یادداشت دریافتی- محمد ماکویی؛ تماشای رایگان "فوتبال ایرانی" که به قول "علی دایی" در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست، فقط می تواند نشانه این باشد که فوتبالی که حرفه ای های ما به نمایش می گذارند،انصافا "مفت" می ارزد!؟
واقعیت این است که خیلی راحت نمی توان جواب این سوال را داد که دست اندرکارانی که ارزش "فوتبال ایرانی" را برای تماشاگران "هیچ" اعلام کرده اند، بر اساس چه "ایده ها" و "دیده هایی"، فوتبال را از یکی از مهمترین منابع درآمدی خویش محروم ساخته اند!؟
شاید گفته شود که فوتبال بدون تماشاگر هیچ لطف و جذابیتی برای فوتبالیست ها و دست اندرکاران ورزش فوتبال ندارد و اگر تعداد تماشاگران حاضر در استادیوم ها از حدی کمتر شود، می بایست یا کل "فوتبال" را جمع کرد و یا آن را بدون "هیجان" و "جذابیت" و در حالی که "کیفیت در خور و شایسته ای ندارد"، مشاهده نمود!
به این ترتیب می توان گفت که تماشای رایگان بازی ها در کوتاه مدت نسخه ای است که افاقه می کند و بزودی و همراه با بازگشت "هیجان" و "جذابیت" و "کیفیت" به بازی ها، درآمد صرف نظر شده نیز دوباره سر از میادین فوتبال در می آورد!
متاسفانه مسئولین و دست اندرکاران فوتبالی از یاد برده اند که "قهر" تماشاگران با استادیوم ها بیش از آنکه از "گرانی بلیط" و "مگر چه خبر است؟!"،نشات گرفته باشد، ناشی از افت "کیفیت" بازی ها بوده و اینکه "تماشای اغلب بازی ها حوصله مردم را سر می برد"!
بگذریم از اینکه تیم های پر تماشاگری که روزی روزگاری طرفداران متعصب آن ها سر "دست کم سه تا می زنیم!" شرط می بستند، به جایی رسیدند که هواداران آن ها دیگر تحمل اینکه با حضور در استادیوم،بیشتر زمان بازی را به "هو" کردن تیم محبوبشان بپردازند! تا بلکه بازیکنان سر غیرت آمده و جبران مافات نمایند،نداشتند!
البته قطعا مسئولین و دست اندرکارانی که برای هر عملی توجیه اقتصادی می تراشند،می توانند بگویند که حضور و وفور تماشاگران "هیجان" و "کیفیت" را به بازی ها بر می گرداند و بازیکنانی که می خواهند خودشان را نشان تماشاگران بدهند، شانس اینکه توسط "خارجی ها" هم "دیده" و "شکار" شوند را خواهند داشت!بدین ترتیب تماشای رایگان بازی ها می تواند هم باشگاه ها را منتفع نماید و هم بازیکنان را به نان و نوایی بیشتر برساند!
در پاسخ باید گفت که اگر قرار بود چنین اتفاقی بیفتد، بعید بود که چنین فکر بکری مورد توجه کشورهایی همانند اسپانیا و آلمان و ایتالیا و انگلستان که با وجودی که از سردمداران دنیای توپ گرد جهان هستند،در بیشتر مواقع نیمی از استادیوم هایشان هم پر نمی شود، قرار نگیرد!؟
نکته حائز اهمیت این است که حرفه ای ها، فوتبال را به چشم "جنس" و "کالا" می بینند و با چنین دیدی است که بر آن "قیمت" درستی می گذارند!
اگر چنین دیدگاهی در فوتبال ما هم وجود داشت و احیانا متوجه می شدیم که فوتبالمان را گران تر ازآنچه ارزش دارد،قیمت گذاری کرده ایم و به این سبب خریداران آن را از دست داده ایم،چاره کار ارزانتر کردن قیمت بلیط ها بود و نه این که با تماشای رایگان بازی ها،نشان دهیم که بازی های بالاترین سطح فوتبال مملکت ما،تنها به شرطی که مفت باشند، ارزش دیده شدن را دارند!
جالب اینکه بازگردانیدن هیجان به میادین فوتبال می توانست با عدم پخش زنده بازی ها از صدا و سیما صورت پذیرد تا هم صدا و سیما بازی های "فوتبال ایرانی" را به "قیمت" خریداری نماید و هم "فوتبالی هایی" که مدت هاست سوز و سرما و هرم گرمای استادیوم ها را ترک گفته و جای آن به خانه گرم و نرم و چای قند پهلو و تخمه و آجیل و چیپس و پفک توی منزل و کری خوانی با اهل خانواده دست یافته اند، متوجه شوند که فقط به شرط "شال و کلاه کردن" و "تحمل رنج سفر تا استادیوم" است که قادر به تماشای "زنده" بازی ها خواهند بود!
