اینشتین راست میگفت: زمان در مریخ با سرعت بیشتری میگذرد
دانشمندان اکنون باید راهکارهای فنی دقیقی را برای جبران این «تفاوت زمانی نسبیتی» بین زمین و مریخ ابداع کنند تا اطمینان حاصل شود فضانوردان در طول اقامت طولانی خود در مریخ، بتوانند بدون مشکل با مرکز کنترل زمینی خود ارتباط و هماهنگی داشته باشند.
یک یافته جدید و مهم در حوزه نجوم، نظریه نسبیت عام اینشتین را در ابعادی سیارهای تأیید کرد. بر اساس یک مطالعه، ساعتها در مریخ در مقایسه با زمین، با سرعت بیشتری کار میکنند؛ موضوعی که یک چالش جدی برای هماهنگی ماموریتهای فضایی آینده ایجاد میکند.
به گزارش خبرآنلاین، فیزیک کوانتوم و نظریه نسبیت عام اینشتین همچنان پایههای اصلی درک ما از جهان هستند. یکی از پیشبینیهای شگفتانگیز اینشتین این است که جاذبه میتواند بر زمان تأثیر بگذارد؛ به این معنی که هرچه جاذبه یک جرم کمتر باشد، زمان در آن مکان کمی سریعتر میگذرد.
از آنجایی که مریخ جرم کمتری نسبت به زمین دارد و جاذبه آن ضعیفتر است، دانشمندان مدتها پیشبینی میکردند که زمان در آنجا باید تندتر بگذرد. اکنون، یک مطالعه جدید این پیشبینی را با دقت بالا تأیید کرده است.
محققان در این پژوهش توانستند مقدار دقیق این تفاوت را اندازهگیری کنند. بر اساس دادههای منتشر شده، ساعتها در سیاره سرخ در هر شبانهروز زمینی، حدود ۴۷۷ میکروثانیه (کمتر از نیم میلیثانیه) سریعتر از ساعتهای روی زمین کار میکنند.
این اختلاف زمانی در مقایسه با ماه که تأثیر جاذبه آن بر زمان بسیار کمتر است، به شکل قابل توجهی بزرگتر است.
اگرچه اختلاف ۴۷۷ میکروثانیه در نگاه اول بسیار ناچیز به نظر میرسد، اما این کشف یک چالش حیاتی و جدید برای مهندسان فضایی ایجاد میکند، بهویژه در برنامهریزی ماموریتهای سرنشیندار در آینده.
در ماموریتهای فضایی پیچیده که شامل ارتباطات دقیق، زمانبندیهای پرتاب، فرود و ناوبری هستند، حتی کوچکترین ناهماهنگی در زمان میتواند باعث خطاها و مشکلات فنی بزرگ شود.
مارشال تروت، یکی از محققان این حوزه، توضیح میدهد: «وقتی بحث فرستادن انسانها به مریخ مطرح میشود، هماهنگی سیستمهای ارتباطی و کامپیوتری بین سیارهای بسیار حیاتی است. این اختلاف ناگزیر در گذر زمان نیازمند طراحی الگوریتمها و پروتکلهای جدیدی است تا ساعتهای مریخی بتوانند بهطور مداوم با ساعتهای زمینی همگام بمانند و خطر ناهماهنگی در عملیات را به حداقل برسانند.»
دانشمندان اکنون باید راهکارهای فنی دقیقی را برای جبران این «تفاوت زمانی نسبیتی» بین زمین و مریخ ابداع کنند تا اطمینان حاصل شود فضانوردان در طول اقامت طولانی خود در مریخ، بتوانند بدون مشکل با مرکز کنترل زمینی خود ارتباط و هماهنگی داشته باشند.
