تفال به حافظ دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳؛‌ای دل آن دم که خراب از می‌گلگون باشی.....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

ای دل آن دم که خراب از می‌گلگون باشی
بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن
ور نه، چون بنگری از دایره بیرون باشی

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی، چون باشی

تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای
ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی

ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان
چند و چند از غم ایام جگرخون باشی

حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است
هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی

شرح لغت: صدارت:بالانشینی

تفسیر عرفانی:‌

۱- به شما توصیه می‌کنم که اطرافیان خود را خوب بشناسی. آنگاه درباریشان تصمیم بگیر و در راهی که انتخاب کرده ای، ثابت قدم باش. راز این کار و نیت را به این و آن در میان مگذار، زیرا همگان خیرخواه تو نیستند. شما با اینکارها، زمان را از دست می‌دهید و رقیبان پیروز می‌شوند. به شما اطمینان می‌دهم که با توکل به خدای یگانه و اراده و فعالیت، این نیت عملی است.

۲- او مشغول تکاپو و کوشش است. به زودی ثمره آن نمایان می‌گردد. در مورد او نگران نباشید.

تعبیر غزل:

دلت را از مهر و محبت نسبت به همنوعان پر کن تا با دستان خالی و بی زر و زور محبوب همه خلق شوی و به مقام و منزلت برسی. اگر قصد عاشقی داری بدان که در راه عشق باید همچون مجنون باشی و از هیچ خطری نهراسی و هرگز ناامید نشوی تا به مقصود و مراد خود برسی.