مطالعه جدید دانشمندان نشان میدهد مرگ اسکندر مقدونی به خاطر اختلال نورولوژیکی GBS (سندرم گیلن باره) بوده که میتواند بیمار را فلج کند.
به گزارش خبرآنلاین، مورخان تاکنون دلیل مرگ اسکندر را در هالهای از ابهام میدانستند و نظریههای قبلی از عفونت، مصرف بیشازحد الکل و قتل نامبرده بودند. اما مطالعه جدید از اختلالی به نام Guillain-Barré Syndrome نام میبرد که در مورد اسکندر رخداده و گفته میشود بدن او به مدت ۶ روز زنده بوده و تجزیه نشده است که مردم آن زمان خیال کردند او خداست!
سندرم گیلن باره (گی-ین باره) نوعی نوروپاتی محیطی است که باعث نارسایی عصبی-عضلانی حاد میشود.
دکتر «کاترین هال» استاد دانشکده پزشکی داندین در نیوریلند در مقاله منتشرشده خود در The Ancient History Bulletin مینویسد: تئوریهای قبلی درباره مرگ اسکندر در ۳۲۳ قبل از میلاد رضایتبخش نبوده و کل واقعه را توضیح ندادهاند و من میخواستم تاریخنگاری در این مورد را بازنویسی کنم تا ثابت کنم مرگ واقعی ۶ روز بعد رخداده است. گفته میشود مرد ۳۲ ساله تب میکند و همراه با درد شکم، دچار فلج جلورونده، متقارن و صعودی شده و البته تا زمان مرگ مشاعر سالمی هم داشته است.
تنها ۵ گزارش مشکلدار از مرگ او در سال ۳۲۳ قبل از میلاد تاکنون باقیمانده که هیچکدام دستاول نبوده و به نقل از شاهد عینی نیست. دریکی آمده که او در کما مرد بدون اینکه برای خود جانشینی تعیین کند.
اما واقعیت این است که جسد اسکندر تا ۶ روز تجزیه نشد و مردم فکر کردند او خدا است!
به گفته دکتر هال، او جواب مرگش را پیداکرده و اینکه چرا ۶ روز بعد هم بدنش زنده بوده است، چراکه به سندرم ABS مبتلا شده بود، همانطوری که مورخان نوشتهاند او به تب دچار شده و فلج میشود و سپس کاهش تقاضای اکسیژن باعث کاهش تنفس در بدن میشود. تنظیم دمای بدن اسکندر دچار اختلال شده و به همین دلیل سالم ماندن ۶ روزه جسد را مردم بهحساب معجزه گذاشتند.