شاگردان یحیی گلمحمدی در حالی موفق شدند نساجی مازندران را شکست دهند که در ابتدای نیمه دوم، کریم اسلامی با همکاری دو خرید مشهور این تیم یعنی مرتضی منصوری و مسعود شجاعی موفق شد بازی را به تساوی بکشد، اما حملات پردامنه قرمزها تنها ۱۰ دقیقه بعد حریف را تسلیم کرد و سپس پرسپولیس توانست با کنترل جریان بازی، سه امتیاز شیرین را تصاحب کند.
این نخستین بازی خانگی پرسپولیس در فصل جدید فوتبال ایران بود که مطابق با انتظار سرخپوشان با سه امتیاز همراه شد. حالا ۱۴ بازی دیگر در ورزشگاه آزادی باقی مانده که ۳۹ امتیاز حساس و سرنوشت ساز را در خود خواهد داشت؛ آنها امسال باتوجه به حکم کمیته انضباطی یک بازی خارج از ورزشگاه آزادی مقابل سپاهان انجام میدهند، اما دو بازی رفت و برگشت با استقلال سبب شده تا این خلا پوشانده شود.
پیروزی پرسپولیس برابر نساجی در ورزشگاه آزادی، آماری جالب را در فضای مجازی وایرال کرد؛ ۱۲ برد متوالی در ورزشگاه خانگی. اما این تنها نکته مثبت برای قرمزها در استادیوم محل میزبانی شان نیست. آنها در این ورزشگاه عملکردی فوق العاده برای حریفان داشتهاند که بتوان ورزشگاه آزادی را یکی از ترسناکترین استادیومهای فوتبال ایران نامید؛ حتی در روزهایی که صندلیهایش فقط با کارتن پلاست و پرچم پر شده باشند.
اولین بازی پرسپولیس بدون حضور تماشاگر در مقابل شهرخودرو که با پیروزی ۳-۱ خاتمه یافت.
در ادامه جستاری پیرامون آمار پرسپولیس در بازیهای خانگی را میخوانید (با این توضیح که هر فصل فقط یکی از دربیها که قرمزها بر اساس قرعه میزبان بودند، مورد محاسبه قرار گرفته):
۱. از زمان جدایی برانکو، پرسپولیس ۳۱ بازی دیدار در ورزشگاه آزادی برگزار کرده و در ۲۴ بازی به پیروزی رسیده؛ یعنی پیروزی در ۷۷.۴۱% بازیها. به جز ذوب آهن و سپاهان که یک بار به نتیجه تساوی رسیدند و یک بار هم برنده شدند، تمام تیمها از تیغ تیز پرسپولیس در این ورزشگاه رد شدهاند.
۲. در دو سال اخیر پرسپولیس تنها سه شکست در ورزشگاه خانگی داشته. در هفته بیست و هشتم، ذوب آهن در یک بازی تشریفاتی موفق شد قرمزها را شکست دهد، در هفته یازدهم نفت مسجدسلیمان و در هفته پنجم سپاهان موفق شدند پرسپولیس را شکست دهند. به عبارتی پرسپولیس در حدود ۱۰۰۰ روز گذشته، تنها سه بار در خانه مغلوب شده است.
۳. پرسپولیس در ۱۷ بازی متوالی خانگی شکست نخورده و در صورتی که این روند را تا پایان فصل ادامه دهد، به رکورد ویژه ۳۰ بازی بدون شکست خواهد رسید. در صورتی که قرمزها بتوانند میانگین ۷۷ درصد پیروزی در خانه را حفظ کنند و به عبارتی در ۱۳ بازی خانگی برنده شوند و ۴ مساوی به دست بیاورند، با ۴۹ امتیاز (باتوجه به کسب شش امتیاز در این فصل) شانس اول قهرمانی خواهند بود.
۴. پرسپولیس در دو فصل اخیر توانسته ۴۶ گل بزند که میانگین حدود ۱.۵ گل در هر بازی است. جالب است بدانید مهدی ترابی (۸) و احمد نوراللهی (۷) برترین گلزنان خانگی سرخها هستند و سهم ۳۲.۶ درصدی دارند. وحید امیری نیز شش گل زده و سومین گلزن برتر قرمزها به شمار میرود. مهدی عبدی برترین مهاجم گلزن پرسپولیس ۵ گل به ثمر رسانده است.
۵. پرسپولیس در ۱۷ بازی توانسته کلینشیت کند که آمار دفاعی قابل قبولی برای این تیم محسوب میشود؛ به عبارتی بسته نگه داشتن دروازه در اکثر مسابقات این فصل. نکته جالب اینکه آمار کلین شیت پرسپولیس در لیگ بیستم و بیستویکم عدد ۸ را نشان میدهد و باید دید قرمزها در این فصل چه خواهند کرد.
۶. پرسپولیس در این مدت تنها ۱۷ گل خورده و میانگین حدود ۰.۵ گل در هر بازی را دارد. استقلال و سپاهان تنها تیمهایی هستند که بیش از یک گل به پرسپولیس زدند و نکته مهم اینکه هیچ تیمی نتوانسته بیش از دو گل در ورزشگاه آزادی به قرمزها بزند. ذوب آهن، شهرخودرو، گلگهر، نفت MIS، پیکان، سپاهان، آلومینیوم، ماشین سازی، استقلال و فولاد تیمهایی هستند که در ورزشگاه آزادی دروازه پرسپولیس را باز کردند.
۷. پرسپولیس در بدترین وضعیت خود، هیچگاه دو شکست متوالی یا سه تساوی پشت سر هم در ورزشگاه آزادی نداشته. ناامیدکنندهترین آمار تیم یحیی فصل گذشته و پس از فینال لیگ قهرمانان آسیا رقم خورد؛ جایی که تیمهای سپاهان و ذوب آهن توانستند پرسپولیس را در خانه متوقف کنند. همچنین تیم گابریل کالدرون در هفته هشتم و نهم، یک تساوی و یک باخت را مقابل ماشین سازی و نفت مسجدسلیمان رقم زد.
۸. پرسپولیس پنج بار موفق شده حریفان را در ورزشگاه آزادی با سه گل شکست دهد؛ سایپا، شهرخودرو (۲)، تراکتور و گلگهر تیمهایی هستند که پرگلترین باختها را مقابل این تیم تجربه کردند. نکته جالب درباره تراکتور این است که یک باخت ۲-۰ را هم در کارنامه دارد.
۹. آخرین باخت پرسپولیس در ورزشگاه آزادی به ۴۴۷ روز قبل برمیگردد. در ۷۰۵ روز اخیر پرسپولیس تنها یک بار در ورزشگاه آزادی بازنده بوده. همین دو عدد کافی است تا حریفان این تیم بدانند چه کار سختی را در بزرگترین استادیوم ایران پیش رو دارند.
۱۰. اما آنچه که ورزشگاه آزادی را ترسناکتر میکند: هر فصل فوتبال ایران ۳۰ بازی دارد و پرسپولیس در ۳۰ بازی خانگی اخیر خود، ۲۳ برد و ۴ مساوی کسب کرده؛ ۷۳ امتیاز. شش امتیاز بالاتر از بهترین رکورد فوتبال ایران در لیگ برتر. به عبارتی آنچه که سبب شده پرسپولیس بعد از برانکو همچنان قهرمان شود، موفقیت در بازیهای خانگی است که سبب شده لغزشهای خارج از خانه هم بی اثر شوند. به عبارتی پرسپولیس تقریبا هیچ بازی مهمی را در ورزشگاه خانگی از دست نداده.
۱۱. سرخپوشان بعد از جدایی پروفسور، تنها ۱۰ بازی با حضور تماشاگر در ورزشگاه خانگی خود برگزار کردند و ۲۱ بازی خارج از این استادیوم داشتند. نکته جالب اینکه آنها در حضور تماشاگر ۶۰% بازیها را به سود خود خاتمه دادند و در ورزشگاه خالی ۸۵.۷۱% بازیها را. باید توجه کرد که با افزایش داده، معمولا باید درصد موفقیت پایینتر بیاید، اما در این مورد برعکس است! یعنی پرسپولیس بدون تماشاگران فقط دو تساوی و یک شکست برابر نمایندگان اصفهان داشته که دو تا بعد از باخت در فینال آسیا بود و یکی در دیداری تشریفاتی. این آمار میتواند با یک پژوهش جدی همراه باشد.
۱۲. تمام این موفقیتها یک نکته ناامیدکننده تاسف آور برای پرسپولیس دارد: اقتدار این تیم در ورزشگاه خانگی در حالی اتفاق افتاده که آنها در این مدت هیچ میزبانی آسیایی را نداشتهاند! شاید اگر پرسپولیس میتوانست در این مدت میزبان بازیهای آسیایی هم باشد، حالا عنوان قهرمانی ACL را هم در کارنامه داشت.
ورزش سه