روز‌های شیرین فرهاد؛ بدشانسی یحیی!

نیم‌فصل اول لیگ بیست‌ویکم فوتبال با برگزاری مسابقات هفته پانزدهم به پایان رسید. استقلال با برتری سه بر صفر برابر نفت مسجدسلیمان موفق شد دور رفت را با ۳۵امتیاز در صدر جدول به پایان برساند. پرسپولیس هم در ورزشگاه آزادی به‌سختی و با یک گل بر فجر سپاسی غلبه کرد تا با ۳۲ امتیاز در رده دوم جدول قرار بگیرد. سپاهان، اما در یک بازی نه‌چندان قابل دفاع برابر آلومینیوم اراک با نتیجه مساوی بدون گل متوقف شد تا با ۲۹ امتیاز در پله سوم جدول رده‌بندی قرار بگیرد. این سه تیم که از ابتدای فصل هم مدعیان اصلی قهرمانی به شمار می‌آمدند، در پایان نیم‌فصل اول با رقبا فاصله گرفته‌اند و به احتمال بسیار زیاد کاپیتان یکی از آن‌ها در پایان فصل جام قهرمانی را بالای سر خواهد برد. تیم سیرجانی هم با افزایش هفت امتیاز، ۲۸ امتیازی می‌شود و به جمع مدعیان بازخواهد گشت. حالا و در پایان نیم‌فصل اول، شاید زمان مناسب برای ارزیابی عملکرد کادر فنی سه تیم برتر لیگ فرا رسیده باشد.

روز‌های شیرین فرهاد

فرهاد مجیدی با استقلال میانگین کسب ۲/۳۳ امتیاز از هر بازی را به جا گذاشته که یک آمار درخشان و کم‌نظیر است. او موفق شد بعد از ۱۰ سال استقلال را به مقام قهرمانی نیم‌فصل برساند. آخرین باری که آبی‌ها دور رفت را با صدرنشینی به پایان برده بودند، به لیگ یازدهم برمی‌گردد؛ زمانی که پرویز مظلومی هدایت یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ استقلال را بر عهده داشت، اما در پایان فصل نتوانست تیمی که از امثال مهدی رحمتی، پژمان منتظری، خسرو حیدری، آندرانیک تیموریان، مجتبی جباری، کرار جاسم، فرهاد مجیدی و ... تشکیل شده بود را قهرمان کند. آن فصل قهرمانی به سپاهان اصفهان رسید. حالا، اما استقلالی‌ها امیدوارند قهرمانی نیم‌فصل با فتح جام در پایان فصل همراه شود. آن‌ها به این منظور تیم جانداری در اختیار دارند که به‌خوبی از طرف فرهاد مجیدی هدایت شده است. سرمربی محبوب آبی‌ها دور رفت را بدون شکست پشت سر گذاشت. او توانست سیستم سه دفاع مد نظرش را در استقلال جا بیندازد و از خرید‌های جدیدش هم به بهترین شکل ممکن بازی بگیرد. جعفر سلمانی در سمت چپ خط میانی استقلال بالاتر از انتظارات ظاهر شد، کوین یامگا به بهترین گلزن نیم‌فصل اول استقلال تبدیل شد، رودی ژستد عملکرد قابل دفاعی داشت، امیرحسین حسین‌زاده در سیمای یک جوان آینده‌دار و مستعد ظاهر شد و البته زبیر نیک‌نفس هم در کنار مهدی مهدی‌پور اوج گرفته، به تقویت ساختار دفاعی تیم کمک کرد. اگرچه در طول نیم‌فصل اول در برخی مسابقات از کیفیت فنی استقلال ایراد گرفته شده، اما با هیچ متر و معیاری نمی‌توان به عملکرد مجیدی و تیمش در این مسابقات نمره قبولی نداد.

فراز و نشیب یحیی

پرسپولیس نیم‌فصل اول را با ۳۲ امتیاز از ۱۵ بازی در رده دوم جدول رده‌بندی به پایان رساند. این یعنی سرخ‌پوشان میانگین کسب ۲/۱۳ امتیاز از هر بازی را به جا گذاشته‌اند که طبق تجربه تاریخی، همین هم در شرایط عادی برای قهرمانی پایان فصل کفایت می‌کند. در حقیقت پرسپولیس کمی بداقبال بوده که استقلال فراتر از انتظارات نتیجه گرفته است. به این ترتیب همچنان می‌توان پرسپولیس را بخت جدی کسب عنوان قهرمانی در پایان فصل دانست. طبیعتا عملکرد چنین تیمی قابل قبول بوده است، اما اگر پرسپولیس را با خودش مقایسه کنیم، سخت است که به تیم امسال یحیی نمره قبولی بدهیم. پرسپولیس در بسیاری از مسابقات این فصل برای کسب پیروزی به مشقت افتاده و تا آخرین ثانیه‌ها هوادارانش را عذاب داده است. از جمله در همین بازی با فجر سپاسی، پرسپولیس در حالی با یک گل نسبتا تصادفی به برتری رسید که تیم حریف در دقایق پایانی برای جبران نتیجه روی دروازه سرخ‌پوشان فشار می‌آورد. مثل همیشه ممکن است کادر فنی پرسپولیس این کیفیت نه‌چندان بالا را با جدایی ستاره‌ها از تیم توجیه کند، اما جای هیچ تردیدی نیست که بضاعت موجود پرسپولیس هم دست کم از امثال فجر سپاسی و پدیده بالاتر است و آن‌ها برابر چنین رقبایی باید راحت‌تر به برتری برسند. شاید همین مساله باعث شده یحیی به عنوان کسی که پارسال پرسپولیس را قهرمان کرد و حتی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند، امسال هر از گاهی طعم انتقاد‌های تند هواداران را بچشد. این وضع تا جایی ادامه یافت که یحیی فضای انتقادی موجود را توطئه رقبا دانست، اما خودش هم بهتر از همه می‌داند که اگر پرسپولیس «خوب» بازی کند، اصلا مجالی برای طرح این انتقادات باقی نخواهد ماند.

محرم و عملکرد غیر قابل دفاع

برای سپاهان اصفهان، اما نیم‌فصل اول با توقف بدون گل برابر آلومینیوم اراک به پایان رسید. به این ترتیب طلایی‌پوشان نیم‌فصل را با ۲۹ امتیاز در رده سوم به پایان رساندند. این یعنی میانگین امتیازی ۱/۹۳ امتیاز از هر بازی. سپاهان البته به طور ویژه باید قدردان بازیکن غیر مجاز گل‌گهر باشد؛ فوتبالیست گابنی که فقط در دقایق پایانی بازی با این تیم به میدان آمد و باعث شد تیم سیرجانی برتری درخشان چهار بر یک برابر سپاهان را با شکست انضباطی سه بر صفر عوض کند. بدون آن سه پوئن، میانگین امتیازی سپاهان به ۱/۷۳ تنزل می‌کرد که با این همه ستاره، به هیچ وجه قابل قبول نیست. فراموش نکنید سپاهان امسال ستاره‌هایی مثل سروش رفیعی، فرشاد احمدزاده، شهریار مغانلو، دانیال اسماعیلی‌فرد، محمدرضا حسینی، امید نورافکن، سجاد شهباززاده، یاسین سلمانی و ... را در اختیار دارد و برای این تیم خوب نیست که نیم‌فصل اول را با چهار شکست (یا به تعبیری پنج باخت) به پایان برساند. توقف برابر آلومینیوم هم در روزی رقم خورد که تیم محرم نویدکیا حتی از ارائه یک فوتبال قابل دفاع و باکیفیت هم عاجز ماند. به طور کلی محرم آدم بسیار دوست‌داشتنی و محترمی است، اما او باید یادش بماند که سپاهانی‌ها این فصل به هیچ چیز غیر از قهرمانی راضی نیستند. شاید نایب‌قهرمانی فصل گذشته زردپوشان به واسطه این که نویدکیا نخستین فصل سرمربیگری‌اش را پشت سر می‌گذاشت جای دفاع داشت، اما امسال او باید جام را لمس کند تا نمره قبولی بگیرد. در صورت تداوم شرایط موجود، به نظر می‌رسد نویدکیا در پایان فصل باید شاهد قهرمانی یکی از دو تیم پرسپولیس یا استقلال باشد؛ مخصوصا که تیم او در لیگ قهرمانان آسیا هم حاضر است و باید در یک جبهه مضاعف نیز بجنگد.