مسعود پزشکیان نماینده تبریز در مجلس مهمترین فراز بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مجازی با مجلسیها را توصیه به تعامل و هماهنگی میداند. البته توضیح میدهد که این هماهنگی نافی مسئولیتها و اختیارات نمایندگان برای نظارت نیست.
به گزارش روزنامه ایران، نایب رئیس مجلس دهم تأکید دارد که مجلس اختیار نظارت دارد، اما اختیار یا حق توهین نه. او خوشبین است که با توصیههای رهبری دیگر شاهد تنشهای حاد بین مجلس و دولت در فاصله یک سال آینده نخواهیم بود.
ارزیابی شما از بیانات رهبری درباره تعامل و همکاری مجلس و دولت چیست و این سخنان حامل چه پیامی برای نمایندگان بخصوص افراد جدیدالورود است؟
آنچه رهبر معظم انقلاب فرمودهاند، بیشتر در مورد هماهنگی و انسجام بین قوا بود و اینکه هرکدام از این دو قوه در چارچوب قوانین خود عمل کنند. اختیار مجلس برای طرح سوال از دولتمردان، براساس مسئولیت نظارتی آن است اما، اختیار براساس توهین یا تهمتزدن و بیاحترامی کردن به کسی نیست. گوش دادن و منطقی جواب دادن و خردمندانه سخن گفتن بیشترین توصیهای بود که رهبر معظم انقلاب داشتهاند. قوا بهجای اینکه با همدیگر جنگ و دعوا کنند باید با هم هماهنگ باشند. این موضوع از آنجا دارای اهمیت بسیاری است که معطوف به شرایط فعلی کشور هم هست چرا که بهنظر میرسید برخی تلاش داشتند از طریق قوا، ناامنی یا عدم هماهنگی در کشور، به بیرون پمپاژ شود و مردم بهجای امنیت و آرامش احساس ناآرامی کنند.
آقای دکتر! سخنان رهبری در حالی انجام شد که عده ای مشغول جمعآوری امضا برای سوال یا استیضاح رئیس جمهوری هم هستند. با این جمله رهبری که دولت تا روز آخر باید وظایف خود را انجام دهد، سرنوشت اقدامات برخی نمایندگان چه خواهد شد؟
صبح یکشنبه پیش از شروع بیانات رهبری، به برادرانی که امضای استیضاح رئیس جمهوری را جمع میکردند گفتم که امکان ندارد رهبر معظم انقلاب اجازه چنین اتفاقی را بدهند. اصولاً اگر میخواهیم در جامعه انتقادی کنیم، اگر در کنار آن پیشنهاد و جایگزینی نداشته باشیم، هرج و مرج ایجاد میشود و اگر عیبی وجود دارد، که دارد و اگر مشکلی هست که هست، دوطرفه است. یکطرفه نیست و برای حل مشکل، نیاز به ایجاد هماهنگی و رفع ابهامات و وحدت و انسجام است. وگرنه با استیضاح کردن چیزی تفاوت نمیکند. نه اینکه مشکلی حل نمیشود، بلکه هرج و مرج و ناآرامی و تشنج اجتماعی هم افزایش پیدا میکند.
ما آنقدر نیرو نداریم یا آنقدر در جامعه مدیرانی نداریم که با همدیگر دربیفتند و بهجای آنان مدیران لایقتر و توانمندتر وارد کنیم و مهمتر اینکه چیزی را هم که تجربه نکردهایم، چرا باید انجام دهیم. معمولاً بدون تجربه عمل کردن ایرادات بسیار بالایی دارد که در جای خود قابل بحث است. پیام رهبر معظم انقلاب وحدت، انسجام، همدلی و همزمان نظارت و در چارچوب قانون عمل کردن بود و یادآوری این نکته مهم که قانون مصوب مجلس باید قابلیت اجرایی هم داشته باشد.
پس به نظر شما بحث سوال و استیضاح رئیس جمهوری با وجود بیانات رهبری، فراموش می شود یا با شناخت شما از نمایندگان و رفتارهایی که در این چند وقت اخیر دیده ایم ممکن است همچنان ادامهدار باشد؟
اگر این عزیزان پیام رهبر معظم انقلاب را درست برداشت کرده باشند، باید دست از این کار بردارند. اگر هم نه، نوع دیگری برداشت کنند، پس باید منتظر ماند که تعدادی از آنها همچنان به راه خود ادامه دهند. آنوقت شاید رهبر معظم انقلاب مجبور باشند که مستقیمتر به آنها بگویند که دست از این کارشان بردارند. هستند تعدادی که نوع دیگری از بیانات رهبری برداشت کنند و بخواهند با روشهای دیگری عمل کنند، ولی این را بدانید که تعدادی از نمایندگان همچنان به کار خود ادامه خواهند داد. منطق اینکه بیاییم الان رئیس جمهوری را استیضاح کنیم نه تنها به نفع مملکت نیست بلکه بیشتر هم ضرر خواهیم کرد.
در جلسهای که با حضور آقای ظریف برگزار شد، تندروی های زیادی از سوی نمایندگان شاهد بودیم آن هم در مجلسی که بهنام اصولگرایی است. این تندروی ها را می شود بهنام کلیت اصولگرایی نوشت یا حساب آن طیف هایی که بهدنبال حاشیه هستند از سایرین جداست؟
این را باید از آن عزیزانی که این کار را میکنند، پرسید. آنچه که من از اصول میفهمم، هیچکدام از این رفتارها بر پایه اصول نیست. در جنگی که با لشکریان معاویه بوده، تعدادی از لشکریان علی (ع)، به لشکریان معاویه فحش و ناسزا میگفتند. حضرت علی (ع) به آنان میفرمایند که من دوست ندارم شما از سبابین باشید. توجه کنید در یک جنگی که همدیگر را میکشتند، حضرت میفرمایند که دوست ندارم فحش بدهید. دعا کنید که خدا جان ما و جان آنان را حفظ کند و بین ما و آنها صلح ایجاد کند.
اگر ما شیعه این امام هستیم، چنین رفتارهایی ضد پیامی است که به وحدت مسلمین دعوت میکند. باید از این عزیزان پرسید که از کدام امام و از کدام تشیع دفاع میکنند و راهی را که میروند به کجا میرسد. به نظر من این رفتارها، برخلاف سنت حضرت رسول (ص)، دستور امام و برخلاف آنچیزی است که قرآن میگوید. در قرآن خدا دستور داده که شما جواب بدی را با خوبی بدهید. آنوقت میبینید آنچه که بین شما باعث عداوت و دشمنی بود، برمیگردد و با شما دوست و برادر میشود. متأسفانه، رفتار برخی با گفته قرآن و فرموده امام همخوانی ندارد. حال این افراد چگونه رفتارهای خود را توجیه میکنند، الله اعلم.
آقای پزشکیان! به نظر شما منتقدان سرسخت دولت در مجلس آیا برای همین انتقادات خودشان راهکار یا برنامه جایگزینی هم دارند. به هر حال مشخص است که حداقل بخش قابل توجهی از مشکلات اقتصادی امروز تبعات یا هزینههایی است که نظام جمهوری اسلامی در قبال استراتژی مقاومت در برابر زیادهخواهیهای امریکا میدهد. اما گویا برخی همزمان که با پرچم مقاومت عکس یادگاری میگیرند، اما وقتی به هزینهها میرسند دولت را مسبب مشکلات میدانند.
من به عزیزان نماینده گفتم، راهی که ما میرویم و آنچه که ما شاهد هستیم، هر دولتی هم بیاید و هر جناح و دستهای که بخواهد کاری کند، بجز همین نمیتواند باشد. مشکلات مملکت به سادگی قابل حل نیست. بهخاطر آن رفتاری که امریکا و برخی کشورهای دیگر در قبال ایران دارند، حل وفصل برخی مشکلات ساده نیست. هر کسی بیاید ما این مشکل را خواهیم داشت.
من در استیضاح وزیر قبلی اقتصاد و کار که در مجلس دهم اتفاق افتاد، صحبت کردم و گفتم، این حرفهایی که میزنند و میگویند، آی بیکاری هست، آی گرانی هست، برای چیست؟ وزیر اقتصاد را دعوت کردند و به وزیر اقتصاد جدید هم رأی بالایی دادند. ارز درست شد؟ تورم حل شد؟ وزیر کار عوض شد، وضعیت کار درست شد؟ اینکه بیاییم شعار بدهیم و بگوییم این مشکلات هست و بعد هم همه گناهان را به گردن دیگری بیندازیم، آیا این منطق اصولی است؟ به نظرم کار درستی نیست. این چیزی است که متأسفانه متوجه آن نیستیم.
فقط انتقاد کردن و اعتراض کردن نتیجهای ندارد، بلکه همه چیز را بدتر میکند. ما در پزشکی جلساتی با موضوع مرگ و میر و عوارض داریم. بالاخره در بیمارستان هر کاری بکنید یک عده میمیرند و عدهای هم عارضه پیدا میکنند. در دنیا دنبال مقصر نمیگردند، دنبال راه حل میگردند.
متأسفانه در مملکت وقتی مشکلی پیش میآید دنبال مقصر میگردیم. دنبال مسأله نمیگردیم که گیر کار کجا بود و چگونه باید مشکل را حل کنیم. خیلی کم هستند افرادی که میخواهند خیانت کنند، ولی ما مدام دنبال این هستیم که خائن پیدا کنیم و همه چیز را گردن او بیندازیم. در سخنان رئیس مجلس هم بود که ما نقشه میدهیم و برنامه میریزیم. خب بدهند. یک نسخه بنویسند که مشکل مملکت حل شود و از دولت بخواهند به آن عمل کند. اینکه بگوییم ما گفتیم آنها اجرا نکردند، که درست نیست. هر گفتنی یا برنامهای را که قابلیت اجرا داشته باشد مطرح کنند به دولت پیشنهاد بدهند.
به نظر شما مجلس یازدهم به لحاظ بنیه کارشناسی با مجالس دیگر تفاوت محسوسی دارد. اینکه شعار زیاد میدهند در عمل هم توانایی عملیاتی کردن شعارها را دارند؟
مقام معظم رهبری هم دیروز گفتند که آدمهای توانمند در مجلس وجود دارند. ولی آیا بقیه از این توانمندی، براساس یک منطق علمی تبعیت میکنند تا این مجموعه تبدیل به یک نهاد واحد و ویژه شود و بتواند براساس آن وحدت عملی دربیاید؟ من خیلی خوشبین نیستم. چون وحدت و انسجام بین افراد با ساختار انتخاباتی ما همخوانی ندارد. هر کسی با یک سلیقه و یک نگاهی وارد مجلس میشود و این نگاه و سلایق در عرض ۴ سال تبدیل به یک نگاه واحد میشود. اینکه این نگاه واحد بتواند کارشناسی شده باشد، کار سختی است. ممکن است در کارهای سیاسی به یک نظر واحد برسند و فردی را در صحن مجلس با وجود بررسیهای شعب و کمیسیون تحقیق رد کنند، ولی در کارهای تکنیکال نمیتواند اینگونه باشد.
من خیلی سخت میدانم که اینها با این نگاه کاری بکنند که بتوان معضل را حل کرد. ولی منطق حکم میکند که ما با وحدت و تکیه بر کار کارشناسی حرکت کنیم. امیدوارم که این اتفاق بیفتد. همیشه شعار دادن راحتتر از عمل کردن و اجرا کردن است. به هر حال خیلی از همین نمایندگان مجلس سابقه مدیریتی دارند. آقای قالیباف هم همیشه، مسئول بوده. حالا باید ببینیم که چه معجزهای خواهد کرد؟ ان شاالله که بتوانیم معجزه کنیم.
نگرانی ای که وجود دارد این است که با عملکرد کمتر از دو ماه مجلس و اتفاقاتی که در این مدت در قبال رفتار نمایندگان با دولتمردان رخ داده، تنشی بین این دو نهاد رخ بدهد. چنین اتفاقی خواهد افتاد؟ تبعات آن چیست؟
با بیانات رهبری بعید میدانم که در یک سال باقیمانده چنین اتفاقی رخ بدهد.
برنامه اصلاح طلبان و مستقلان در مجلس چیست؟ قصد تشکیل فراکسیون ندارید؟
با کاری که با آقای تاجگردون کرده اند، فعلاً باید صبر کنیم تا ببینیم چه اتفاقی رخ میدهد. با تعداد افراد معدودی که هستند باید بنشینیم و فکر کنیم که چگونه راه اصولی را –اصولی که اصولگرایان میگویند- که مبتنی بر رویکرد علمی و کارشناسی باشد و به وحدت و انسجام و اصلاح منجر شود، میتوان پیگیری کرد و ادامه داد.
در میان پاسخهای شما از آقای تاجگردون هم گفتید. اعتراض شما به رد اعتبارنامه ایشان چیست؟
من روز اول گفتم. بعد از اظهار نظر شعبه رئیس نباید اعتراض صحن را میپذیرفت. ولی متأسفانه تشخیص داد که این موضوع باید به رأی گذاشته شود. حالا اشکالی ندارد. آن را به رأی گذاشت و مجلس صلاح دانست که مجدداً بررسی شود. به کمیسیون تحقیق رفت و گروه تحقیق با ساعتها وقت، تصمیم گرفت که این فرد تقصیری ندارد و آنچه که در رابطه با او گفته میشود، اتهامی بیش نیست.
وقتی که گروه بررسی تصمیم میگیرد که این حرفها اعتبار ندارد، به چه دلیل آن را به صحن آورد؟ میگویند این گروه تحقیق زمان کمتری داشته است. اگر این حرف درست باشد، پس مجلسی که در عرض یک ساعت تصمیم گرفته، چگونه زمان کافی برای تصمیمگیری داشته است؟ اینکه بدتر است. کار را میدادند به گروه دیگری تا با زمان بیشتری اشکالات را بررسی میکردند. به هر حال، نمایندگان از منظر سیاسی به وحدت رسیده بودند و تصمیم داشتند که تاجگردون را رد کنند.