرات عمیقی شده است. ترامپ با رویکردی معاملهمحور، تلاش دارد تا نقش ایالات متحده را بازتعریف کند، اما این رویکرد بهجای ایجاد صلح، ناامنی و کاهش قدرت چانهزنی آمریکا را به همراه داشته است. در این میان، قدرتهای نوظهور نظیر چین و روسیه، به دنبال تثبیت جایگاه خود هستند و نظم نوین جهانی به سمت توافقات قدرتمحور پیش میرود. در نتیجه، آمریکا با تهدیدهای تازه و چالشهای استراتژیک روبهرو است.
یک ماه پس از آتشبس، بازسازی غزه همچنان با چالشهایی، چون اختلافات منطقهای، عدم تمایل اسرائیل و ناکارآمدی تشکیلات خودگردان روبهروست. عربستان سعودی که با طرح ۲۰۳۰ و امنیت داخلیشان درگیرند، تنها بازیگر بالقوه برای کمک به بازسازیاند. اگرچه فشارها برای عادیسازی روابط با اسرائیل ادامه دارد، همچنان دستیابی به راهحلی پایدار دشوار است. زمان رو به اتمام است و تلاشهای موجود برای پیشبرد صلح و بازسازی، نیازمند تعهد و همکاری بیشتری است.
عربستان با طرحی جایگزین برای غزه، هدف کاهش بیثباتی منطقهای و ممانعت از نفوذ حماس را دنبال میکند. این طرح شامل تشکیل دولتي فلسطینی به پایتختی قدس شرقی و جلوگیری از کوچ اجباری فلسطینیها است. چالشهای اصلی شامل مخالفت نتانیاهو با حاکمیت فلسطین و حفظ نفوذ حماس است. بن سلمان، با تاکید بر اصلاحات داخلی و سرکوب اسلامگرایی، نگران واکنش داخلی و اتهام فروش فلسطین است. مشارکت فلسطینیها در مذاکرات، کلید دستیابی به صلحی پایدار است.
عربستان سعودی با میزبانی نشستهای دیپلماتیک، از جمله مذاکرات حساس میان آمریکا و روسیه، در تلاش است نقش خود را بهعنوان میانجی جهانی تقویت کند. ریاض همزمان برای تثبیت جایگاه خود در حل بحران غزه و طرح پیشنهادی ترامپ درباره جابهجایی فلسطینیان تلاش میکند. این اقدامات بخشی از استراتژی کلان عربستان برای حفظ تعادل در روابط با قدرتهای جهانی و تقویت نفوذ منطقهای آن است، درحالیکه چالشهای سیاسی و واکنشهای جهانی را مدیریت میکند.
