در این روز، بلغاری‌ها نماد مارتنیسا را به یکدیگر هدیه می‌دهند که از نخ‌های قرمز و سفید تشکیل شده است و به شکل دستبند یا عروسک‌های کوچک ساخته می‌شود. این نماد‌ها به عنوان سمبلی از همدردی، دوستی و آرزوی سلامتی و موفقیت برای یکدیگر هستند.
جشن بابا مارتا در بلغارستان، یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین سنت‌های کشور بلغارستان است که در روز اول مارس برگزار می‌شود. این جشن به‌عنوان نمادی از پایان زمستان و آغاز بهار شناخته می‌شود و مردم بلغارستان با شادمانی و انتظار تغییر فصل، خود را برای این روز آماده می‌کنند.
به گزارش ایمنا، در این روز، بلغاری‌ها نماد مارتنیسا را به یکدیگر هدیه می‌دهند که از نخ‌های قرمز و سفید تشکیل شده است و به شکل دستبند یا عروسک‌های کوچک ساخته می‌شود. این نماد‌ها به عنوان سمبلی از همدردی، دوستی و آرزوی سلامتی و موفقیت برای یکدیگر هستند.
بابا مارتا یا مادربزرگ مارس یک افسانه بلغاری است. او به‌عنوان زنی سرسخت شناخته می‌شود که داستانی در مورد خصومت او با برادرانش ژانویه و فوریه وجود دارد. نسخه‌های مختلفی از این داستان وجود دارد. باور بر این است که خورشید فقط زمانی که او می‌خندد، می‌درخشد.
در یکی از نسخه‌های این داستان، بابا مارتا برای بهار آماده می‌شود و آخرین بار پیش از زمستان بعدی، تشک و تخت را تمیز می‌کند و پرز‌های آن را به زمین می‌ریزد که همچون برف به نظر می‌رسد و نشان‌دهنده پایان بارش برف در سال است. بلغاری‌ها اعتقاد دارند که وقتی بابا مارتا عصبانی می‌شود، هوا سرد و طوفانی می‌شود و با لبخند زدنش، خورشید نمایان می‌شود و هوا گرم می‌شود.
مارتنیسا بیشتر به شکل بازوبند یا عروسک‌های نخی ساخته می‌شود و تقریباً همه بلغاری‌ها آن را دارند. سنت این است که این ریسمان‌ها را تا زمانی که پرستو یا لک‌لک دیده شود، بپوشند. سپس مارتنیسا را برمی‌دارند و روی درختان آویزان می‌کنند تا آمدن بهار را نشان دهند.
دختران دوشیزه مارتنیسا را به سمت چپ لباس خود آویزان می‌کنند، در حالی که پسران مجرد آن را بر انگشت کوچک دست چپ خود می‌بندند. مردان متأهل نیز مارتنیسا را به جوراب پای راست خود می‌بندند. این سنت ریشه‌های پیش از مسیحیت دارد و یکی از قدیمی‌ترین آیین‌هایی است که هنوز در اروپا به‌عنوان بخشی از فرهنگ مسیحی ادامه دارد.
