تصویر کِدر بازار کار آمریکا زیر ابری به نام «مشاغل شبح»
شاید با نگاه به دادههای فعلی اداره آمار کار آمریکا، این تصور به وجود بیاید که در این کشور «به معنای واقعی کلمه برای هر فرد جویای کار، یک شغل وجود دارد»؛ اما اگر عمیقتر بنگریم، روایتی دیگر پدیدار میشود.
سطح فرصتهای شغلی آنطور که اداره آمار کار سالهاست منتشر میکند، نشان میدهد که دستکم به تعداد کارگران بیکار، موقعیت شغلی خالی وجود دارد. اما مقایسه این آگهیها با استخدامهای واقعی نشان میدهد که تمام این موقعیتهای شغلی پر نمیشوند.
به گزارش ایرنا به نقل از سیانبیسی، در واقع، این آمار حتی نزدیک به واقعیت هم نیست. بر اساس دادههای اداره آمار کار آمریکا، از ابتدای سال ۲۰۲۴، فرصتهای شغلی ماهانه بیش از ۲.۲ میلیون بیشتر از استخدامهای حقیقی بوده و این به معنای معضلی ادامهدار به نام «مشاغل شبح» است؛ شغلهایی که به نظر هیچوقت پر نمیشوند!
جاسمین اسکالِرا، کارشناس شغلی در پلتفرم MyPerfectResume که این هفته گزارشی درباره بازار کار پنهان منتشر کرد، میگوید: بازار کار آمریکا روی کاغذ به شکلی فریبنده قوی به نظر میرسد. میلیونها آگهی استخدام، از فرصتهای شغلی حکایت دارد، اما بسیاری از آنها توهم هستند. اقتصاد مشاغل خیالی، حباب امید ایجاد میکند، زمان جویندگان کار را هدر میدهد و دادههایی که سیاستگذاران برای هدایت اقتصاد به آن تکیه میکنند را تیره و تار میسازد.
به نوشته سیانبیسی، بهطور کلی فرصتهای شغلی از اوج بیش از ۱۲ میلیونی در مارس ۲۰۲۲، یعنی زمانی که فرصتها با نرخ بیش از ۲ به یک از کارگران موجود بیشتر بود، کاهش یافتهاند. در ماه آگوست، یعنی آخرین ماهی که پیش از تعطیلی دولت آمریکا دادههای آن موجود است، فرصتهای شغلی بیش از ۷.۲ میلیون و استخدامها تنها ۵.۱ میلیون مورد بود. نسبت موقعیتهای خالی به کارگران به طور تقریبی برابر بود. البته، تصویر به این سادگی مقایسه این ۲ عدد نیست.
تعداد آگهیهای استخدام، کل مشاغل موجود را نشان میدهد، در حالی که استخدامها جریان افرادی هستند که در یک ماه خاص استخدام شدهاند. بنابراین این امکان وجود دارد که یک فرصت شغلی بدون اینکه پر شود، ماهها آگهی بشود اما این لزوما به این معنا نیست که شرکت آگهیدهنده قصد استخدام ندارد.
افزون بر این، برخی شرکتها صرفا با هدف ایجاد بانک اطلاعاتی از متقاضیان بالقوه برای موقعیتهایی که ممکن است در آینده باز شود، آگهی استخدام میدهند.
در نهایت، نسبت فرصتهای شغلی به استخدام در چند سال گذشته کاهش یافته است و از ۱.۸ به یک در اوج چرخه فرصتهای شغلی به حدود ۱.۴ به یک در حال حاضر و این یعنی مشاغل خیالی کمتر شدهاند. از عوامل مؤثر در این شکاف میتوان به تغییر شبکه جذب نیروی کار تحت تاثیر سختگیری بیشتر آمریکا در رابطه با استانداردهای مهاجرتی اشاره کرد.
بر پایه گزارش دیروز فدراسیون ملی کسبوکارهای مستقل آمریکا، به گفته صاحبان کسبوکارهای کوچک، از زمان همهگیری کووید، پر کردن موقعیتهای خالی برایشان سختتر شده و ۸۸ درصد متقاضیان فاقد مهارتهای لازم هستند
با این وجود، این موضوع در ماههای اخیر توجه جدیتری جلب کرده چرا که بازار کار در حال تعدیل و استخدام خالص (تعداد هر استخدام به ازای هر اتمام یا فسخ قرارداد) تقریبا متوقف شده است. در عین حال، به دلیل تعطیلی در واشنگتن دیسی، دادههای رسمی دولتی در دسترس نیست.
جویندگان کار از اینکه قادر به یافتن موقعیت جدید نیستند، ناامید شدهاند. تحرک و پویایی نیروی کار کند شده و نرخ «استعفا» نسبت به اوج مارس ۲۰۲۲ یعنی دورهای که به «استعفای بزرگ» معروف شد، بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است. در همین راستا، طوماری در تارنمای Change. org برای برخورد با شرکتهایی که «مشاغل خیالی» آگهی میکنند، نزدیک به ۵۰ هزار امضا جمع کرده است.
علاوه بر این، در سطح سیاستگذاری نیز تاثیرات واقعی وجود دارد؛ مقامات بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) تعداد فرصتهای شغلی اداره آمار کار را به دقت زیر نظر دارند تا ببینند بازار کار تا چه اندازه در تنگنا قرار دارد؛ بنابراین دادههای غیرقابل اعتماد، روی دید آنها سایه میافکند.
اسکالرا دراینباره افزود: (این اعداد) برای جویندگان کار یعنی اتلاف وقت؛ برای سیاستگذاران یعنی دادههای تحریفشده و برای کارفرمایان به معنای مشکلات اعتباری جدی است. تا زمانی که فرصتهای شغلی به طور دقیقتر بازتاب استخدام واقعی نباشند، جویندگان کار همچنان به دنبال مشاغلی خواهند بود که وجود ندارند و در نتیجه، اعتماد به بازار کار از بین خواهد رفت.
