پژوهشگران آمریکایی برای اطلاع از تغییر عدد فشار خون بر اساس محل قرار گیری بازو تحقیقی را انجام دادند که نشان داد این وضعیت در عددی که نشان داده میشود، تاثیر دارد.
پژوهشگران برنامه «پرفشاری خون کودکان» در مرکز کودکان بیمارستان جانز هاپکینز در آمریکا که یافتههایشان را در JAMA Internal Medicine منتشر کردهاند، فشارخون افراد را در سه وضعیت متفاوت بازو؛ قرار گرفته روی سطح میز، قرارگرفته روی پشت ران فرد یا آویزان در کنار میز اندازهگیری کردند.
به گزارش همشهری آنلاین؛ پژوهشگران برای اطلاع از اینکه آیا وضعیت بازو در خوانش فشارخون تفاوتی ایجاد میکند یا خیر، ۱۳۳ بزرگسال را انتخاب کردند که ۷۸ درصد آنها سیاهپوست و ۵۲ درصد زن بودند. سن داوطلبان موردمطالعه بین ۱۸ تا ۸۰ سال بود.
یافتههای آنها نشان داد که تکیه دادن بازو روی پشت ران باعث تخمین زدن نادرست بالا بودن عدد فشارخون سیستولی (حداکثر) به میزان حدود ۴ میلیمتر جیوه و آویزان بودن بازو در کنار بدن باعث تخمین زدن نادرست بالا بودن فشارخون سیستولی (حداکثر) به میزان حدود ۷ میلیمتر جیوه میشود.
این پژوهشگران پیش از انجام این بررسی درباره اثر وضعیت قرارگیری بازو در هنگام اندازهگیری فشارخون مطمئن نبودند و فکر میکردند که شاید وضعیت بازو در این مورد بیتأثیر باشد.
انجمن قلب آمریکا توصیه میکند که برای اندازهگیری دقیق فشارخون بازوی فرد بر روی سطح محکمی قرار داشته شود و این توصیهها رعایت شوند:
فشارخون بالا یا پرفشاری خون هنگامی رخ میدهد که میزان فشار اندازهگیری شده جریان خون در رگهای خونی بالاتر از حد طبیعی باشد: حد طبیعی فشارخون با فشارخون حداکثر کمتر از ۱۲۰ میلیمتر جیوه و فشارخون حداقل یا دیاستولی کمتر از ۸۰ میلیمتر جیوه تعریف میشود. فشارخون دیاستولی فشارخون در شریانها در فاصله زمانی میان ضربان قلب است.
فشارخون بالا پرفشاری خون اغلب کمترین علامتی ایجاد نمیکند، اما بدون درمان کردن این فشارخون بالا خطر سکته مغزی، حمله قلبی و سایر بیماریهای جدی قلبی- عروقی افزایش مییابد.
این پژوهشگران برای اطلاع از اینکه آیا وضعیت بازو در خوانش فشارخون تفاوتی ایجاد میکند یا خیر، در حالیکه فشارخون همه شرکتکنندگان در هر یک از سه موقعیت بازو اندازهگیری میشد، آنها را به طور تصادفی به شش گروه ممکن بر اساس وضعیتهای متفاوت قرارگیری بازو تقسیم شدند.
یافتههای این پژوهشگران نشان داد که افراد در حین اندازهگیری فشارخون بازوهای خود را به پهلو آویزان میکردند، فشارخون سیستولی آنها ۶.۵ نمره بیشتر از زمانی بود که بازوی آنها روی میز قرار میگرفت، در مقابل فشارخون حداقل یا دیاستولی افراد در هنگام آویزان بودن بازوها ۴.۴ نمره بیشتر از فشارخون در وضعیت قرارگیری بازو روی میز بود.
به طور مشابه هنگامی که بازوهای افراد روی رانهایشان قرار داشت، فشارخون سیستولی ۳.۹ نمره بیشتر از زمانی بود که بازوهای آنها روی یک سطح حمایت میشد و فشارخون دیاستولی نسبت وضعیت حمایت شدن دست روی میز نیز ۴ نمره بیشتر بود.
این مقدار تفاوت در اندازهگیری فشارخون ممکن است باعث شود که تعداد بیشتری از بیماران دچار فشارخون بالا تشخیص داده شوند و به طور غیرلازمی دارو دریافت کنند.
به عنوان مثال، اگر فشارخون واقعی یک فرد ۱۳۴ میلیمتر جیوه باشد، و فشارخون او روی بازوی آویزانش در کنار بدن اندازهگیری شود، ممکن است عدد اندازهگیریشده فشارخون به بیش از ۱۴۰ میلیمتر جیوه برسد که بر اساس تعریف «مرحله دوم فشارخون بالا شمرده» میشود.
دریافت داروهای کاهنده فشارخون بوسیله افراد دارای فشارخون طبیعی که نیازی به آنها ندارند، نیز ممکن است عوارضی مانند احساس سبکی سر، سرگیجه، خستگی و تاری دید را ایجاد کند.